Bragi Einarsson fæddist í Reykjavík 11. júní 1930. Hann varð bráðkvaddur 9. desember síðastliðinn. Foreldrar hans voru Nína Sveinsdóttir leikkona og Einar Jónsson prentari, þau eru bæði látin. Bróðir hans er Guðjón Einarsson ljósmyndari og prentari,
Meira
Bragi Einarsson var einn hinna fáu sem hélt ávallt tryggð við klarinettið stundum blés hann þó í tenórsaxofón en það var bara saklaust framhjáhald. Okkur yngri djassgeggjurum þótti Bragi fulltrúi hinna gömlu djassgilda. Hann hafði leikið með
Meira
Hann Bragi er dáinn, bara allt í einu við vinnu sína. Þeir hafa ekki verið margir veikindadagarnir hans yfir árin. Þess vegna er svo erfitt að trúa því að sjá hann ekki allt í einu og heyra glaðlega kveðju hans, sjá ekki Bettý og Braga saman úti í
Meira
Í dag kveð ég vin minn og fyrrum vinnufélaga Braga Einarsson, sem kvatt hefur þennan heim alltof fljótt. Hugurinn reikar aftur til ársins 1976 er ég hóf störf í Blaðaprenti og kynni okkar hófust. Það var mikill uppgangur í blaðaútgáfu á þessum árum og
Meira
Það skein sól í Laugardalnum þetta sumar og hálfkassabíllinn stóð ferðbúinn á hlaðinu og beið þess að flytja okkur austur á Selfoss, þar sem heimamenn slógust í hópinn og mynduðu hljómsveitina. Bragi var búinn að vera í prentsmiðjunni alla vikuna og
Meira
Kynslóðir koma, kynslóðir fara. Kynslóð Braga Einarsonar, stríðs- og eftirstríðskynslóðin hefur í raun lifað margar kynslóðir hljóðfæraleikara, svo ör hefur þróunin verið þessa hálfu öld. Þegar iðnaðarmenn á öldinni sem leið, þeir bræður Jónas og Helgi
Meira
Örfá kveðjuorð til gamals félaga og vinar, sem óvænt var kvaddur á brott langt um aldur fram. Bragi Einarsson var einn besti dixieland og jazz-clarinettleikari sem við Íslendingar höfum átt og verður hans lengi minnst sem slíks. Bragi var félagi í
Meira
Guðni Jónsson, yfirverkstjóri á Reykjavíkurflugvelli, fæddist á Hólalandi í Borgarfirði eystri hinn 22. apríl 1904. Hann lést í Reykjavík þriðjudaginn 13. desember síðastliðinn. Foreldrar Guðna voru hjónin Guðný Jónsdóttir og Jón Jónsson, bóndi á
Meira
Það er erfitt fyrir okkur, sem alin erum upp eftir seinna stríð, að skilja þau kjör, sem afar okkar og ömmur bjuggu við. Saga Guðna og systkina hans er um margt dæmigerð fyrir þær aðstæður og óöryggi sem almenningur bjó við um síðustu aldamót. Þegar
Meira
Hulda Þorbergsdóttir var fædd á Jaðri í Garði 28. febrúar 1914. Hún lést á Hjúkrunarheimilinu Eir hinn 13. desember síðastliðinn. Foreldrar hennar voru Ingibjörg Guðmundsdóttir frá Hvammsvík í Kjós og Þorbergur Guðmundsson frá Valdastöðum í Kjós. Hulda
Meira
Orð fá ekki lýst þeim harmi sem við vorum slegin er við fréttum að Hulda væri látin. Allir höfðu ást á Huldu og báru fyrir henni mikla virðingu. Sem móðir og tengdamóðir sýndi hún hverju og einu okkar mikla ástúð og við munum sakna hennar mjög. Við
Meira
Ég var djúpt snortinn er ég frétti að amma mín, Hulda Þorbergsdóttir, væri látin. Þótt ég hafi ekki átt þess kost að vera eins mikið með henni og ég hefði viljað, þótti mér eins og öllum öðrum mjög vænt um hana. Og ég veit að henni þótti ekki síður
Meira
Mig langar í nokkrum orðum að minnast hennar ömmu minnar sem var mér alltaf svo góð. Ég á svo bágt með að trúa því að hún sé farin. Það eina sem maður getur huggað sig við er að hún er nú laus við allar þjáningarnar og er komin til afa sem lést 26.
Meira
KOMIÐ er að kveðjustund. Farsælu lífshlaupi er lokið. Lífshlaupi, sem öðru fremur einkenndist af því að vera fremur veitandi en þiggjandi. Ótal minningar flögra gegnum hugann. Upp úr stendur minning um konu, sem alla tíð bar fremur fyrir brjósti
Meira
Í dag kveðjum við í hinsta sinn ömmu okkar sem hefur kvatt þennan heim eftir erfið veikindi. Það er erfitt fyrir okkur að kveðja með fáum orðum ömmu okkar sem við vorum svo lánsöm að eiga. Ótal minningar sækja á og allar svo ljúfar og góðar eins og hún
Meira
Það var alltaf gaman að vera með ömmu. Mig langaði alltaf að fljúga til Íslands til að fá að vera með henni. Þótt ég hafi ekki hitt hana mjög oft voru þessi fáu skipti hápunktur lífs míns. Þegar hún kom í sex mánaða heimsókn til okkar hérna í
Meira
Ingibjörg K. Kristinsdóttir fæddist á Skarði á Skarðsströnd 7. desember 1924. Hún lést á heimili sínu á Skarði 29. október síðastliðinn og fór útför hennar fram frá Skarðskirkju 5. nóvember.
Meira
Ég minnist vinkonu minnar Ingibjargar Kristinsdóttur. Fyrstu kynni okkar Ingu urðu fyrir um 40 árum er ég kom til að vinna við hárgreiðslu í Stykkishólmi. Þá voru ekki hárgreiðslustofur á stöðunum úti á landi. Inga var ein af þeim sem komu til mín á
Meira
Jón Óskar Guðlaugsson fæddist í Gerðum í Garði 14. september 1915. Hann lést á Borgarspítalanum í Reykjavík 16. desember síðastliðinn. Foreldrar hans voru Guðlaugur Gíslason, sjómaður, Garði, f. 1881, d. 1953, og kona hans, Guðfinna Jónsdóttir, f.
Meira
ÓSKAR afi er dáinn. Fyrir okkur öllum á eftir að liggja sú lokaferð yfir móðuna miklu. Eftir standa margar hugljúfar minningar um traustan og góðan afa, sem hugurinn ætíð tengir sæluríkum æskudögum norður í Skagafirði. Þeir voru margir sumardagarnir
Meira
Sigurður Bjarnason fæddist í Hrútsholti, Eyjahreppi, Snæfellsnesi, 9. desember 1930. Hann lést á Landspítalanum 14. desember síðastliðinn. Foreldrar hans voru Bjarni Guðjón Guðmundsson, húsasmíðameistari í Keflavík, f. 1897, d. 1988, og kona hans
Meira
Ég þokaðist varfærnum skrefum í átt til hópsins. Hlátrasköll, hávært tal: Ertu ekki búinn að hafa það gott í sumar? Ég tvísteig. Hefði ég kannski átt að fara í rauða jakkann? Áður en mér gæfist ráðrúm til frekari vangavelta gekk hávaxinn maður til mín,
Meira
Í dag verður til moldar borinn Sigurður Bjarnason, fyrrum kennari við Fjölbrautaskólann í Garðabæ. Sigurður starfaði lengst af sem kennari og um skeið sem skólastjóri í Hlíðardalsskóla. Hann var fjölmenntaður maður, með kennarapróf, cand.mag.próf í
Meira
Sigurlaug Helgadóttir fæddist í Þykkvabæ í Landbroti 4. apríl 1902. Hún lést á hjúkrunarheimilinu Eir 10. desember. Foreldrar hennar voru Helgi Þórarinsson, bóndi, í Þykkvabæ, og kona hans Halla Einarsdóttir frá Heiði á Síðu. Eldri systkini Sigurlaugar
Meira
Elskuleg vinkona, Sigurlaug Helgadóttir, er horfin okkur. Komin heim, eins og hún orðaði það upp á síðkastið. Hún var búin að þjást mikið og lengi, eiginlega allt frá því hún slasaðist á leið austur að Kirkjubæjarklaustri eftir jólafrí 1981 þegar rútan
Meira
Dauði. Við dokum við, hugsum, minnumst. Myndir hrannast upp, sumar djúpt greyptar í hugann. 3. september 1976. Við vorum að koma úr Jökulsárgljúfrum tvær vinkonur og Freyr, sonur minn, á rauðum Willisjeppa, drekkhlöðnum, eftir sumarkvöld fyrir norðan.
Meira
Sólrún Elsa Stefánsdóttir fæddist á Illugastöðum í Laxárdal í Engihlíðarhreppi í A-Húnavatnssýslu 7. mars 1924. Hún lést á Landspítalanum 16. desember síðastliðinn. Foreldrar hennar voru Æsgerður Þorláksdóttir og Stefán Bjarnason bóndi. Systkini
Meira
Þessa skammdegisdaga dregst dapurleiki yfir mannlífið og menn sakna þeirra stunda er sólskinið umvafði þá. Söknuður okkar sem þekktum Sólrúnu Elsa Stefánsdóttur, sem við nefndum að jafnaði aðeins Elsu, verður því dýpri sem ljúfara er að minnast margra
Meira
Drottinn er minn hirðir, mig mun ekkert bresta. Á grænum grundum lætur hann mig hvílast. Þar sem ég mun næðis njóta. Jafnvel þótt ég fari um dimman dal, óttast ég ekkert illt því þú ert hjá mér. Sproti þinn og stafur hugga mig. (Úr 23. Davíðssálmi.)
Meira
Þú Drottinn, gang minn greiddir, ég geld þér hjartans þökk; þú, Drottinn, líf mitt leiddir, þig lofar sál mín klökk. Ó, Guð, fyrir gæsku þína ég glaður kem úr för og lít á lífstíð mína við lán og heilsukjör. Ó, kenn mér, Guð, að geta þá gæsku skilið rétt,
Meira
Mig langar til að minnast Elsu ömmu minnar með örfáum orðum. Amma var yndisleg, róleg og góð kona og allt vildi hún fyrir okkur krakkana gera til þess að okkur liði sem best og hefðum sem mest við að vera hjá henni og afa. Ekki var ég svo heppin að
Meira
Lítill drengur lófa strýkur létt um vota móðurkinn, augun spyrja eins og myrkvuð ótta og grun í fyrsta sinn: Hvar er amma hvar er amma, hún sem gaf mér brosið sitt yndislega og alltaf skildi ófullkomna hjalið mitt? (Jóhannes úr Kötlum) Þegar við
Meira
Mig langar með örfáum orðum að kveðja Elsu ömmu, eða ömmu á Lambó eins og við krakkarnir kölluðum hana oftast vegna þess að hún og afi bjuggu við Lambastekk. Reyndar var hún ekki amma á Lambó fyrir mig alla tíð, vegna þess að fyrstu árin mín átti ég
Meira
Mér finnst svo fallegt þegar það er sagt um látna manneskju, að hún hafi "fengið friðinn". Þá sé ég alltaf fyrir mér vegferð mannsins í gegnum lífið eins og ferðalag, sem hefst í lítilli lækjarsprænu, sem hoppar og skoppar þar til hún sameinast stærra
Meira
Stefán Sigurður Sigurjónsson er látinn eftir erfið veikindi. Ég kynntist Sigurði fyrst fyrir rúmum tveimur áratugum. Þá var ég barn að aldri og hann bjó með fjölskyldu sinni vestur á Seltjarnarnesi. Þar voru alltaf margir bílar á vegum Sigurðar og ekki
Meira
Stefán Sigurður Sigurjónsson fæddist á Krókvöllum í Garði 4. maí 1922. Hann lést á Landspítalanum 8. desember síðastliðinn og fór útför hans fram frá Fossvogskirkju 19. desember.
Meira
Á vefnum timarit.is er að finna stafrænt safn Landsbókasafns yfir helstu dagblöð og tímarit landsins. Þetta er eina leiðin til að leita að efni úr Morgunblaðinu frá því fyrir 1986.
