Bravó, Volvo!

Og mómentið hjá Volvo heldur áfram. Eftir ýmsa landvinninga og vegtyllur vítt og breitt um heiminn síðustu misseri – og þar á meðal má telja bíl ársins 2016 að mati Bandalags íslenskra bílablaðamanna, jeppann Volvo XC90 – eru flaggskipin komin til landsins, sedan-bíllinn S90 og skutbílsútgáfan V90.

Ekki verður hér lát á sigurgöngunni nema síður sé ef marka má bílinn sem hér er tekinn til kostanna. Volvo V90 er í einu orði sagt frábær bíll, hvert sem litið er, og skyndilega er það orðinn sérlega áhugaverður kostur að skella sér á „station“-bíl.

Útlitið sjaldan verið betra

Sú var tíðin að bílakaupendur keyptu skutbíla af nauðsyn, þar eð þeir þurftu bíl með sérstaklega miklu geymsluplássi í farangursrýminu. Skutbílar þóttu yfirleitt eftirbátar sedan-bræðra sinna, klunnalegir og þungir, ásamt því að skottrýmið kom undantekningarlítið niður á útlitinu. Því er ekki að heilsa hér, nema síður sé. Volvo V90 er reyndar mikill bíll um sig, breiður og langur en hann virðist liggja lágt og það ljær honum rennilega ásýnd. Töluverður halli á afturrúðunni hefur hér heilmikið að segja. Hvort heldur litið er framan á bílinn eða á hliðina þá er V90 einstaklega vel heppnaður bíll útlitslega og engum dettur í hug að óska þess að hann væri minni, því hann er einfaldlega of fallegur einmitt eins og hann er. Hér kemur margt til, að frátöldum meginlínum yfirbyggingarinnar. Framgrillið sem sveigist inn á við, hönnun fram- og afturlýsingar og fallega frágengin innfelld púströr. Í raun er ekkert hægt að setja út á útlitið nema að það er synd og skömm að hafa keramikbremsurnar silfraðar á litinn og þar af leiðandi nánast ósýnilegar! Betur hefði farið á því að hafa þær mattsvartar, til dæmis, til að ljá bílnum lágstemmdan gæjasvip. En þetta er sparðatíningur í samhengi bílsins alls. Hann lítur hreint hrikalega fallega út, ekki síst á 19 tomma álfelgum.

Fágunin allsráðandi að innan

Þau fyrirheit sem stílhreint og fallegt ytra byrðið gefur, stendur bíllinn fyllilega við þegar inn kemur. Bíllinn sem prófaður var er svokölluð Inscription-útfærsla, með einkar smekklegu nappa-leðri í innréttingunni, hnotu-listum í hurðum og mælaborði og í miðju alls trónir snertiskjár af sama tagi og einhverjir lesendur kannast sjálfsagt við úr XC90-jeppanum. Líkindin við þann stóra bróður eru reyndar víða í V90 bílnum og er það vel, enda XC90 framúrskarandi bíll. Stýringin er mjög áþekk og tilfinningin öll þegar V90 er ekið. Bíllinn er silkimjúkur í akstri, ótrúlega ljúfur í stýri og viðmót allt í mælaborði fyrsta flokks. Þó saknaði blaðamaður þess að geta smellt hita á stýrishjólið; hafi sá valkostur verið til staðar þá fannst hann ekki þrátt fyrir einbeittan vilja og umfangsmikið fikt.

Allt sem ökumaður vill annars geta haft áhrif á hvað bílinn og aksturinn varðar er við fingurgómana í hinum frábæra snertiskjá, sem er ein best heppnaða stjórnstöð af þessu tagi sem ég hef prófað í bíl. Uppröðun efnis og fyrirkomulag framsetningar er með slíkum ágætum að viðmið hlýtur að teljast um þessar mundir í fólksbílum, og þar sem svo mörgu hefur verið komið haganlega fyrir í virkni skjásins þarf umtalsvert færri takka í innréttinguna. Fyrir bragðið er hún sérlega stílhrein og smekkleg. Minna er iðulega meira, og þar af leiðir að þessi stílhreina innrétting er hellingur. Fágaður hellingur.

Draumabíll í akstri

Þegar lagt er af stað í Volvo V90 hvarflar helst að ökumanni að hann sé sestur í rafbíl, svo merkilega hljóðlátur er hann. Hann hreinlega líður um göturnar, áreynslulaust, og það heyrist ekki mikið þó að bílnum sé gefið duglega inn. Meira að segja í Dynamic-akstursstillingu (og þá er bíllinn hreint brjálæðislega skemmtilegur að keyra!) er hann hljóðlátur með afbrigðum. Tveggja lítra túrbó dísilvélin er feikigóð og 235 hestöfl skila 480 Nm togi til hjólanna sem gerir bílinn að tryllitæki í akstri. Það er satt að segja ekki yfir neinu að kvarta þegar þessum bíl er ekið, hann fer framúrskarandi vel með ökumann og farþega. Þá er gott til þess að hugsa að ef svo óheppilega vildi til að bíllinn lenti í árekstri þá er stýrishúsið allt úr sérstyrktu stáli (af fjórum sortum, vel að merkja: High Strength Steel, Very High Strength Steel, Extra High Strength Steel og Ultra High Strength Steel). Það er ekki logið á Svíana þegar kemur að örygginu og Volvo V90 er, svo vitnað sé í slagorð umboðsins hér á landi, í meira lagi öruggur staður til að vera á, og í.

Í stuttu máli sagt er Volvo V90 einn fallegasti og besti station-bíllinn á markaðnum og ef aðrir framleiðendur taka hann sér til fyrirmyndar þá má ljóst vera að fréttir af andláti skutbíla sem bílaflokks eru stórlega ýktar. V90 er hreint út sagt draumabíll.