Aukin mönnun veirufræðideildar er ekki það sem er mest áríðandi ef til þess kemur að taka sýni hjá komufarþegum. Þetta kemur fram í svari forstöðumanns rannsóknarþjónustu Landspítalans.
Landspítalinn vinnur samkvæmt viðbragðsáætlun eins og áður að sögn Maríönnu Garðarsdóttur, forstöðumanns rannsóknarþjónustu. Rannsóknarþjónustan bíður eftir fyrirmælum frá heilbrigðisráðherra varðandi frekara framhald, í kjölfar álits frá sóttvarnarlækni.
Fram hefur komið að sýkla- og veirufræðideild spítalans sé ekki í stakk búin til að greina nema 500 veirusýni úr komufarþegum á dag og til að auka afkastagetu þarf að bæta tækjabúnað, mönnun og aðstöðu.
Aðspurð hvort spítalinn sé nú þegar að horfa fram á að þurfa að ráða fleiri starfsmenn á veirufræðideild segir Maríanna mönnun deildarinnar ekki vera mest áríðandi, heldur aukna sjálfvirkni í tækjum og hugbúnaðarlausnum sem bæði eykur afköst og öryggi.
„Mönnun var ekki stærsti takmarkandi þátturinn í COVID-19-faraldrinum þótt álagið hafi vissulega verið mikið, en þó var bætt við starfsemina bæði með mönnun frá sýklafræðihluta deildarinnar og úr bakvarðasveit.“
Aðspurð hve langan tíma það taki að þjálfa nýja starfsmenn segir Maríanna það misjafnt.
„Þjálfun starfsmanna á veirufræðihluta sýkla- og veirufræðideildar tekur almennt um 1 mánuð í helstu störf er tengjast greiningum á veirusýnum en sérhæfðari störf aðeins lengri tíma.“