Leikkonan Aníta Briem var 16 ára þegar hún flutti út í heim, fyrst til Lundúna til að læra leiklist í RADA og svo kallaði vinnan hana til Hollywood þegar hún fékk hlutverk í The Evidence árið 2005. Líf hennar umturnaðist þegar hún kom til Íslands 2019 til þess að leika í fyrri seríu Ráðherrans. Eftir skilnað fann hún ástina á ný og hlakkar til að taka á móti nýju barni á Bárugötu. Hún er mætt aftur á skjáinn í hlutverki Steinunnar og hefur aldrei verið sáttari við hlutskipti sitt í lífinu.

„Þessi saga á sér djúpan sess í mínu hjarta. Ég hef alltaf nálgast hana fyrst og fremst sem sögu þeirra hjóna, sögu um ástina. Pólitíkin er auðvitað endalaust áhugaverð og setur sviðið. Í nýju seríunni hefur allt það sem Steinunn hræddist mest gerst og veikindi Benedikts hafa verið afhjúpuð. Steinunn trúir því ekki að samfélagið geti tekið fordómalaust á móti andlega veikri manneskju og það finnst mér stór og mikilvæg spurning að varpa á borð í okkar samfélagi,“ segir Aníta þegar hún er spurð út í hlutverk sitt í Ráðherranum 2.

Steinunn, sem þú leikur, er í ólgusjó í þessari seríu þar sem Benedikt, ráðherrann sjálfur, glímir við sjúkdóm. Hvernig tæklar Steinunn þessi veikindi?

„Í uppeldinu hefur Steinunni verið kennt að vantreysta. Hún er raunsæið á móti draumórum Benedikts og er fljótari að sjá breyskleikann í fólki, frekar en kosti þess eins og Benedikt gerir. Þau eru að mörgu leyti tvær hliðar á sama peningnum. Í lok fyrstu seríu nær Benedikt hápunkti maníu geðhverfasýkinnar og í þessari seríu er mikið tekið á óumflýjanlegum bróður maníunnar, þunglyndinu. Það er óhætt að segja að það að ganga í gegnum þann dimma dal með Benedikt, ofan á nýja ábyrgð móðurhlutverksins, reynist Steinunni óneitanlega þungt og varpar á borð óvæntum spurningum um hvar hún stendur í lífinu,“ segir hún.

Aníta Briem flutti heim til Íslands eftir að hafa verið búsett erlendis lengi en hún var 16 ára þegar hún fór út í heim til að mennta sig. mbl.is/Anton Brink

Spilaborgin féll

Fyrri serían af Ráðherranum var frumsýnd hérlendis fyrir fjórum árum. Þegar Aníta er spurð hvort það sé ekkert erfitt að setja sig í svipaðar stellingar með nokkurra ára millibili segir hún svo ekki vera.

„Steinunn varð partur af mér eftir fyrstu seríuna og í raun fór hún aldrei úr mér. Að ganga í hennar sporum kenndi mér svo margt; að standa betur með sjálfri mér, segja það sem ég meina. Hún mun held ég alltaf eiga sér pláss inni í mér.

En núna þarf Steinunn svolítið að þora að vera sín eigin manneskja, horfast í augu við það að hún hefur í raun hengt virði sitt í hvað hún er í samhengi við Benedikt, taka ábyrgð á því. Steinunn berst við stóran djöful varðandi uppeldi sitt og er stöðugt að reyna að sanna að þú sért ekki sjálfkrafa dæmdur til að verða eins og foreldrar þínir heldur getir mótað þína eigin persónu, sama hvað. Hún hefur ríghaldið í ljósið í Benedikt eins og allt myndi myrkvast ef hún sleppti taki í augnablik. Eins og trúin á mannkynið og lífið sjálft sé undir og samofið í ástina þeirra. En uppeldið er auðvitað endalaust að þvælast fyrir henni, sama hversu mikið hún vill að það sé ekki tilfellið,“ segir Aníta.

Aníta eignaðist Míu Anítu dóttur sína fyrir tíu árum. mbl.is/Anton Brink

Notar fötin sem brynju

Hvernig bjóstu þig undir hlutverkið?

„Að brjóta niður kjarna sögunnar er alltaf stærsta verkefnið. Vita hvaða tilgangi minn karakter á að þjóna í sögunni. Hver stóru þemun eru og hvernig ég get hjálpað til við að koma því til skila. Ég er umkringd stórbrotnum mótleikurum, Ólafi Darra Ólafssyni, Þorvaldi Davíð Kristjánssyni, Jóel Sæmundssyni og svo mætti lengi telja, svo auðvitað var mikilvægt fyrir okkur að stilla saman strengi með yndislegu höfundunum okkar Jónasi Margeiri Ingólfssyni og Birki Blæ Ingólfssyni, sem og flottu leikstjórunum, Arnóri Pálma Arnarsyni og Katrínu Björgvinsdóttur. Ég nota mikið tónlist í mínum undirbúningi og bara það að setja á gamla playlista Steinunnar kjarnaði mig í henni. Fötin eru einnig stór hluti af henni. Hún notar þau, sem og hárið og öll smáatriði í förðun, sem einhvers konar brynju. Þau standa með henni. Svo það gaf mér mjög mikið að byrja aftur að ganga í fötunum hennar, í brynjunni hennar.“

Hvaða lög eru á playlista Steinunnar? Hlustar hún á ABBA?

„Þar er ekkert ABBA, nei. En þar eru lög sem rista svo djúpt í sameiginlegt tilfinningaminni mitt og Steinunnar að það bara spretta tár ef ég heyri þau á förnum vegi. Nick Cave, Nina Simone og Led Zeppelin koma þarna við sögu,“ segir Aníta en eitt af hennar fyrstu verkefnum þegar hún undirbýr sig fyrir nýtt hlutverk er að gera playlista fyrir persónurnar sínar.

„Tónlist getur spyrnt sér beint í hjartarætur. Við tökur á Svari við Bréfi Helgu fannst mér stórkostlegt að uppgötva að ég og stórmótleikkona mín, Hera Hilmar, vorum með ólíklegt sameiginlegt lag með Peaches á playlistunum okkar,“ segir hún.

Það hlýtur að vera auðvelt að detta í meðvirkni með veikum maka. Hvert sóttir þú innblástur fyrir hlutverk Steinunnar í þessum breytta veruleika sem hjónin glíma við?

„Ég held að meðvirkni með maka eigi við í svo mörgum kringumstæðum og ekki bara með augljóslega veikum maka. Þessi eilífi dans og jafnvægi sem við reynum að finna með mökum, sem óhjákvæmilega hafa svo mikil áhrif á okkur. Þar er auðvelt að villast af leið eða misnota áhrifin á þau sem standa okkur næst. Ég held að Steinunn glími frekar við að vera meðvirk með samfélaginu, láti stjórnast af hræðslu. Og þegar við erum hrædd eigum við það til að taka svolítið fast í taumana til að ná stjórn. Það gefur okkur öryggi,“ segir hún.

Fann ástina og flutti á Bárugötu

Tökur á Ráðherranum 2 fóru fram í fyrrasumar. Benedikt og Steinunn flytja úr Arnarnesinu á Bárugötu.

„Það er gaman að segja frá því að nýtt heimili þeirra hjóna í Vesturbænum stendur við sömu götu og ég og kærasti minn keyptum við nokkrum mánuðum seinna,“ segir Aníta en hún fann ástina á ný eftir skilnað þegar hún hitti Hafþór Waldorff.

Þannig að líf þitt hefur umturnast. Nýtt barn á leiðinni, nýr maki og nýtt heimili. Hvernig æxlaðist þetta?

„Já, lífið er stundum óútreiknanlegt. Þegar ég kom til Íslands við tökur á fyrstu seríu af Ráðherranum umturnaðist líf mitt. Mér fannst ég loks vera komin í rétt spor eftir ævintýramennsku sem var ef til vill komin heldur langt frá mínum kjarna. Og í kjölfarið áttu sér stað miklar breytingar. Þetta tímabil hefur bæði verið það besta og það erfiðasta sem ég hef tekist á við. Að ganga í gegnum skilnað tekur held ég alltaf gríðarlega á, sama hversu mikill kærleikur og vinsemd er að leiðarljósi, eins og var í mínu tilfelli. Maður vill fyrst og fremst gera það sem er best fyrir börnin, vernda þau og setja gott fordæmi og ég trúi því að okkur hafi tekist það. Við fyrrverandi maðurinn minn erum sem betur fer góðir vinir og erum hluti af lífi hvort annars. Og svo kemur lífið manni á óvart. Ástin bankaði heldur betur á dyr, eiginlega bara ruddi þeim niður með látum, og ég hef fundið hamingju sem ég var búin að sannfæra sjálfa mig um að væri bara ekki til. Ró í sálinni, bjartsýni, endurvakin forvitni og jafnvægi,“ segir Aníta.

Hvernig kynntust þið Hafþór og hvað var það við hann sem heillaði þig?

„Við unnum saman í tveimur kvikmyndaverkefnum og urðum fyrst góðir vinir. Ég tók strax eftir því hvað hann hefur bjarta nærveru. Það eiginlega geislar af honum. Hann er einstaklega næmur einstaklingur og ljúfur, forvitinn og opinn. Lífið er gott með honum,“ segir hún.

Þráði að eignast barn með Hafþóri

Aníta er komin 36 vikur á leið en fyrir á hún dótturina Míu sem er 10 ára.

„Við höfum verið ótrúlega lánsöm. Þrá okkar Hafþórs eftir að eignast barn saman kviknaði mjög snemma og eftir að hafa reynt í nokkra mánuði og af því að ég er komin yfir fertugt hófum við glasafrjóvgunarferli, sem tókst svona vel. Við vitum hversu heppin við erum og einkennist meðgangan af einskæru þakklæti.

Ég hef þrisvar undanfarið sett mig í hlutverk kvenna sem hafa glímt við ófrjósemi, í tilfelli Steinunnar í fyrstu seríu, en þau Benedikt höfðu verið að reyna lengi, Hildar í Villibráð og svo í tilfelli Unnar í Svari við Bréfi Helgu. Ég hef rannsakað þetta mikið sem og heyrt sögur kvenna og para í þessu ferli. En að hafa upplifað þetta persónulega hefur dýpkað allt. Skerpt staðfestu á hvað skiptir máli í lífinu. Við Hafþór höfum núna verið að gera upp íbúð í Vesturbænum sem fer að verða tilbúin og við hlökkum til að taka á móti litlum unga í nóvember,“ segir hún.

Hvernig er öðruvísi að ganga með barn í dag en þegar þú eignaðist frumburðinn?

„Líkamlega líður mér eiginlega betur en á fyrstu meðgöngu. Þegar ég gekk með Míu, núna 10 ára dóttur mína, bjó ég í Los Angeles og fékk að heyra það frekar skýrum orðum að þegar ungar leikkonur yrðu barnhafandi fyndist bransanum eða karlmönnunum sem keyrðu bransann að þær misstu einhvern veginn kynþokkann og æskuljómann. Mér var ráðlagt að hafa hljótt um meðgönguna og vera ekkert að tala mikið um það að vera orðin móðir. Bara að segja þetta upphátt stingur mig í hjartað því þetta er svo mikið bull og vitleysa. Mér finnst þetta eitt það fallegasta, kynþokkafyllsta og stórbrotnasta sem ég hef gert í lífinu. Þess vegna er yndislegt að vera núna á Íslandi þar sem ég hef virkilega getað notið meðgöngunnar,“ segir Aníta.

Hollywood fyrir #metoo á gráu svæði

Hvað gerðist innra með þér eftir að Mía Aníta fæddist? Fékkstu færri hlutverk í Hollywood?

„Ég held að ég hafi í raun misst þolinmæði fyrir alls konar rugli sem ég lét mig hafa áður fyrr. Ég náttúrlega bjó þarna í Hollywood fyrir #metoo-byltinguna og sá og upplifði ýmislegt mjög skakkt, sérstaklega hvernig var komið fram við konur þar. Dóttir mín setti fastlega í fókus hvað skiptir máli í lífinu. Rétt og rangt var aldrei lengur á gráu svæði og enginn gat talað mig lengur til að sópa innsæi mínu undir teppið. Þau umbrot komu ekki án innri láta og það að byrja að skrifa sjónvarpsseríuna Svo lengi sem við lifum var stór partur af því að greiða úr þeirri flækju. Segja óþægilega hluti upphátt til að byrja að heila þá. Allt í einu var þarna lítil stúlka sem leit upp til mín sem fyrirmyndar og það gaf og gefur mér á hverjum degi gífurlegan styrk og metnað til að reyna alltaf að vera besta útgáfan af sjálfri mér.“

Fyrir ári var fyrsta sjónvarpsserían þín frumsýnd, Svo lengi sem við lifum, þar sem þú skrifaðir handrit, fórst með aðalhlutverk. Er eitthvað meira slíkt í vinnslu?

„Já, það var sko heldur betur ferðalag; sjö ára ferðalag frá byrjun skrifa til frumsýningar. Það mest berskjaldandi sem ég hef gert í mínu listamannslífi. Það hefur verið mjög merkingarmikið fyrir mig að fá skilaboð frá fólki sem tengir við ákveðna þætti og einhverjir partar af sögunni verið heilandi eða hvetjandi fyrir það. Ég vildi bera á borð erfiðan sannleika, kannski málefni sem ekki er mikið talað um, svo að fólk í sömu stöðu og ég var í upplifði sig ekki svona eitt eins og ég gerði. Ég fékk mikið af hráum og einstaklega fallegum skilaboðum frá fólki sem tengdi við hjónabandsörðugleikana og skilnaðarferlið, tilfinninguna að finnast það ekki vera nógu gott foreldri. Ég fékk þó sérlega mörg skilaboð um samband Betu, aðalpersónunnar, á unglingsaldri við miklu eldri mann Daníel, sem Hilmir Snær leikur. Það var eiginlega sláandi. Greinilega svo margar konur sem höfðu mótast á óheilbrigðum og siðferðislega vafasömum samböndum við eldri menn á unglingsárum. Þegar ég finn að sögur sem við berum á borð hjálpa okkur að eiga þessi samtöl, til að fræða eða til að heila, þá finn ég að við erum að gera eitthvað gott með listinni, hversu miklu máli sögur geta skipt.

En varðandi framhald. Ég leit allaf á þessa sögu sem sjálfstæða sögu, með þá byrjun og enda sem mér fannst ég þurfa að koma frá mér. Ég er núna að skrifa í teymi fyrir aðra sjónvarpsseríu sem er byggð á bókinni Stóra bróður og virkilega að njóta þess að þróast og þroskast sem handritshöfundur.“

Hvernig leggst veturinn í þig?

„Ég sé fyrir mér að hlúa að ungbarni í skammdeginu, taka jólin upp snemma og njóta þess að sjá manninn minn verða að pabba og dóttur mína að stóru systur. Ég veit að þetta getur verið rússíbanareið svo ég tek bara auðmjúk á móti þessu, vitandi hversu lánsöm ég er með fólkið í kringum mig.“