Piera Luisa segir hjartnæma sögu á Instagram af erfiðleikum sínum við að verða ólétt og einstöku örlæti systur hennar sem býðst til að verða staðgöngumóðir fyrir barn hennar. Hún segir að hún hafi reynt allt, farið í gegnum misheppnaðar tækni- og glasafrjóvganir, orðið ólétt og misst fóstur og verið við að missa móðinn. Systir hennar Teresa hafði nefnt þennan möguleika sem vissulega hafði haft mikil áhrif á Pieru en hún sagðist vera of stolt, of stór greiði fyrir hana að þiggja. En hún lét undan á endanum og þær systur eru mjög sáttar.
Hún segir að þeir sem hafi fylgt henni á Instagram þekki flókna sögu hennar í tengslum við að verða mamma en systir hennar hafi minnst á staðgöngumóðurmöguleikann við hana í febrúar sl. áður en hún varð ólétt sjálf og missti fóstur. Ef hún vildi gæti hún gengið með barn fyrir Pieru og Phillippe manninn hennar.
„Ég varð agndofa yfir umfangi þessa tilboðs hennar, mjög hrærð yfir örlætinu. En að sama skapi kom upp hjá mér eins konar sjálfsvarnarbrynja og mér fannst ég ekki geta samþykkt þetta tilboð. (Ég hef alltaf verið gríðarlega sjálfstæð og átt erfitt með að biðja um aðstoð). Teresa minnti mig reglulega á tilboð sitt með nærfærnislegum hætti, þegar ég missti fóstur, þegar ég beið eftir næstu frjóvgunartilraun, þegar læknirinn minn sagði mér að ég gæti þurft að fara í gegnum fleiri fósturlát áður en ég gæti haldið barninu nógu lengi. Hún vildi að ég áttaði mig á að tilboðið stæði og að það væri raunverulegt og snupraði mig þegar ég sagði henni að tilboðið væri ósérhlífið af hennar hálfu. Hún sagði: „Þetta er ekki ósérhlífin tillaga, ég vil gera þetta. Ég vil að börnin okkar alist upp saman.“
Mánuðum saman gat ég ekki ákveðið mig, ég var of hrædd til að þiggja þessa gjöf. Ég var of hrædd til að reyna sjálf að aftur og ég var of hrædd að sleppa hugsuninni um það hvernig hlutirnir gætu farið. En um leið vissi ég að ég yrði að velja,“ segir Luisa.
Hún segir að í meðferð hjá sálfræðingi dag einn hafi hún verið að blása út með hugsanir sínar; ætti hún að reyna aftur, ætti hún að ættleiða, ætti hún að gefa Teresu tækifæri til að ganga með barnið hennar, orsakir, afleiðingar þar til sálfræðingurinn hennar hafi loksins sagt: „Hingað og ekki lengra! Tökum nú aðeins til í hugsunum þínum, hvað langar þig mest af öllu?“ Luisa segist hafa svarað án þess að hugsa sig um: „Mig langar að verða mamma.“
Síðastliðna helgi lá ég í rúminu mínu með Teresu að horfa á mynd. Hún þreifaði eftir hönd minni og lagði hana á óléttan maga sinn og sagði: „Finnurðu þetta? Hún er að sparka!“
Dóttir okkar er væntanleg í nóvember. Það er stórkostleg gjöf systur minnar sem kemur henni í heiminn og ég kyngdi stoltinu og þáði þá gjöf. Ég get eiginlega ekki ímyndað mér neitt fallegra,“ segir Luisa að lokum.