Hækkun lágmarkslauna hefur lítil sem engin áhrif á atvinnu þeirra sem eru á eða nærri lágmarkslaunum og leiða ekki til aukins atvinnuleysis en helsta ástæða þess er að kostnaðarauki fyrirtækja vegna hækkunarinnar telst hlutfallslega lítill.
Þetta kemur fram í grein Viðars Ingasonar, hagfræðings hjá VR í nýjasta tölublaði Vísbendingar, þar sem hann vísar til þess að mikið hafi verið rætt um efnið að undanförnu.
Hann segir aðlögun fyrirtækja vegna hærri lágmarkslauna geta komið fram með færri unnum vinnustundum, aukinni þjálfun starfsmanna, aukinni eftirspurn eftir meira menntuðu starfsfólki, minni launahækkunum til þeirra sem hafa hærri laun, aukinni framleiðni starfsmanna, hækkun verðlags, lægri hagnaði fyrirtækja eða minni starfsmannaveltu sem er jafnan mjög kostnaðarsöm fyrir fyrirtæki.
Viðar bendir á að í upphafi árs 2014 hafi lágmarkslaun verið hækkuð í 13 fylkjum Bandaríkjanna. Fjárfestingarbankinn Goldman Sachs gerði einfalda rannsókn á áhrifum hækkunarinnar á atvinnu en fann engin áhrif. Þá var í kjölfarið framkvæmd önnur viðameiri rannsókn þar sem áhersla var lögð á unglinga annars vegar og fullorðna með litla menntun hins vegar. Rannsóknin tók tillit til fjölmargra þátta þannig að unnt væri að einangra áhrif hækkunar lágmarkslaunanna og bentu niðurstöðurnar til þess að hækkun lágmarkslauna hafi jákvæð áhrif á atvinnu.
Samninganefnd Starfsgreinasambands Íslands hefur afhent Samtökum atvinnulífsins kröfugerð vegna komandi kjarasamninga þar sem settar eru fram kröfur um að lægsti launataxti verði 300 þúsund krónur á mánuði innan þriggja ára. Þess má geta að núverandi kauptaxtar starfsgreinasambandsins eru 201 til 238 þúsund krónur.
Samtök atvinnulífsins hafa þá sagt að enginn grundvöllur sé til viðræðna við Starfsgreinasambandið um endurnýjun kjarasamninga á grundvelli þeirrar kröfugerðarinnar þar sem ekkert mat sé lagt á áhrif krafnanna á verðbólgu, vexti, verðtryggðar skuldir heimila og fyrirtækja, kaupmátt launa og atvinnuleysi.