Tveimur dögum seinna var honum sagt upp störfum. Einn slæmur dagur kostaði Vedvik því vinnuna. Þetta er langt frá því að vera einsdæmi. Um sama leyti í fyrra voru tveir sparkarar í deildinni reknir daginn eftir að hafa átt lélegan leik fyrir lið sitt, báðir sama daginn. Annar þeirra, Zane Gonzales, skrifaði stuttu seinna undir samning við annað lið í deildinni og var einn besti sparkari deildarinnar það sem eftir lifði tímabilsins.
Ef Parkey hefði skorað úr vallarmarkstilraun sinni hefði honum líklega ekki verið hampað sem hetju. Vissulega hefði honum verið fagnað í lok leiks en öðrum hefði verið þakkaður sigurinn. En hann klúðraði og var því ástæða þess að liðið tapaði. Hægt væri að finna ótal aðrar ástæður þess að liðið tapaði, sóknarleikurinn gekk til að mynda illa allan leikinn hjá liði Bears. En fólk gat aðeins séð fyrir sér boltann lenda tvisvar í markstöngunum og sparkið varð þekkt sem „double doink“ upp á enskuna.
Ótal aðrir hafa hlotið svipuð málagjöld og Parkey og er aðeins minnst fyrir mistök sín. Sumir missa vinnuna eins og þeir sem hér hafa verið nefndir; aðrir koðna niður eða jafnvel hætta, þola ekki samviskubitið sem fylgir því að bregðast liðsfélögum sínum og milljónum stuðningsmanna liðsins.
Chandler Catanzaro var rekinn frá liði Tampa Bay Buccaneers í nóvember í fyrra eftir að hafa klikkað á tveimur vallarmarkstilraunum í sama leiknum. Gerðist það innan við mánuði eftir að hann tryggði liðinu sigur í framlengingu með 59-jarda vallarmarki, því lengsta í sögunni í framlengingu, í leik gegn Cleveland Browns. Fyrir tímabilið í ár skrifaði hann undir samning við Jets en lagði skóna á hilluna eftir hræðilegt undirbúningstímabil, virtist ekki hafa lengur andlegt þol í þá gífurlegu pressu sem því fylgir að vera sparkari í deildinni (leiddi það til þess að Jets réð Vedvik til starfa).
Nánari umfjöllun er að finna í Sunnudagsblaði Morgunblaðsins.