Var mjög í mun að vinna ekki í sjávarútvegi
Setja bókamerki
Tengdar fréttir
Fólkið í sjávarútvegi
Óhætt er að segja að það hafi verið gæfuspor fyrir Fanneyju Björk Friðriksdóttur að ákveða að starfa í sjávarútvegi. Í dag er hún 27 ára gömul og starfar sem gæðastjóri hjá fiskvinnslu Brims á Vopnafirði. „Hér óx ég úr grasi og ekki fyrr en ég hóf nám við Menntaskólann á Akureyri að ég flutti frá bænum. Á sumrin sneri ég aftur heim á Vopnafjörð og vann í fiskvinnslunni sem þá var í eigu HB Granda. Ég fékk þar verkefni af ýmsu tagi, allt frá því að tína úr skemmdan fisk og skola vinnsluna yfir í eftirlit með vélum og búnaði,“ segir Fanney. „Það var í gegnum þessa reynslu að áhugi kviknaði hjá mér að leggja fyrir mig nám í sjávarútvegsfræði hjá Háskólanum á Akureyri.“
Fanney játar að þrátt fyrir að vera komin af sjómönnum í a.m.k. fjóra ættliði þá hafi henni verið mjög í mun á unglingsárunum að starfa við eitthvað allt annað en sjávarútveg. „Mér hugnaðist frekar að fara kannski að vinna í fatabúð eða gerast gullsmiður – og það er svo sem ekki útilokað að ég leggi gullsmíðina einhvern tíma fyrir mig. En viðhorf mitt til greinarinnar tók að breytast eftir því sem ég kynntist sjávarútveginum betur og sá hvað þetta er tæknivæddur, krefjandi og hraður geiri þar sem á sér stað mikil nýsköpun.“
Gæðastjóra ekkert óviðkomandi
Þá skemmir ekki fyrir hvað atvinnutækifærin eru góð og var Fanneyju boðið starf á Vopnafirði strax að loknu fyrsta árinu við HA. „Þau vildu taka við mér strax og varð því úr að ég kláraði seinni tvö ár sjávarútvegsfræðinámsins í fjarnámi meðfram vinnu.“
Starf gæðastjórans krefst þess að Fanney þekki reksturinn út og inn, fylgist með stóru og smáu og sé alltaf til taks þegar á þarf að halda. Vinnutíminn getur verið breytilegur eftir árstímum og t.d. unnið allan sólarhringinn í fiskvinnslunni á makrílvertíð. „Það getur verið erfitt að lýsa starfi gæðastjóra og fátt sem er manni óviðkomandi. Það kemur fólki oft á óvart hvað það fylgir mikil pappírsvinna þessu starfi en kaupendur gera iðulega mjög ríkar kröfur um að bæði varan og reksturinn fullnægi ákveðnum stöðlum. Kemur það m.a. í hlut gæðastjórans að svara reglulega löngum spurningalistum og afla ýmiss konar fylgigagna sem kaupandinn vill sjá.“
Smitvarnaaðgerðir vegna kórónuveirufaraldursins reyndu á Brim rétt eins og önnur sjávarútvegsfyrirtæki. Þegar faraldurinn brast á var Fanney í fæðingarorlofi en var þó vinnuveitanda sínum innan handar eftir bestu getu. „Við erum heppin hér á Vopnafirði því við höfum sloppið við kórónuveiruna hingað til. Viðbragðsteymi Brims í Reykjavík mótaði nýjar reglur sem við fórum eftir á meðan smithættan var hvað mest. Hér á Vopnafirði var nóg að bæta aðskilnað á milli vinnslustöðvanna.“
„Markaðurinn stoppar aldrei“
„Ekki reyndist þörf á að gera meiri háttar breytingar á vaktaskiptingum og hér hélst full vinnsla allan tímann,“ segir hún. „Vitaskuld hafa alltaf verið gerðar mjög ríkar kröfur um handþvott og þrif í fiskvinnslunum en til að lágmarka smithættu enn frekar var aukið við þrif á aðstöðu starfsmanna og starfsfólk beðið um að spritta á sér hendurnar oft á dag. Við höfum haft það hugfast að allir þurfa að leggja sitt af mörkum
Smám saman er lífið á Vopnafirði að færast aftur nær eðlilegu horfi. Markaðurinn fyrir sjávarafurðir er þó ennþá erfiður og eimir enn eftir af þeim miklu sveiflum sem einkenndu fyrri helming ársins. Fanney segir ljóst að markaðsfólks fyrirtækisins bíði ærinn starfi enda markaðsaðstæður ekki þær sömu og þær voru fyrir faraldur. „Raskanir hér og þar hafa valdið snjóboltaáhrifum og við getum búist við því að eftirkasta faraldursins muni gæta í langan tíma á eftir,“ segir hún en er þess jafnframt fullviss að bæði Brim og íslenskur sjávarútvegur eins og hann leggur sig muni leysa þessa áskorun vel af hendi. „Við þurfum bara að hafa það hugfast, nú sem endranær, að markaðurinn stoppar aldrei og við þurfum að hafa puttann á púlsinum og vera í sífelldri þróun því annars hættum við á að dragast aftur úr.“
Skiptir miklu meira máli en fólk grunar
Banna mengandi búnað sem leyfður er á Íslandi
Árshátíð ríkislögreglustjóra haldin í Tékklandi
Shakespeare fannst í skókassa
„Á réttri leið en nokkuð í land ennþá“
Handteknir eftir myndatöku í Vesturbæjarlaug
Æskuvinur Íslendings myrtur í Noregi