Sigurður Líndal hefur verið sýknaður í Héraðsdómi Reykjavíkur af kröfu Friðriks Þórs Guðmundssonar um að ummæli Sigurðar í fjölmiðlum um Friðrik Þór í tengslum við flugslys í Skerjafirði verði dæmd dauð og ómerk.
Í bréfi dagsettu 28. júlí 2005, sem Sigurður Líndal sendi til fjölmiðla og var birt í Morgunblaðinu og Blaðinu og fjallað um á Stöð 2 og Ríkisútvarpinu, sagði: „Í kvöldfréttum í gær sagði Stöð II frá efni skýrslunnar sem auk þess voru ekki réttar. Ljóst virðist því að einhver vandamanna - og er varla öðrum til að dreifa en Friðriki Þór Guðmundssyni - hefur brotið trúnað og látið Stöð II í té framangreindar upplýsingar.“
Krafðist Friðrik Þór þess að þessi ummæli yrðu dæmd dauð og ómerk. Í öðru krafðist hann þess að Sigurður yrði dæmdur til að greiða 500.000 krónur í miskabætur með dráttarvöxtum.
Í þriðja lagi krafðist Friðrik Þór þess að Sigurður yrði dæmdur til að greiða 600.000 krónur til að kosta birtingu dóms í málinu, þ.e. forsendna og dómsorðs, í þremur dagblöðum.
Þá krafðist Friðrik Þór þess að Sigurður yrði dæmdur til að greiða honum málskostnað að viðbættum virðisaukaskatti.
Málavextir eru þeir, að hinn 7. ágúst 2000 fórst flugvélin TF-GTI í Skerjafirði. Meðal farþega vélarinnar var sonur Friðriks Þórs sem lést af völdum slyssins. Rannsóknarnefnd flugslysa gerði skýrslu um flugslysið og skilaði lokaskýrslu um það 23. mars 2001. Friðrik Þór og faðir annars farþega sem lést af völdum slyssins, fengu tvo breska rannsakendur flugslysa til að veita umsögn um rannsókn nefndarinnar og lokaskýrslu hennar.
Rannsóknarnefnd flugslysa fékk skýrslu bresku rannsakendanna til skoðunar og í kjölfarið lagði hún til við samgönguráðherra að skipuð yrði óháð nefnd til að skila hlutlausu mati á niðurstöðum Rannsóknarnefndar flugslysa. Féllst samgönguráðherra á það og í nóvember 2002 var skipuð sérstök nefnd til að rannsaka flugslysið og var stefndi formaður þeirrar nefndar.
Skýrslu hinnar sérstöku nefndar var lokið í júlí 2005. Hinn 27. júlí 2005 var stefnanda og öðrum aðstandendum þeirra sem létust í flugslysinu afhent skýrslan ásamt bréfi formanns nefndarinnar, dagsettu 26. júlí 2006, og í því bréfi kemur fram að skýrslan verði kynnt fyrir hádegi hinn 29. júlí 2005. Í bréfi formannsins var þess vinsamlegast farið á leit að með umrædda skýrslu væri farið sem trúnaðarmál. Óumdeilt er að flestum vandamönnum þeirra sem létust í flugslysinu var send umrædd skýrsla sama dag og fréttin birtist á Stöð 2 og eins og rakið hefur verið hafði stefndi hugsað sér að halda blaðamannafund til að gera grein fyrir helstu niðurstöðum skýrslunnar tveim dögum síðar. Af hálfu nefndarinnar var þess vinsamlegast farið á leit að með skýrsluna væri farið sem trúnaðarmál fram að þeim fundi til þess að jafnræðis væri gætt gagnvart fjölmiðlum.
Í niðurstöðu dómsins kemur fram að óumdeilt er að flestum vandamönnum þeirra sem létust í flugslysinu var send umrædd skýrsla sama dag og fréttin birtist á Stöð 2 og eins og rakið hefur verið hafði stefndi hugsað sér að halda blaðamannafund til að gera grein fyrir helstu niðurstöðum skýrslunnar tveimur dögum síðar. Af hálfu nefndarinnar var þess vinsamlegast farið á leit að með skýrsluna væri farið sem trúnaðarmál fram að þeim fundi til þess að jafnræðis væri gætt gagnvart fjölmiðlum.
„Við skoðun á texta hins umdeilda bréfs stefnda verður hann ekki skilinn á annan veg en að stefndi dragi þá ályktun að þar sem vandamönnum þeirra sem létust í flugslysinu hafði verið afhent skýrsla nefndarinnar sama dag og fréttir af henni voru birtar á Stöð 2 hafi einhver þeirra, líklegast stefnandi, brotið þann trúnað, sem nefndin bað vinsamlegast um að yrði haldinn, með því að láta Stöð 2 upplýsingarnar í té. Orðalag stefnda í bréfinu um að „ljóst virðist“ að einhver vandamanna, „og er varla nokkrum öðrum til að dreifa en Friðriki Þór Guðmundssyni“, hafi brotið trúnað, verður ekki skilið á annan veg en að það sé mat stefnda, hann dragi þá ályktun að stefnandi hafi brotið trúnað með því að afhenda Stöð 2 skýrsluna. Var því hér um að ræða gildisdóm þar sem stefndi lagði mat sitt á staðreyndir sem hann taldi vera fyrir hendi og fólst ekki í orðum þessum refsiverð aðdróttun samkvæmt 235. gr. og 236 gr. hegningarlaga. Voru ummæli hans ekki óviðurkvæmileg og með þeim fór stefndi ekki út fyrir mörk tjáningarfrelsis. Verður stefndi því sýknaður af kröfu um að tilgreind ummæli verði dæmd dauð og ómerk svo og af kröfu um greiðslu kostnaðar við birtingu dóms.
Með vísan til þess sem nú hefur verið rakið fólu umdeild ummæli stefnda ekki í sér ólögmæta meingerð gegn æru og persónu stefnanda og verður stefndi því sýknaður af kröfu stefnanda um greiðslu miskabóta.
Eftir þessum úrslitum verður stefnandi dæmdur til að greiða stefnda málskostnað sem þykir hæfilega ákveðinn 250.000 króna,” að því er segir í niðurstöðu héraðsdómara.