Góð vertíð en óljóst með uppruna hluta síldarinnar

Sjómenn láta vel af síldarvertíðinni úti fyrir Austfjörðum; tíðin hefur yfirleitt verið góð, síldin ekki verið mjög langt frá landi og afli verið góður. Haft var eftir Tómasi Kárasyni, skipstjóra á Beiti, á vef Síldarvinnslunnar á fimmtudag, að upp á síðkastið hefði orðið vart við síld af öðrum stofni í bland við norsk-íslensku síldina og hafi bátarnir m.a. þess vegna fært sig utar. „Athyglisvert er að þessi síld, sem við teljum vera íslenska sumargotssíld, er algjörlega laus við sýkingu, en hún er fjarri því eins feit og norsk-íslenska síldin,“ segir Tómas.

Guðmundur J. Óskarsson, fiskifræðingur á Hafrannsóknastofnun, er ekki sannfærður um að þarna sé eingöngu um að ræða íslenska sumargotssíld í bland við þá norsk-íslensku. Hann segist taka undir að þarna sé ekki um norsk-íslenska vorgotssíld að ræða þar sem kynkirtlar hennar eru stórir og þroskaðir á þessum árstíma sem aðgreini hana auðveldlega frá hinum stofnunum.

Hins vegar geti þetta líka verið Norðursjávarsíld, sem gangi allt norður fyrir Færeyjar í fæðuleit á sumrin, eða síld frá Lofoten-svæðinu, en báðir þessir stofnar hrygni síðsumars eða á haustin. Þessi sumar/hausthrygnandi síld hafi fengist í auknum mæli við veiðar á norsk-íslenskri síld síðustu ár. „Við höfum hins vegar ekki aðferð til að greina milli þessara sumar/hausthrygnandi stofna á þessum tíma og styðjumst því mikið við hvar hún veiðist,“ segir Guðmundur.