Nánast hætt að taka til heima hjá sér

Anna Margrét Sigurðardóttir.
Anna Margrét Sigurðardóttir.

Anna Margrét Sigurðardóttir grunnskólakennari er nánast hætt að taka til heima hjá sér eftir að hún tók upp mínimalískan lífsstíl. Áhugafólk um mínimalískan lífsstíl heldur úti lokaðri síðu á Facebook sem hvetur fólk áfram sem er í þessum hugleiðingum. Smartland Mörtu Maríu fékk leyfi hjá Önnu Margréti að birta hugleiðingu hennar sem hún birti á lokuðu Facebook-síðunni:

Nú eru komnir þrír mánuðir síðan ég las frábæra grein í Morgunblaðinu og kom í kjölfarið í þennan hóp.
Mínar helstu ástæður til þess að taka upp og halda áfram með minimalískan lífsstíl eru:

1. Tímasparnaður
2. Umhverfisvænna
3. Ró fyrir hugann

Ég ræddi þessari minimalísku pælingar við marga í kringum mig og nokkrir hristu bara hausinn og sögðu að þetta myndi ekki endast lengi (aðrir urðu hrifnir og komu með í hópinn og það var kveikjan af því að ég ákvað að taka stöðuna eftir þrjá mánuði. Er ég aftur komin í sama farið? Hefur eitthvað breyst? Þarf að breyta einhverju fleiru?

Ég hef nú aldrei átt erfitt með að henda hlutum og grisja í kringum mig en í þessum hóp hef ég ná þessu á annað level. Nú er svo komið að hér á hver hlutur sinn stað og ég veit alltaf hvar allt er -ekkert smá mikill tímasparnaður í því! Ég var vön því að vera alltaf að leita af sömu hlutunum og alltaf að kaupa nýtt (klassískt -límbönd, naglaklippur og hárteygjur) af því ég fann ekkert.

Sama með fataskápana okkar, eftir að hafa KonMari-að þá hefur maður miklu betri yfirsýn og veit hvað er til og hvað vantar (ef eitthvað).
Ég hef reynt að gefa og selja sem mest og henda sem minnstu (og setja í endurvinnslutunnu það sem hægt er að endurvinna) enda er það mitt markmið að hafa ruslatunnuna helst tóma þegar komið er að tæma (á 14 daga fresti). Núna er hún yfirleitt ca. hálf.

Núna er ég nánast hætt að taka til, hver hlutur finnur sinn stað næstum jafnóðum, en ég verð að viðurkenna að þegar mjög mikið er að gera þá safnast upp smá (eða bara alveg hellingur) drasl en sem dæmi þá hafa síðustu tvær vikur verið alveg brjálaðar en ég tók til í morgun og var í u.þ.b. klukkutíma að ganga frá húsi sem var alveg á hvolfi, af því að kannski miðað við það sem áður var, var þetta ekki svo mikið drasl og svo þegar hver hlutur á sinn stað er maður enga stund að ganga frá aftur. Þetta hefur gerst nákvæmlega tvisvar sinnum (ss. að það safnist upp það sem kalla má drasl) þannig að ég hef eytt ca 2 klst í það sem kalla má tiltekt núna á þremur mánuðum. Bara nokkuð gott er það ekki?

Ég var líka búin að ákveða í vor að þegar allt færi á fullt í haust þá myndi ég sko fá einhverja hjálp við þrif, viku eða hálfsmánaðarlega en ég hef bara ekki þurft á því að halda því með færri hluti í kringum mig og stað fyrir allt eru þrifin svo miklu minni mál og taka miklu minni tíma, allt helst einhvern veginn hreinna þegar minna er af dóti -hellings sparnaður í því.

Það sem mér finnst helst vanta upp á hjá mér ennþá er matarsóun, ég er ekki nógu dugleg að kaupa mátulega inn og nota það sem til er og þar af leiðandi hendi ég meira en mér þykir gott. Ég er líka miklu duglegri að fylla á frystinn en að nota úr honum og ég er fljót að gleyma því sem er til í honum, nú eru ca. 3 mánuðir síðan ég fór yfir hann síðast og nú man ég ekkert hvað er til. Kannski er bara fínt að fara yfir hann á þriggja mánaða fresti? Við vorum allavega að ákveða að við ætlum bara að borða mat (fyrir utan morgunmat og brauð og þannig) úr frystinum þangað til hann tæmist, kemur í ljós hvernig það gengur.

Nú veit ég að mjög margir byrjuðu í hópnum á sama tíma og ég, hvernig gengur ykkur? Hafið þið náð að halda ykkur við efnið? Eigið þið mikið eftir eða finnst ykkur þetta kannski bara alls ekki vera að gera sig?

P.S. afskakið langlokuna, ekki mjög minimalísk skrif

mbl.is

Bloggað um fréttina

Fleira áhugavert
Fleira áhugavert

Spurt og svarað

húðlæknir á Húðlæknastöðinni svarar spurningum lesenda

sálfræðingur á Sálfræðistofunni Sálarlíf svarar spurningum lesenda

einstaklings- og fjölskylduráðgjafi svarar spurningum lesenda

Klínískur félagsráðgjafi hjá Lausninni

hjúkrunar- og kynfræðingur svarar spurningum lesenda

svarar spurningum um lögfræðileg mál