Greinin hefur tekið stakkaskiptum

Benedikt Hálfdanarson man þegar hann starfaði við það sem ungur maður, um miðjan 9. áratuginn, að fóðra fiska í kvíum í Hvammsvík, þar sem hann notaði skóflu til að kasta fóðri út í kvíarnar.

„Þessar kvíar hafa varla verið meira en 40 eða 50 metrar í ummál og framleiðslan mældist í nokkrum tugum tonna yfir árið. Í dag er algengt að kvíar séu allt að 200 metrar í þvermál, 40-50 metra djúpar og framleiðslan upp úr einni laxeldiskví í Noregi í kringum 1.000 tonn af fiski,“ segir hann.

Benedikt er framkvæmdastjóri Vaka fiskeldiskerfa ehf. og heldur erindi á Strandbúnaðarráðstefnunni sem haldin verður á Grand Hótel Reykjavík dagana 21. til 22. mars. Þar ætlar hann að fjalla um þær miklu breytingar sem orðið hafa á sjókvíaeldisbúnaði.

Fjarstýrð fóðrun

Framfarirnar sem orðið hafa í tækninni sem greinin notar sjást t.d. á því að fiskurinn er ekki lengur fóðraður með handafli. „Í stað þess að vera með menn á bátum sem dreifa fóðri fer fóðrunin fram með fóðurkerfum sem er fjarstýrt úr landi. Fóðrið er geymt á stórum fleka sem er útbúinn blásurum sem feykja fóðrinu út um rör og yfir í hverja kví. Hjá Arnarlaxi er t.d. fóðrunin í höndum starfsmanna á Bíldudal sem sitja við tölvur og stjórna því þaðan, fjarri kvíunum, hvenær blásararnir fara af stað,“ útskýrir Benedikt.

„Ekki nóg með það heldur eru myndavélar sem fylgjast með því hvort fiskurinn er örugglega að éta fóðrið, og hægt að sjá í stjórnstöðinni ef fóðuragnir eru teknar að falla í gegnum fiskvöðuna og stoppa þá fóðrunina. Mælar ofan í kvíunum vakta stærð fiskanna og staðsetningu þeirra í kvínni svo að megi sjá betur hvernig fiskurinn vex og haga fóðruninni þannig að hún skili sem mestum árangri. Útkoman er sú að í dag tekst laxeldisstöðvum að búa til eitt kíló af eldisfiski fyrir hvert kíló af fóðri, sem er einstakur árangur. Til samanburðar þarf a.m.k. 2,5 til 3 kg af fóðri fyrir hvert kíló af próteini í kjúklingarækt.“

Ítarlegri umfjöllun er að finna í ViðskiptaMogganum, sem fylgdi Morgunblaðinu á fimmtudag.