„Kæra E. Jean, ég er 25 ára og kærastinn minn er 27 ára. Við höfum verið saman í hálft ár og erum farin að velta fyrir okkur að ganga í hjónaband. Það kom þó babb í bátinn, í myndasafninu mínu í tölvunni á ég myndir af vinum mínum og fyrrverandi kærustum. Hann vill að ég eyði þeim öllum. Er sanngjarnt að ég þurfi að eyða minningum mínum?“ segir ung kona sem leitaði til ráðgjafans E. Jean.
„Ekki eyða myndunum,“ svaraði ráðgjafinn um hæl.
„Sérhver þessara gömlu kærasta er gersemi. Sérhver þöngulhaus, groddi, fábjáni og prins sem þú hefur átt í sambandi við í gegnum tíðina er varða í lífi þínu. Hvernig átt þú að geta munað allar lexíurnar sem þú hefur lært í lífinu ef þú mátt ekki horfa á vitleysingana sem sögðu þér upp. Hver á eiginlega fortíð þína? Þú eða þessi vitleysingur sem þú ert að hitta?“
„Ef þú heldur að hann sé sá eini rétti hefur þú ekki heyrt fréttirnar. Þegar maður reynir að afmá framtíð þína, með því að ráðast inn í einkalíf þitt, kann það ekki góðri lukku að stýra upp á framtíðina. Ráðríki er leiðinlegur galli sem á venjulega rætur að rekja til óöryggis. Reyndu að hughreysta hann, en ef hann getur ekki jafnað sig á vitleysunni skaltu eyða honum næst þegar hann minnist á myndirnar.“