Skattur á landsbyggð

Veiðigjald yfirstandandi fiskveiðiárs grundvallast á rekstrarárinu 2015, sem var hagstætt ár í sjávarútvegi. Nú, þegar greiða á gjaldið, horfir allt öðruvísi við og rekstrarskilyrði eru mun verri en árið 2015.

Þannig hefur gengi krónunnar styrkst verulega frá þeim tíma og dágóð hækkun hefur orðið á kostnaði, sem til fellur í íslenskum krónum, svo einstakir augljósir áhrifaþættir séu nefndir, segir meðal annars á heimasíðu Samtaka fyrirtækja í sjávarútvegi.

Á meðfylgjandi mynd má sjá að 21% af álögðu veiðigjaldi árið 2015 lagðist á sjávarútvegsfyrirtæki á höfuðborgarsvæðinu, en 79% hins álagða gjalds lögðust hins vegar á sjávarútvegsfyrirtæki á landsbyggðinni.

Grafík/SFS

Ráðamenn hafi þessi sjónarmið í huga

Rifjað er upp að samkvæmt nýlegri úttekt, sem gerð var fyrir sveitarfélagið Bolungarvík, sé veiðigjald sjávarútvegsfyrirtækja þar á þessu fiskveiðiári, sem byrjaði 1. september, áætlað um 311 milljónir króna, eða um þreföldun frá fyrra ári.

„Af þessu verður ekki dregin önnur ályktun en sú, að hækkað veiðigjald muni hafa meiri og afdrifaríkari áhrif á landsbyggðina en höfuðborgarsvæðið,“ segir á heimasíðu SFS. Ítrekað er að ráðamenn verði að hafa þessi sjónarmið í huga, enda geti það varla verið vilji þeirra að þrengja mjög að rekstrarskilyrðum sjávarútvegsfyrirtækja vítt og breitt um landið og hvetja til samþjöppunar.

• Blogga um frétt