Öldungurinn kominn í sparifötin

Dráttarbáturinn Haki studdi öldunginn að bryggju þegar Blængur kom til slipptöku. Morgunblaðið/sisi

Í fyrstu hélt Blængur sig á Vestfjarðamiðum en hélt síðan norður fyrir land. Í gær var Blængur að veiðum á Vopnafjarðargrunni.

Í tilefni af slipptöku Blængs rifjaði Morgunblaðið upp sögu Blængs og Spánartogaranna svokölluðu.

Þetta voru stærstu togarar íslenska flotans, 68 metrar að lengd. Þeir voru smíðaðir eftir sömu teilkningunni í skipasmíðastöðinni Astilleros Luzuriaga S.A. í Pasajes de San Juan skammt frá San Sebastian á Norður-Spáni. Spánartogararnir urðu sex talsins og komu til landsins á árunum 1973-1975.

Spánartogararnir voru gerðir út til fiskveiða við landið í áratugi og reyndust yfirleitt mikil aflaskip. Miklar breytingar voru gerðar á sumum þeirra í áranna rás og nokkrum þeirra var breytt í frystitogara.

Frétt af mbl.is

Blængur er einn eftir af Spánartogurunum

Spánartogararnir týndu tölunni hver af öðrum þegar aldurinn færðist yfir og sumir voru seldir í brotajárn. Nú er aðeins einn eftir, Blængur NK.

Blængur hét upphaflega Ingólfur Arnarson RE og var smíðaður fyrir Bæjarútgerð Reykjavíkur, sem er löngu hætt starfsemi. Skipið kom nýtt til landsins 24. janúar 1974.

Bæjarútgerðin átti togarann til ársins 1985 en þá festi Ögurvík hf. kaup á honum og var honum þá breytt í frystiskip. Fékk hann nafnið Freri RE.

Árið 2000 voru gerðar umfangsmiklar breytingar á Frera en þá var hann meðal annars lengdur um 10 metra og aðalvél endurnýjuð.

Sumarið 2015 festi Síldarvinnslan í Neskaupstað kaup á frystitogaranum Frera af Ögurvík hf. og fékk hann þá nafnið Blængur og einkennisstafina NK 125. Árið 2016 vou enn á ný gerðar breytingar á togaranum.

En þrátt fyrir allar þessar breytingar hefur eitt ekki breyst. Blængur er áfram mikið aflaskip sem fer vel með áhöfnina.