Viðskipti | mbl | 30.6.2022 | 13:30 | Uppfært 16:42

Níu milljóna króna sekt Símans staðfest

Um er að ræða mál sem á rætur að rekja til ársins 2015.

Ákvörðun Póst- og fjarskiptastofnunar, nú Fjarskiptastofa, um sekt Símans hf., stendur að fullu. Er þetta niðurstaða Landsréttar. Þá var Sýn hf. sýknað af öllum kröfum Símans hf..

Ákvörðunin sem um ræðir laut að því að sekta Símann hf. um níu milljónir króna vegna brota gegn banns við því að fjölmiðlaveita beini viðskiptum viðskiptamanna sinna að tengdu fjarskiptafyrirtæki.

Hámarkssekt sem stofnunin getur ákveðið nemur tíu milljónum króna.

Síminn braut fjölmiðlalög og fær 9 milljónir í sekt

Níu milljóna sekt Símans felld úr gildi

Tilneyddir neytendur

Málsatvik voru þau að þann 1. október 2015, stöðvaði Síminn hf. dreifingu ólínulegs myndefnis Sjónvarps Símans yfir kerfi Sýnar, þá Vodafone.

Með ólínulegu myndefni er átt við það sem í daglegu tali er kallað spilun á myndefni eftir pöntun, eða VOD. Þar undir fellur til að mynda tímaflakk, frelsi og leiga á myndefni. Síðan þá hefur viðskiptavinum sjónvarpsþjónustu Sýnar ekki staðið sú þjónusta til boða, eins og raunin var fyrir þann tíma.

Þeir neytendur sem kusu að kaupa aðgang að ólínulegu sjónvarpsefni Símans, Sjónvarp Símans Premium, á þeim tíma sem ákvörðunin náði til, þurftu því að vera með myndlykil frá Símanum, þar sem viðkomandi efni var á tímabilinu eingöngu dreift yfir IPTV kerfi Símans og myndlykla þess félags.

Áskrift að efninu var því eingöngu í boði gegnum dreifikerfi Símans og þá nær eingöngu á neti Mílu, dótturfélags Símans, en til dæmis ekki á ljósleiðarakerfi Ljósleiðarans ehf., áður Gagnaveita Reykjavíkur ehf..

Lagaákvæðinu sem um ræðir er ætlað að gera notendum kleift að velja bæði myndefni og fjarskiptafyrirtæki án þess að binda sig í viðskiptum við eitt tiltekið fjarskiptafyrirtæki með því að koma í veg fyrir að fyritæki sem hafa bæði yfir að ráða myndefni og fjarskiptanetum misnoti þá aðstöðu sína.

Ekki raunverulegur samningsvilji

Í ákvörðun PFS var litið til þess að Síminn hefði getað komið í veg fyrir að framangreint ástand skapaðist.

„ Í fyrsta lagi hefði félagið getað samið við Sýn um aðgang þess félags að umræddu ólínulegu myndefni gegn eðlilegu endurgjaldi ef Síminn hefði kosið að gera slíkan samning og félögin hefðu náð saman á viðskiptalegum forsendum.

Í öðru lagi hefði Síminn getað boðið upp á fullnægjandi aðgang að efninu um hið opna internet (OTT) við dreifingu á ólínulegu myndefni sínu sem væri óháð fjarskiptakerfum eða fjarskiptanetum.

Þá komst PFS að þeirri niðurstöðu að Síminn hefði ekki sýnt raunverulegan samningsvilja gagnvart Sýn á því tímabili sem málið náði til, þannig að unnt hefði verið að líta svo á að það hefði í raun verið Sýn sem hefði komiðí veg fyrir að Síminn hefði, með samningum við Sýn, getað losnað undan brotinu. “

Sömdu eftir ákvörðunina

Þá var það mat PFS að síminn hefði hið minnsta getað takmarkað skaðleg áhrif umræddra ráðstafana á Ljósleiðarann ehf. í samkeppni við Mílu á markaði fyrir undirliggjandi fjarskiptanet, með því að ná samningu um aðgang að ljósleiðaraneti Ljósleiðarans áður en Síminn hefði ráðist í umræddar breytingar.

Að mati PFS hefði sú leið ein og sér hins vegar ekki komið í veg fyrir brotið, þar sem fjarskiptahluti Símans hefði samt sem áður áfram verið eina sjónvarpsdreifikerfið sem hið ólínulega myndefni stæði til boða á.

Síminn samdi svo við Ljósleiðarann eftir að ofangreind ákvörðun PFS var tekin, eða sumarið 2020, og hóf að veita þjónustu á ljósleiðaraneti Ljósleiðarans í ágúst 2021.

Á fyrri stigum bar Síminn fyrir sig að umrætt bann næði aðeins til línulegrar myndmiðlunar en ekki var fallist á það.

Landsréttur sneri niðurstöðu héraðsdóms

Úrskurðarnefnd fjarskipta- og póstmála staðfesti þá ákvörðun PFS með úrskurði sínum. Síminn skaut þeim úrskurði til héraðsdóms, sem féllst að hluta til á kröfur Símans með dómi þann 1. júlí 2020.

Fjarskiptastofa, Sýn og Síminn áfrýjuðu þeim dómi til Landsréttar, sem hefur nú staðfest hina upprunalegu ákvörðun PFS.