SKÚLI Thoroddsen ritar athyglisverða grein í Morgunblaðið þann 14. des sl. Lokaorð greinarinnar eru; „að ekkert sé að óttast þó að af aðild Íslands verði….“ Hvar er þá fullveldi Íslands komið?
Rómarsáttmálinn er skýr, öll aðildarríkin 27 hafa undirgengist hann og breytt sínum lögum honum til samræmis, þau eiga í dag einn fulltrúa í framkvæmdastjórn, þar liggur þó fyrir að fækka þeim í 18 manns frá og með árinu 2014. Öll ríkin þurfa að samþykkja slíkar breytingar og þessi er ekki í höfn vegna andstöðu Írlands, samanber þjóðaratkvæðagreiðslu í júní sl. Nú er önnur atlaga gerð að Írum til að reyna að fá samþykki þeirra.
Nauðsynlegt er að við fáum upplýsingar um hver stjórnunarkostnaður ESB er. Því hann leggst á aðildarríkin og er atriði sem við þurfum að gera okkur raunhæfa grein fyrir, áður en ei verður aftur snúið.
Góð samvinna er gulls í gildi, en samvera er ekki við alla æskileg. Réttar upplýsingar um öll mál eru nauðsynlegar. Fréttamenn íslensku fjölmiðlanna hafa hvað eftir annað kallað eftir upplýsingum hjá Eiríki Bergmann dósent um ESB-aðild og kynnt hann sem hlutlausan sérfræðing, þrátt fyrir að hann sé ákveðinn aðildarsinni og hafi ritað bækur og bæklinga til gyllingar inngöngu Íslands í bandalagið. Eiríkur hefur um árabil verið einn aðal-áróðursmeistari Samfylkingarinnar varðandi aðild okkar að ESB.
Árangur áróðursins er nokkuð ljós, 65% þjóðarinnar er samkvæmt könnunum hlynntur inngöngu. En vilja 65% okkar afsala fullveldi Íslands?
Mér vitanlega hefur engin breyting Rómarsáttmálans átt sér stað sem afstýrt gæti því að við verðum að fella stjórnarskrá okkar að lögum ESB í þjóðaratkvæðagreiðslu, svo aðild okkar verði að veruleika. Þetta þarf öllum að vera ljóst.
Hitt er annað mál að það er hygginna manna háttur að eiga hreinskiptnar viðræður við menn og þjóðir, skoða öll mál áður en ákvörðun er tekin…
Megi hógværð og réttsýni í öndvegi ríkja, þá er mín von og vissa að íslenska þjóðin mun sigla skipi sínu heilu í höfn, þó válynd séu veður.

 

 
PÁLMI JÓNSSON
eftirlaunaþegi.

 

 

Eftirlaunaþegi