Sportbíll hins kurteisa manns

Suður af Tókýó liðast Hakone-vegurinn um fjallshlíðarnar og þar er hvorki hraðamyndavélar né lögreglumenn að sjá. Á þessum mergjaða vegi sýndi Lexus LC 500h hvað í honum býr.

Er ekki bráðmerkilegt hvernig einkenni þjóða koma fram í bílunum sem þær framleiða? Frá Bandaríkjunum fáum við kröftuga tudda sem kalla ekki allt ömmu sína, með stórum sætum fyrir fólk með stóra afturenda og risavöxnum skottum fyrir innkaupin; frá Þýskalandi koma kaggar sem eru miklir á velli, útpældir og áreiðanlegir, og hannaðir fyrir að spana á 200 km/klst. á hraðbrautunum; frá Ítalíu koma elegant ökutæki sem láta bíltúrinn ekki bara snúast um það að fara frá A til B heldur sýna sig og sjá aðra, og skítt með það þó að viftureimin eigi það til að gefa sig.

Hvernig bíla framleiða þá Japanir? Hvernig sportbíls er að vænta frá þjóð sem þekkt er fyrir kurteisi, tillitssemi, umhverfisvernd, framúrstefnulega hönnun og takmarkalausan metnað?

Svarið er: Lexus LC 500h.

Ættarlaukur Lexus

LC-sportbíllinn fæst í tveimur útgáfum: annars vegar er LC 500, sem er með 5 lítra V8 vél sem framleiðir 471 hestafl, og hins vegar LC 500h sem er með 3,5 lítra, 354 hestafla V6 tvinnvél. Það var síðarnefnda útgáfan sem ég fékk að láni í Tókýó fyrr í sumar.

LC 500 og 500h eru ættarlaukar Lexus-fjölskyldunnar og byggjast á LF-LC hugmyndabílnum sem frumsýndur var árið 2012. Raunar þykir merkilegt hve lítill munur er á framleiðsluútgáfunum tveimur og á framúrstefnulega hugmyndabílnum sem heimsbyggðin fékk fyrst að berja augum árið 2012. Þeir sem eru vel að sér um ættartré Lexus sjá líka skýr útlitseinkenni frá LFA-sportbílnum sem framleiddur var í aðeins 500 eintökum frá 2010 til 2012 og kostaði nærri fjórfalt mmeira en LC 500h

Framleiðsla LC 500 og 500h hófst á fyrri helmingi árs 2017 og gaman að segja frá því að íslenska Lexus-umboðið flutti inn og seldi eitt eintak. Allt of sjaldgæft að bílar af þessu kalíberi birtist í sýningarsölum á Íslandi og væri óskandi að íslenskir bílaáhugamenn gætu t.d. fengið að mæna á Audi R8 hjá Heklu eða Maserati Gran Turismo hjá Ísband – en það er efni í aðra grein.

Yfirvegun og agi

Þegar ég kom að sækja lyklana að bílnum beið mín lítil sendinefnd frá Lexus; hver með sitt hlutverk: einn til að gæta þess að bíllinn væri í lagi, annar til að hugsa um almannatengslahliðina og sá þriðji til að túlka. Eftir bugt og beygingar samkvæmt japanskri hefð, og með fangið fullt af nafnspjöldum, fékk ég lyklana og spanaði af stað.

„En hvað er þetta?“ hugsaði ég með mér. „Hvar er sportbílahljóðið? Hefði ég kannski frekar átt á biðja um V8-vélina?“ En eftir því sem ég þræddi götur höfuðborgar Japans rann betur upp fyrir mér að LC 500h er hinn fullkomni sportbíll fyrir japanskar aðstæður. Það þætti nefnilega allt of groddalegt að aka um bæinn á háværum Huracán, og Bentley Continental væri of breiður fyrir þröngar hliðargöturnar þar sem bílar, hjól og gangandi vegfarendur þurfa að deila með sér mjórri ræmu af malbiki. Og útlitið smellpassar við Tókýó þar sem allt er framúrstefnulegt og framandi.

LC 500h er sportbíll hins kurteisa manns sem þarf ekki að ýfa skrautfjaðrirnar eins og gutti í japönsku strákabandi. Hann er yfirvegaður, agaður og lætur sér meira að segja annt um umhverfið því eldsneytisnotkunin er ekki nema um 7,8 lítrar á hundraðið í blönduðum akstri (12,4 lítrar með V8-vélinni).

En svo, þegar aðstæður kalla á það, varpar LC 500h af sér yfirveguðu yfirbragðinu og breytist í tryllitæki. Til að láta reyna á eiginleika bílsins var stefnan sett á hinn goðsagnakennda Hakone-veg suðvestur af Tókýó og vélin sett á sportstillingu.

Hakone-vegurinn er tollvegur og meira eða minna laus við allt hraðaeftirlit. Það sem meira er, þá er malbikið rennislétt og fínt og gæði vegarins þykja minna á þýska hraðbraut. Hann hlykkjast um skógi vaxnar fjallshlíðar þar sem loftið er svalt og hreint, og það eina sem truflar friðinn eru drunurnar í stöku tryllitæki sem þýtur eftir veginum. Þetta er sá staður sem japanskir bílablaðamenn nota þegar þeir vilja virkilega sjá hvað býr í ökutækjunum sem þeir prófa. Hakone er mekka japansks bíladellufólks.

Langferðabíll frekar en sportbíll?

Óhætt er að segja að LC 500h njóti sín vel þegar komið er upp í fjöllin. Hann er að vísu ekki raketta – tekur 4,7 sekúndur að ná upp í hundraðið sem er alveg ágætt, en fær ekki hárin til að rísa eins og t.d. Lamborghini Huracán sem er 3,2 sekúndur að ná sama hraða. Vélin fnæsir heldur ekki eða urrar þegar ýtt er fast á bensíngjöfina, heldur rymur eins og samúræi.

Ökumaður nýtur akstursins út í gegn, og hjálpar þar til hvað framúrstefnuleg sætin eru þægileg og öll stjórntæki eins og þau eiga að vera. Leiðsögukerfið er m.a.s. nægilega gott til að koma Íslendingi á áfangastað þó svo að allar leiðbeiningar séu á japönsku.

En er þá ekki LC 500h langferðaglæsivagn – grand tourer – frekar en hreinræktaður sportbíll? Sumir bílablaðamenn vilja einmitt frekar setja LC 500h í þann flokk en ég sé eitt og annað því til fyrirstöðu: skottið er t.d. ekki sérlega rúmgott, og rétt svo pláss fyrir tvær töskur í handfarangursstærð og einn innkaupapoka úr fríhöfninni. Hljóðeinangrunin er heldur ekki eins góð og ég hefði vænst af dýrum langferðabíl, og hljóðkerfið gerði ekki mikið fyrir mig. Strangt til tekið er LC 500h fjögurra sæta, en aftursætin henta ekki öðrum en fólki sem misst hefur báða fætur fyrir neðan hné.

Enn fallegri í eigin persónu

Hvaða dóm fær svo LC 500h, þegar upp er staðið? Það verður ekki um það deilt að bíllinn er afskaplega fallegur, jafnt að innan sem utan, og raunar fannst mér snúið að koma því til skila á tvívíðum ljósmyndum hvað hann hefur ofboðslega vel heppnaðar útlínur. Í akstri er LC 500h eins og hugur manns, og tiltölulega sparneytinn miðað við getu. Þó að skottið sé ekki stórt rúmar það eitt af þessu þrennu: golfkylfusettið, matarinnkaup fyrir vikuna eða farangur fyrir helgarferð til útlanda fyrir tvo.

Eftir situr að verðið er fullhátt. Listaverð á LC 500h í Sport+ útfærslu er rúmlega 20 milljónir, en til samanburðar kostar frá 14 milljónum að eignast grunnútgáfu Porsche Panamera-tengiltvinnbíls, sem er álíka hraðskreiður bræðingur af sportbíl og langferðabíl.

Kannski geri ég of miklar kröfur til Lexus, hafandi ekkert nema gott að segja um þá framúrskarandi bíla sem fyrirtækið framleiðir, en það er eins og LC 500h nái ekki því efstastigi sem ég hafði vonast eftir og því er erfitt fyrir mig að réttlæta verðmiðann. Ég gæti samt glápt á LC 500h endalaust.

Lexus LC 500h

» 3,5 lítra V6 tvinnvél

» Allt að 354 hestöfl, 348 Nm

» 10 gíra tvinn-gírskipting

» 7,8 l / 100 km í blönduðum akstri

» Úr 0-100 km/klst. á 4,7 sekúndum

» Hámarkshraði 249 km/klst.

Nánar um málið
í Morgunblaðinu
Áskrifendur:
Nánar um málið
í Morgunblaðinu
Áskrifendur: