„Öll lífsins sumur hafa farið vel í mig, en síðustu tvö sumur hef ég komið endurhlaðinn af skipsfjöl, sem er nýtt – þar sem allt er stöðugt á iðandi ferð að ekki sé nú talað um heilnæmi loftsins og undursamlega nálægð Ægisdætranna níu,“ segir Egill Ólafsson söngvari sem dvaldi á skútunni sinni í Skandinavíu í allt sumar.
Hefur þú einhvern tímann verið svona lengi á sjó?
Þetta er lengsta úthaldið, þrír sléttir mánuðir og ég upplifi fráhvarfseinkenni; […] það er þessi dauðans kyrrstaða á landi.
Hvernig var að missa eitt íslenskt sumar úr, er hægt að lifa það af?
Íslenskt sumar er í sömu fjölskyldu og sumrin í henni Skandinavíu, en þar sigldum við í sumar – og það er víða sumarfagurt að ekki sé talað um samfélagsfegurð.
Það að sigla tekur á líkamlega og kílóin fuku. Segðu mér betur frá því?
Við siglum 91 árs gamalli tréskútu. Þar er öll tækni varðandi segl og reipi eins og hún var í árdaga siglinga fyrir þúsundum ára. Við hífum og strekkjum öll segl á höndum, þar eru engar vélar eða hnappar að styðjast við. Bátur á hafi úti er aldrei kyrr, sama hvernig viðrar – þú ert alltaf með ilina í beinni snertingu við ölduna og í stöðugri viðbragðsstöðu gagnvart veðri og vindum. Fyrstu dagarnir eru undirlagðir af vöknun smávöðva í öllum skrokknum, fyrir nú utan súrefnisupptökuna, þá er sælt að sofna þreyttur og vakna fullur af nýrri orku með sólinni og sjófuglunum daginn eftir.
Breytist mataræðið á sjó?
Við borðum meira grænmeti – enda er það einstaklega gott og fjölbreytt og á fínu verði (mun ódýrara en hér heima). Matarskammtarnir eru minni – þú borðar við vagg og veltu og bruninn er hraðari þess vegna eru nokkrar smámáltíðir yfir langan dag (venjulega siglum við lágmark í 8 - 10 tíma, fer eftir vindi, náttstaður er aldrei alveg ákveðinn – það felst í því ákveðið frelsi. Okkur er yfirleitt tekið vel í höfnunum og ekki óalgengt að við fáum að liggja við bestu bryggjur – þeir hafa yndi af gömlum tréskipum og hafa þau í hávegum, sérstaklega sænskir og danskir og spjalla mikið.
Hvernig tilfinning er það að vera um borð í bát marga mánuði í röð?
Það er eins og að setjast við hliðina á vindinum þar sem aldan leikur undir. Það hefur sérkennilega róandi áhrif á mitt sálartetur og ég held ég deili því með Tinnu.
Hvað gerir sjórinn fyrir þig?
Hann togar í allt mitt eðli – en fyrst og síðast er það hin stóra óttablandna virðing, sem við mennirnir ættum ætíð að hafa fyrir undrum og afli náttúrunnar – þegar þeir kraftar birtast er betra að vera ekki með neinn derring.
Hvað um sköpunina og listina. Hefur sjómennskan ekki góð áhrif á hana?
Það eitt að draga upp segl er sköpun, þar þarf að hafa innsæi af bestu gerð, eins og í listinni – öðruvísi fer segl ekki vel í vindi og hætt er við að það gagnist þá hvorki för né fleyi.
Í hvaða verkefnum ertu að vinna núna?
Nú er ég að fara ásamt með Ragnheiði Gröndal, Hauki Gröndal og þýskri sveit; Strom & Wasser, í sex daga ferð um Austur- og Norðurland sem hefst 6. september. Ég hef undanfarið starfað með Heinz Ratz, forsprakka sveitarinnar, og við höfum ferðast með honum um Þýskaland. Hann er einstakur kraftaverkamaður á mörgum sviðum og hefur ekki aðeins virkjað okkur þrjú ofan af Íslandi til samstarfs, en afrakstur þess er meðal annars tvöfaldi diskurinn; STROM UND WASSER – REYKJAVÍK, sem hið virta útgáfufélag í Berlín, Taumton, gefur út, heldur hefur hljómsveit hans mörg andlit. Eitt af þeim er samstarf við flóttamenn í flóttamannabúðum í þýskalandi. Þar hefur hann veitt mörgum tónlistarmanninum tækifæri til að nýta hæfileika sina og um leið skapa sér farveg í nýju samfélagi. Eftir tónleikaferðina verður konsert í Kaldalóni í Hörpu í samstarfi við Jasshátíð 13. september.
Hvað gerir þú dagsdaglega í hversdagsleikanum til að viðhalda líkamlegum og andlegum styrk?
Ég fer reglulega í Kramhúsið í hreinar og klárar gólfæfingar ásamt með góðum félögum á svipuðu reki, undir leiðsögn og verndun tveggja meistara sem heita Sóley og Olga.
Hvað drífur þig áfram?
Löngunin til að reyna mig við elementin.