Heit fiskisúpa í skammdeginu

Við heimsækjum Hólmfríði Gísladóttur á fallegt heimili hennar í Reykjavík til þess að forvitnast um súpugerð hennar og fá að smakka á herlegheitunum. Fyrsta spyr ég Hólmfríði hvernig hún búi til súpur, skyldi hún til dæmis gera þær frá grunni?

„Ég gerði það alltaf í gamla daga að búa þær til frá grunni, sauð fiskbein, stundum roð og afklippur af fiski, síaði það og kryddaði það. Á tímabili bakaði ég upp karrísúpur og setti allt mögulegt í þær,“ segir Hólmfríður sem seinni árin hefur starfað sem leiðsögumaður.

Reynir þú að hafa sem fjölbreyttast hráefni í súpurnar þínar?„Já, ég reyni það. Ég nota margar tegundir bæði af fiski og kryddi. En það þarf að passa að það rekist ekki hvað á annars horn, það passa ekki allar bragðtegundir saman, þetta er smekksatriði. Mér er í minni einstaklega góð fiskisúpa sem ég fékk í Ungverjalandi. Ég hjólaði til borgar sem heitir Tihany og er ein af elstu borgum í Ungverjalandi. Þar var á veitingastað ofarlega í bænum sem ég fann á matseðlinum þessa súpu, hún var sterk, svo sterk að það sló út á mér svita. Það sem einkenndi hana var mikil paprika og ábyggilega pipar, hún var svo sterk. Ég hef þó aldrei lagt í að búa til svo sterkan mat sem þá súpu.“

Veik fyrir karrý og rósapipar

Hvert er uppáhalds kryddið þitt?

„Ég er dálítið veik fyrir karrý og rósapipar. Hef notað það talsvert við súpugerð. Ég er í saumaklúbb og lesklúbb og fæ oft til mín konur. Þá er ég gjarnan með súpur og brauð, mismunandi súpur. Ég hef svo sem ekki skrifað mikið niður af innihaldinu, elda svona eftir því hvað mér finnst gott. Ég er einnig í Senjórítunum, kvennakór, fyrir nokkru komu um fjörutíu konur úr kórnum og fengu súpu hjá mér, þá var ég með uppbakaða karrýsúpu. Í henni hafði ég allskonar fisk og grænmeti og lauka og gerður var góður rómur að öllu saman.“

Vandist þú súpum þegar þú varst að alast upp?

„Bara kjötsúpu. Móðir mín, Sigríður Baldvinsdóttir, var farin að vinna úti þegar ég stálpaðist og það var gömul kona á heimilinu sem sá þá um matseld. Hún hét Snjólaug Baldvinsdóttir og eldaði afskaplega góðan mat. Fyrir jólin var eina skiptið á árinu sem mamma bakaði. Hún fékk konu til sín til að hjálpa sér og þær bökuðu allan daginn. Á meðan ræddu þær um pólitík og voru alls ekki á sama máli. Önnur þeirra var í framboði til bæjarstjórnar á Akureyri fyrir Sjálfstæðisflokkinn en hin var stækur kommúnisti. Þegar búið var að baka sagði mamma: „Þetta er nú gott, mín kæra, það er bara verst við þig, þó þú segir ýmislegt af viti, að þú kýst alltaf vitlaust.“

Þær bökuðu gyðingakökur, stórar þriggja laga tertur og allskonar smákökur, meðal annars hálfmána með sveskjusultu sem pabbi sauð oft. Einnig bökuðu þær smákökutegund sem kölluð er af sumum loftkökur.“

Leið vel á lífrænu fæði

Hvenær fórst þú að sérhæfa þig í súpugerð, ef svo má segja?

„Ég borðaði um tíma makrobíótískan mat, sem er mikið lífrænn. Þá fór ég að búa til súpur og gera tilraunir. Þetta var mjög góður matur en það var mikið vesen að búa hann til, mér fannst þetta allavega vera talsverð vinna. En mér hefur aldrei á ævinni liðið eins vel af neinum mat. Hitt var heldur verra að þegar ég kom í hús þá var oftast mjög fátt sem ég gat borðað. Næstum að ég bæði bara um vatnsglas. En ég grenntist talsvert á þessu fæði og leið mjög vel.“

Af hverju hættir þú þessu?

„Ég fór á námskeið í Svíþjóð og við á námskeiðinu vorum beðin að láta vita ef við hefðum sérþarfir í mat. Ég gerði það en maturinn sem ég fékk var svo vondur að það var ekki nokkur leið að borða hann. Bragðlausar pylsur, fljótandi í vatni og þess háttar. Þetta var ömurlegt og batnaði ekki. Þá hugsaði ég með mér: „Ég borða bara það sama og hinir.“ Eftir þetta varð ekki aftur snúið alveg til makrobíótíska matarins. En áhugi minn á að búa til súpur jókst verulega við að vera á þessu fæði og ég hef svo þróað þetta áfram. Mér finnst súpur góður og notalegur matur.“

Fiskisúpa Hólmfríðar

Fiskmetið er skorið í bita og sett í súpuna þegar grænmetið hefur soðið nokkra stund.

Grænmeti:

Allt grænmetið saxað niður, léttsteikt í olíu og sett ofan í hæfilegt magn af vatni. Kryddað með til dæmis rósapipar og laufkryddi, svo sem rósmaríni, óreganó eða því sem fólk hefur við höndina og finnst passa við hráefnið. Fiskurinn er settur í síðast og látinn sjóða nokkra stund. Ef vill má baka þessa súpu upp og setja þá í hana svolítið karrí.

Með súpunni er gott að bera fram nýbakað brauð, smjör og osta af ýmsum gerðum.

Fiskisúpa Hólmfríðar. mbl.is/Þórður Arnar Þórðarson