Fágunin og fegurðin uppmáluð
Setja bókamerki
E Class línan hefur um langt árabil verið drjúg mjólkurkýr fyrir Mercedes-Benz og skiljanlega; bíllinn hefur allt til að bera sem gerir Benz að því sem hann er án þess að buga kaupendur fjárhagslega, hann er af þægilegri millistærð og býr yfir snörpum aksturseiginleikum.
Sá sem þetta skrifar hefur löngum rennt hýru auga til E Class en um þessar mundir er þessi týpa á alveg sérlega góðum stað í tilverunni. Það sannaðist nýverið þegar Exclusive útfærslan af 2017-árgerðinni var tekin til kostanna.
Bergmál frá fyrri tíð
Vert er að glöggva lesendur í stuttu máli á því að Exclusive útfærslan skartar Benz-stjörnunni ofan á húddbrúninni, en Avantgarde útfærslan hefur stjörnuna aftur á móti kirfilega splæsta framan á grillið. Framendi E Class er talsvert frábrugðinn milli þessara tveggja gerða og smekksatriði hvor týpan er fallegri. Sá sem þetta ritar hefur um langan aldur verið þeirrar skoðunar að Avantgarde framsvipurinn henti tveggja dyra Benzum – enda snaggaralegri og sportlegri – á meðan Exclusive fari betur á fernra dyra bílum. Það er einhver reisn, fágun og virðuleiki yfir Elxclusive útlitinu og sá E Class bíll sem hér segir af er lýsandi dæmi um þetta. „Exclusive“ er fullkomið réttnefni. Framgrillið og andlitssvipurinn allur bergmálar ennþá framsvipinn á 230 E bílnum sem fyrst kom fram á sjónarsviðið fyrir réttum 40 árum, árið 1976. Mikið vatn hefur runnið til sjávar síðan þá en líkindin leyna sér ekki. Er það vel því útlitið er framúrskarandi, vægast sagt.
Afturendinn er öllu frábrugðnari og hefur verið á ýmsa lund gegnum árin, en undirritaður er einkar hrifinn af núverandi útliti. Afturljósin hafa verið minnkuð rækilega og baksvipurinn er fyrir bragðið miklu fallegri og línur allar fágaðri. Samhljómur er um þessar mundir milli bræðranna þriggja, litla C Class, stóra S Class og svo þess sem hér um ræðir, hvað aftursvipinn varðar.
Hliðarsvipurinn er hinn rennilegasti og eðalvagnabragurinn er óumdeilanlegur. Innfelldu púströrin eru á sínum stað eins og víðast hvar í stórfjölskyldu Mercedes-Benz og sem fyrr er frágangur eins og best gerist.
Betri stofa á fjórum hjólum
Þegar inn í bílinn er komið tekur við framhald á því sem bíllinn gefur til kynna með ytra útliti sínu. Í stuttu máli sagt er efnisval og framsetning tækjabúnaðar með allra besta móti. Flennistór 12,3 tommu skjár blasir við ökumanni, ýmist með veglegu götukorti sem þekur allan skjáinn, upplýsingum um þá afþreyingu sem í gangi er hverju sinni, eða þá að hvort tveggja sé því hægt er að skipta skjánum upp ef vill. Ökumaður hefur tök á að stýra því sem stýra þarf með hnöppum í stýrinu, en hann getur líka kosið að nota „touchpad“-snertiflöt í miðjustokki eða jafnvel sneriltakka sem einnig er í miðjustokki. Viðarklæðning, gljásvört píanóáferð og framúrskarandi leðursæti skapa saman sérlega ánægjulega upplifun og plássið að innan er prýðilegt. Rétt eins og C Class bíllinn er eiginlega rúmbetri að innan en mögulegt ætti að vera miðað við stærðina þá virkar C Classinn á ökumann og farþega nánast eins og bíll í næsta stærðarflokki fyrir ofan. Óþarfi er að telja upp allan staðalbúnaðinn (hann er ríflegur) en þó verður að minnast á bakkmyndavélina sem gefur ekki einasta kost á víðlinsuskoti sem gefur fyrirtaks útsýni til baka, heldur er „loftmynda“-fídusinn alger snilld og gerir ökumanni kleift að sjá allt umhverfi bílsins þegar bakkað er. Hreint lygilega vel heppnaður myndavélabúnaður sem erfitt er að venja sig af. Þá er ekki úr vegi að tína til Burmester-hljóðkerfi sem skilar sínu með miklum sóma, svo ekki sé fastar að orði kveðið.
Ljúfur en lumar á ríflegu afli
Það fyrsta sem slær ökumanninn – og það ánægjulega – er hversu ótrúlega vel E Class bíllinn er hljóðeinangraður. Jafnvel við mikla inngjöf heyrist varla neitt í vélinni. Veghljóð er að sama skapi nánast ekkert. Að aka E Class er silkimjúk upplifun, um það sjá fjöðrunin og ekki síður stýringin sem er einstaklega góð. Húddið virkar í fyrstu sem svolítill fleki frá ökumanni séð og eykur enn frekar á tilfinninguna að bíllinn sé stærri og meiri um sig en hann er í raun og veru. Útsýni er engu að síður einkar gott í allar áttir, hátt til lofts og vítt til hliða.
Þó að séntilmennsk fágun sé fyrsta upplifun ökumanns þegar tekið er af stað skyldi enginn velkjast í vafa um að 2 lítra vélin er fullfær um röskan akstur ef um það er beðið. 194 hestöfl virka kannski ekki ýkja mikið á pappírnum en á malbikinu skila þau 400 Nm togi til hjólanna og það er skruggulega gaman að sjá E Classinn rjúka áfram þegar slegið er í.
Af öðrum praktískum þáttum er vert að geta þess að farangursrýmið kemur talvert á óvart fyrir sedan-bíl, heilir 540 lítrar, og sannast þar með að rúmgott farþegarými og gott farangursrými þurfa ekki að vera gagnkvæmt útilokandi.
Allt í allt er Mercedes-Benz E Class í fremstu röð í sínum flokki og með 2017-árgerðinni er sett ákveðið viðmið, bæði hvað varðar útlit, staðalbúnað og aksturseiginleika. Audi A6, BMW 5, Lexus GS og nýliðinn Volvo S90, ásamt fleirum, munu þurfa að taka á honum stóra sínum næstu mánuði og misseri.
