Vinnur í Jólahúsinu allan ársins hring

Já, ég elska jólin og jólatímann og það gleður mig að jólunum sé fagnað svona mikið á Íslandi, fólk tekur þetta alvarlega, allt í tengslum við matinn og skreytingarnar. Ég elska jólalögin líka,“ segir Erika, spurð hvort hún sé mikið jólabarn. En fær hún ekkert leiða á jólalögunum, jólaskrautinu og stemningunni við það að vinna árið um kring í Jólahúsinu? „Nei, ég kann vel við það, ég hugsa ekki beint um jólin þegar ég er að vinna, þetta er bara eins og hlutverk. Eftir að hafa unnið þarna í ákveðinn tíma þá hættir maður að pæla í jólatónlistinni og jólastemningunni. Á sumrin eru þetta aðallega túristar sem koma í búðina til okkar, þeir eru þá helst að leita að minjagripum á jólatréð. Þá er gaman að segja þeim frá íslensku jólahefðunum og sjá viðbrögð þeirra. Allir elska söguna um íslensku jólasveinana og margir vilja þá eignast jólaskraut með jólakettinum eða Grýlu, það finnst þeim heillandi. Það eru nefnilega helst túristar sem versla í Jólahúsinu yfir árið en Íslendingarnir koma svo gjarnan yfir helgarnar og á hátíðardögum. Og svo koma Íslendingarnir auðvitað í desember þegar jólastemningin er komin í bæinn, og þá fær maður jólafílinginn beint í æð. Ég verð svo spennt við að sjá borgina upplýsta með jólaljósum,“ segir Erika sem skreytir mikið heima hjá sér. „Já, við eigum mikið jólaskraut og elskum að skreyta. Krakkarnir hjálpa mér. Mamma mín elskar líka að skreyta og þetta kemur frá henni.“

Santa Claus setur gjafirnar undir rúmið

En hvaða jólahefðir eru í hávegum hafðar á heimili Eriku? „Það er heitt í Brasilíu á þessum árstíma en jólahefðirnar okkar eru náskyldar amerískum og evrópskum jólahefðum. Búðirnar eru skreyttar með gervisnjó og gínurnar í búðunum eru með jólasveinahúfur og klæddar sundfötum. Heima hjá foreldrum mínum í Brasilíu er heimilið prýtt með stóru gervitré og við skreytum það með glerkúlum og gylltu glimmerskrauti. Og svo setjum við seríur á jólatréð og á svalirnar, alveg eins og er gert hér heima,“ segir Erika sem reynir að finna jafnvægi á milli brasilískra og íslenskra jólahefða á sínu heimili. „Sumt er líkt en annað er ólíkt. Það er til dæmis einn stór munur – við borðum kalkún á aðfangadag á miðnætti, það er gert á hverju heimili í Brasilíu. Fólk fer yfirleitt í kirkju um kvöldið og svo er kvöldmaturinn borinn fram eftir það, sem sagt mjög seint. Jólasveinninn Santa Claus kemur með jólagjafirnar á aðfangadagskvöld og þær eru settar undir rúmið okkar – en svona er þetta gert í minni heimaborg en Brasilía er mjög stórt land og jólahefðir eru mismunandi á milli landshluta. Svoleiðis er þetta líka gert heima hjá okkur á Íslandi því ég vil að börnin mín fái að kynnast þeirri hefð. En svo koma íslensku jólasveinarnir auðvitað heim til okkar og gefa í skóinn.“

Erika og fjölskylda hennar borða svo kalkún með ávöxtum á aðfangadag. „Hann er borinn fram með meðal annars ávöxtum (ananas, ferskjum, fíkjum og kirsuberjum), hrísgrjónum og nóg af kastaníuhnetum. Döðlur og þurrkaðar fíkjur eru líka mikið borðaðar á mínu heimili yfir hátíðarnar. Svo bjóðum við upp á skinku sem kallast „tender“, hún er svipuð íslenska hamborgarhryggnum. Og þar sem Brasilía er mjög fjölmenningarlegt land höfum við erft jólahefðir frá ýmsum áttum, við berum til dæmis fram Panettone-gerbrauð með þurrkuðum ávöxtum, það kemur frá Ítölunum. Svo er mismunandi hvað fólk er með í eftirrétt en ástaraldinbúðingur er í uppáhaldi hjá mér,“ segir Erika.