„Í sambandi við sjálfan sig“ í símaleysi

„Ég heyrði tólf ára dóttur mína tala í símann í sveitinni okkar: „Það er ekkert net, enginn gemsi virkar. Símanúmerið er mjög skrýtið og byrjar á fjórum og síminn er þannig að maður þarf að leggja hann aftur á takka.“ Ég gat ekki annað en brosað, þess fyrir utan þarf hún að tala í símann þar sem allir geta heyrt og það er ekki símanúmerabirtir eða talhólf. Reyndar var það þannig þegar ég var að alast upp að það var ein löng og þrjár stuttar og öll sveitin gat hlustað, eins konar feisbók þeirra tíma,“ skrifar Árelía Eydís í sinn nýjasta pistil.

„Við erum svo heppin að geta á hverju sumri farið í sveitina okkar sem að sjálfsögðu er sú fegursta á landinu! Þar næst ekki samband við netið né gemsa og því er ég í kaupstaðarferð núna og sit á kaffihúsi og huga að umheiminum. Það er undarlegt en það er eins og ég hafi ekki misst af miklu né að ég sé nokkuð mikilvæg því þrátt fyrir að fólk hafi ekki getað náð í mig í viku án þess að hringja í landlínu þá eru ekki mörg skilaboð nema auglýsingar.“

„Það er svo skemmtilegt að velta fyrir sér hvað við erum farin að lifa mikið í gegnum símana okkar. Þegar veislur eru haldnar er myndum varpað á vegg beint úr veislunni, þegar landsliðshetjurnar okkar komu upplifðu þeir allir þakklæti og væntumþykju landans í gegnum símann. Lögreglan varar vegfarendur sem eru að ná pókemónum við að ganga fram af björgum eða láta keyra sig niður því þeir horfa meira á símann en veginn framundan. Kona sem hafði skilið við manninn sinn sagði mér þá sögu að þau hefðu setið á kaffihúsum í hvort í sínum símanum þangað til hún fékk nóg af þögninni, þau voru sem sagt ekki að tala hvort við annað!“

„En síminn er líka frábært tæki og maður getur gert allt í honum nema elskast (mér skilst að það sé líka hægt, kannski nýtt app). Núna tek ég hann upp til að telja skef sem ég tek í göngutúr dagsins og hætti ekki fyrr en eftir 10.000 skref bara til að fá blöðrur og svoleiðis á símann í fagnaði. Ég er svo einföld sál að þegar ég sé verðlaunin verð ég eins og krakki í gamla daga og hoppa af kæti. Önnur not hef ég ekki fyrir símann fyrr en ég fer í kaupstaðinn.“

„Það furðulega er þó að þegar maður er ekki tengdur í gegnum tæki þá tengist maður sjálfum sér upp á nýtt og allt í einu er maður bara í sambandi við sjálfan sig, aðra, almættið og náttúruna í kringum sig.“

Stundum þarf að slökkva á símanum og tölvunni og njóta líðandi stundar. Getty images

• Blogga um frétt