Þorskurinn sterkur og ýsan á uppleið

Stofnvísitala þorsks er nú sú hæsta síðan mælingar hófust árið 1996 og fyrstu vísbendingar um árganginn í ár gefa til kynna að hann sé yfir meðalstærð.

Þetta er meðal þess sem fram kemur í niðurstöðum þeirra stofnmælinga botnfiska sem gerðar voru í haust.

Kristján Kristinsson, fiskifræðingur hjá Hafrannsóknastofnun, stýrði mælingunum að þessu sinni. Í samtali við 200 mílur segir hann að haustrallið hafi gengið vel og niðurstöðurnar séu jákvæðar.

2016-árgangurinn mælist lítill

„Velflestir stofnar eru ýmist á uppleið eða standa í stað og eru nokkuð stórir. Það er í raun ekki neitt sem stingur í augun, þó að það séu kannski helst kaldsjávartegundirnar á borð við hlýra sem ná ekki alveg að halda í við uppganginn.“

Úr niðurstöðunum má lesa að heildarvísitala þorsks hefur hækkað nær samfellt frá árinu 2007.

„Við erum með einn slakan árgang, 2013, og svo var 2016-árgangurinn ekki ýkja sterkur heldur,“ segir Kristján, en vísitala þess árgangs í marsrallinu benti til þess að árgangurinn væri lítill. Hefur það nú verið staðfest í haustrallinu.

Vísitala allra lengdarflokka stærri en 55 sentimetrar mældist yfir meðaltali tímabilsins, en hækkunina má að hluta rekja til aukins magns af stórum þorski undanfarin ár. Þá hefur aldrei fengist meira af 60 til 85 sentimetra þorski, en um er að ræða árgangana frá 2011 og 2012.

Aflareglan hefur áhrif

Spurður hvað sé að baki þessari góðu þróun nefnir Kristján ýmsa þætti.

„Árgangarnir sem eru að koma inn núna eru sterkari, og með stækkandi hrygningarstofni eru líkur á betri nýliðun,“ segir hann og bendir á að hóflegar veiðar í lögsögunni gefi þorskstofninum færi á að vaxa og dafna.

„Við erum með aflareglu á þorski sem gerir ráð fyrir um tuttugu prósenta nýtingu á stofninum. Það hefur áhrif.“

Mest fékkst af þorski djúpt norðvestur, norður og austur af landinu, eins og undanfarin ár, en athygli vekur að heildarmagn fæðu í mögum 56 til 115 sentimetra þorsks var með því minnsta síðan mælingar hófust. Mest var af loðnu í þorskmögum út af vestanverðu Norðurlandi. Af annarri fæðu má nefna ísrækju, rækju, síli, síld og kolmunna.

Ljósafell Loðnuvinnslunnar tók þátt í haustralli Hafrannsóknastofnunar og sést hér í Eyjafirði í haust. mbl.is/Hafþór Hreiðarsson

Betri nýliðun í ýsunni

Vísitala ýsu hefur undanfarin ár mælst nálægt meðaltali tímabilsins. Nýliðun hefur verið góð undanfarin fjögur ár eftir sex léleg ár þar á undan.

„Ýsustofninn er aðeins að braggast,“ segir Kristján. „Við sjáum nú betri nýliðun eftir mörg léleg ár og hann virðist vera að ná meðaltalinu.Við eigum ekki von á að stofninn fari frekar niður á við í bráð.“

Lengdardreifing sýnir að 20 til 55 sentimetra ýsa er undir meðaltali í fjölda en hefur þó farið fjölgandi.Ýsa stærri en sextíu sentimetrar er þá yfir meðaltali í fjölda. Fyrstu vísbendingar um árganginn í ár gefa þá til kynna að hann sé yfir meðalstærð.

Ýsan veiddist á landgrunninu allt í kringum landið en eins og undanfarin ár fékkst mest af henni fyrir norðan og norðvestan land.

„Almennt séð, þegar við lítum heilt yfir fiskistofnana við landið, er ástandið ágætt og þetta styður við þær mælingar sem við gerðum í mars,“ segir Kristján.

„Við vonumst til að þetta haldi áfram á þessari braut á næsta ári, að minnsta kosti eru engar vísbendingar um að þróunin fari niður á við á næstunni.“

Ítarlegri umfjöllun birtist í Morgunblaðinu fimmtudaginn 14. desember.