Þingmenn Viðreisnar virðast ekki á einu máli um hvort ástæða hafi verið til að slíta stjórnarsamstarfinu og raunar virðast einhverjir þeirra vera margsaga í sínum skoðunum.
Þannig sagði Þorsteinn Víglundsson, félags- og jafnréttisráðherra og þingmaður Viðreisnar, í þættinum Sprengisandi á Bylgjunni um helgina að það hafi verið gríðarleg vonbrigði hvernig fór með stjórnarsamstarfið. „Eins og hefur nú komið á daginn þá var þetta aldrei tilefni til þess að sprengja upp stjórnarsamstarf,“ sagði Þorsteinn í spjallþættinum.
„Málið sem varð á endanum stjórninni að falli, þegar rykið var fallið og þegar búið var að fara í gegn um það eins og við kölluðum eftir þá var ekkert tilefni í því máli til þess að fara að sprengja stjórnarsamstarf. Þar hefði Björt framtíð betur mátt bíða og sjá hvernig málið væri nákvæmlega vaxið áður en það væri hlaupið út undan sér á næturfundi að sprengja ríkisstjórnina,“ sagði Þorsteinn.
Daginn eftir stjórnarslitin sagði Þorsteinn hins vegar á Facebook-síðu sinni að upplýsa yrði „án tafar þá atburðarrás sem varð til þess að dæmdum kynferðisglæpamönnum var veitt uppreist æru.“
„Sú grafalvarlega staða sem“ komið hafi upp í íslenskum stjórnmálum kalli „á skjót og markviss viðbrögð“ um að „upplýsa að fullu og án tafar þá atburðarrás sem leiddi til þess að tveimur dæmdum kynferðisglæpamönnum, sem gerst höfðu sekir um svívirðilega glæpi, var veitt uppreist æru síðastliðið haust.“
Upplýsingarnar sem fram hafi komið gefi „tilefni til að draga í efa þær skýringar sem gefnar hafa verið á málsatvikum hingað til. Það verður einfaldlega að ríkja fullt traust til málsmeðferðar svo alvarlegra mála. Sú er því miður ekki raunin nú,“ sagði í færslu Þorsteins.
Benedikt Jóhannesson, fjármálaráðherra og formaður Viðreisnar, sá í morgun ástæðu til að biðjast á Facebook-síðu sinni afsökunar á „klaufalegum ummælum“ sínum í þættinum Forystusætinu á RÚV í gær. Það hafi verið „klaufalegt“ hjá sér er hann sagði engan lengur muna um hvað málið snerist. „Þar var ég að vísa til meðferðar málsins í stjórnsýslunni síðastliðið sumar, en sannarlega ekki til þeirra brota að sem að baki lágu,“ segir Benedikt í færslu sinni.
„Óásættanlegt sé að slík mál séu hjúpuð leyndarhyggju og það sé skýr skoðun sín og Viðreisnar að upplýsa um alla þætti málsins. „Hefði það sjónarmið verið haft í heiðri hefðu allar upplýsingar legið á borðinu frá upphafi. Ég ítreka hve leitt mér þykir að hafa talað með þessum hætti,“ sagði Benedikt sem þó kvaðst í frétt sem birt var í Morgunblaðinu í morgun vera sammála ummælum Þorsteins í þættinum Sprengisandi.
Björt framtíð hefði átt að hafa samráð við samstarfsflokkana. „Þau höfðu tamið sér að leggja áherslu á vönduð vinnubrögð og sporna gegn fúski, svo minnt sé á slagorð þeirra fyrir síðustu kosningar,“ segir hann og að ef málið hefði verið tilefni til stjórnarslita væri það enn rætt.
Hanna Katrín Friðriksson, þingmaður Viðreisnar, taldi engu að síður daginn eftir stjórnarslit líklegt að Viðreisn hefði mögulega brugðist við með svipuðum hætti og Björt framtíð. „Okkar nálgun í upphafi var að við vildum ná til alls okkar fólks og fá ákveðnar upplýsingar upp á borðið. Hefði Björt framtíð ekki slitið stjórnarsamstarfinu á miðnætti og við ekki frétt það í fjölmiðlum, þá hefðum við strax um morguninn fengið þessa tvo ráðherra [Bjarna Benediktsson forsætisráðherra og Sigríði Andersen dómsmálaráðherra] á fund með okkur til að fara yfir málin,“ segir Hanna Katrín í samtali við mbl.is á þeim tíma.
„Við hefðum kallað eftir upplýsingum, vegið þær og metið og niðurstaðan hefði mögulega orðið sú sama og Björt framtíð komst að kvöldið áður, eða einhver önnur. Miðað við það hvernig málið hefur þróast þá hallast ég orðið að því að niðurstaðan hefði orðið sú sama.“
Þorgerður Katrín Gunnarsdóttir, sjávarútvegs- og landbúnaðarráðherra, sagði sama dag á Facebook-síðu sinni að síðustu dagar hafi sýnt afdráttarlaust „að þolinmæði samfélagsins gagnvart kynferðislegu ofbeldi og hvernig kerfið meðhöndlar slík brot og eftirmála þeirra er á þrotum.“ Æskilegast sé í þeirri stöðu sem upp er komin að boða til kosninga eins fljótt og auðið er.
Það sé verkefni stjórnmálanna „að breyta úreltum kerfum og uppræta sterka tilhneigingu ákveðinna hópa til að standa vörð um sérhagsmuni fram yfir almannahagsmuni,“ sagði Þorgerður í færslu sinni.