Með lágmyndir á heilanum

Mynd­list­armaður­inn Pét­ur Geir Magnús­son.
Mynd­list­armaður­inn Pét­ur Geir Magnús­son. mbl.is/Ari Páll

Í gömlu kartöflugeymslunum í Ártúnsbrekku lifir sumarið góðu lífi en einnig veturinn, vorið og haustið. Þar hefur myndlistarmaðurinn Pétur Geir Magnússon opnað sína aðra sýningu með lágmyndum, Annars konar Annaspann sem samanstendur af 40 verkum.

Eru lágmyndirnar nokkurs konar upplifun Péturs á árstíðunum eftir að hann fékk óvæntan áhuga á trjám, blómum og öðrum gróðri þegar hann flutti til Stokkhólms síðasta haust.

Pétur kveðst hafa nýtt sér sænska skóglendið mikið og það komið honum skemmtilega á óvart hversu langt haustið er í Svíþjóð. „Það eru ekki bara gul lauf fyrir hádegi og síðan stormur eftir hádegi eins og hér heima,“ gantast Pétur.

Gul, brún og rauð lauf hafi umvafið hann vikum saman, enda Stokkhólmur nokkurs konar „borg í skógi“ og haustlitirnir áberandi fram í seinni hluta október.

Verk sýningarinnar. Skjálftaverkið má sjá lengst til vinstri.
Verk sýningarinnar. Skjálftaverkið má sjá lengst til vinstri. mbl.is/Ari Páll

Áhugaverð lágmynd Sigurjóns

Pétur sýnir blaðamanni tvö verk sem svipuð eru ásýndum, hið fyrra í haustlitum með sporöskjulaga laufblöðum á víð og dreif en í hinu eru litirnir breyttir: Fyrsti snjórinn. „Hérna er veturinn kominn.“

Spurður hvers vegna unnið sé með lágmyndir segir Pétur söguna langa bak við þann áhuga.

„Föðurbróðir minn bjó í Engihjalla 11 og á blokkinni var stór lágmynd eftir Sigurjón Ólafsson. Þegar ég sá hana sem krakki þá fannst mér hún svo áhugaverð og skildi ekki af hverju þetta væri ekki á fleiri húsum.

Svo fór ég að taka eftir lágmyndum á fleiri húsum og þetta æxlaðist hálfpartinn þannig að ég fór í feluleik við sjálfan mig. Fór að koma auga á þær hér og þar.“

Þegar Pétur fékk myndavélasíma byrjaði hann að taka myndir af þeim og mörgum árum síðar, í grafískri hönnun í LHÍ, fór hann að kafa í sögu steinsteypulágmynda á Íslandi og gerði sína eigin lágmynd sem útskriftarverkefni. „

Ég vildi fá þessa dýpt inn í verkin. Ég færði mig úr steypunni yfir í viðinn til að gera þetta listform aðgengilegra,“ segir Pétur.

Árstíðirnar fjórar.
Árstíðirnar fjórar. mbl.is/Ari Páll

Tré beint í æð

Tré voru Pétri hugleikin þegar hann flutti og það sést. „Maður upplifir ekki tré alveg á sama skala hér heima. Þetta eru bara skógar og skógar og skógar þarna úti. Þetta er alveg nýtt fyrir mér.“

Pétur segir veturinn einnig frábrugðinn hinum stormasama íslenska. „Það er bara snjókoma í logni. Þetta fellur og sest og það getur verið snjólag á trjánum í þrjá, fjóra daga.“

Eitt vetrarverk er þó óður til gulra viðvarana hér heima. „Hérna ertu kominn í hvössu trjáhríslurnar sem eru hér á fullu,“ segir Pétur og ber hið litla hvassa íslenska tré saman við hin mjúku og stóru sænsku. Pétur bendir því næst á fyrstu vorverkin þar sem sjónarhornið er fært úr skógunum og inn fyrir.

Gul viðvörun. „Hérna ertu kominn í hvössu trjáhríslurnar sem eru …
Gul viðvörun. „Hérna ertu kominn í hvössu trjáhríslurnar sem eru hér á fullu,“ segir Pétur mbl.is/Ari Páll

„Farfuglinn við Frihamnen er fyrsta vorverkið,“ segir Pétur. „Þar eru seglbátar og alls konar ys og þys og ég horfi oft þar yfir meðan ég vinn.“ Pétur bendir á hvítt, kunnuglegt form. „Hér er kría, þær eru ekki í Svíþjóð,“ segir hann og ber verkið því vott af heimþrá.

Pétur heldur áfram með vorið. „Maður var byrjaður að kaupa blóm, setja náttúruna á borðstofuborðið þegar maður var orðinn spenntur fyrir gróðrinum.“

Verkið Gluggaveður sýnir sól úti í glugga, þótt enn sé kalt. „Maður er enn þá á Norðurlöndunum,“ segir hann og hlær. „Maður þarf alveg enn þá að vera í jakka þegar maður fer út.“

Vorið heldur áfram og myndirnar taka að blómstra á ný. „Þessi heitir Vorið ilmar. Maður finnur að það er lykt í loftinu.“

Og hér er enn þá vetur heima, ekki satt?

„Jú, nákvæmlega. Það sem við köllum íslenskt sumar er bara sænskt vor. En hérna kom ég heim,“ segir hann og gengur inn í hið íslenska sumar.

Illgresið sumarið

„Það mætti eiginlega segja að þetta sé eitt stærsta pólitíska verk sem ég hef gert sem listamaður. Annað hvort elskar fólk þetta eða gjörsamlega hatar þetta,“ segir Pétur um lúpínuna, fyrsta íslenska sumarverkið. Myndin er fjólublá með grænum fræbelgum. „Það sem gerir íslenskt sumar fyrir mér er í rauninni illgresið.“

Gengið er frá fjólubláu verkinu og að öðru illgresi, gulu í þetta skipti.

„Fífillinn er bara geggjaður. Hann gerir Ísland gult og sumarlegt. Hann er smá svona „icon“. Pétur segir erfitt að finna íslenskara blóm en fífilinn, enda sé hann þrjóskur og harður af sér. „Hann er á einhverju bílastæði og ætlar bara að vaxa.

Rífa, reita, róta, tæta. Pétur vill upphefja fífilinn en ekki …
Rífa, reita, róta, tæta. Pétur vill upphefja fífilinn en ekki rífa hann upp. mbl.is/Ari Páll

Alveg sama þótt það sé ógeðslega kalt og blautt, hann ætlar að vaxa þótt það sé einhver búinn að keyra á hann. Alvöru Íslendingur. Það ætti klárlega að upphefja hann.“ Pétur staldrar við. „Við mættum jafnvel setja hann á frímerki.“

Síðasta myndin er tileinkuð skjálftahrinunni sem reið yfir Reykjanesið í aðdraganda gossins. „Ég er búinn að vera dauðhræddur heima hjá mér útaf öllum þessum skjálftum,“ segir Pétur um skjálfandi myndina og hlær.

„Ég er bara með ógeðslega mörg listaverk og mæti heim til mín og þori varla inn.“ Svo hræddur hafi hann verið um verkin.

Íslenska sumrinu lýkur og jafnframt hringnum í kringum sólina. „Ég vil að fólk komi á sýninguna og upplifi eitt ár. Og hér erum við komin hringinn,“ segir hann og minnir á fyrstu myndina: Síðla sumars.

Sýningin er opin frá kl. 14 til 20 alla daga fram á sunnudag. Pétur fer aftur til Stokkhólms í haust þar sem hann stefnir á að halda sýningu að ári liðnu.

mbl.is/Ari Páll
Nánar um málið
í Morgunblaðinu
Áskrifendur:
Nánar um málið
í Morgunblaðinu
Áskrifendur:
Fleira áhugavert
Fleira áhugavert