Mun berjast barnanna vegna

<span>„Ég er staddur hérna í bankanum að fara að grátbiðja þá um að leyfa mér að fá allavega viku í viðbót,“ segir Arkadiuz K. Kujoth þegar blaðamaður nær af honum tali. Húsið sem Arkadiuz býr í ásamt konu sinni, Lindu Steinunni Guðgeirsdóttur og þremur börnum þeirra sem eru fjögurra mánaða, tveggja og sex ára, var selt síðastliðinn mánudag og hefur þeim verið gert að afhenda húslyklana næsta mánudag, þann 15. september. </span>

Fjölskyldan unga hefur leigt húsnæðið en Arkadiuz, sem jafnan er kallaður Arek, reyndi að kaupa það þegar eignin fór á nauðungarsölu. Bauð hann þrjár milljónir en Landsbankinn bauð fimm og Arek gat ekki boðið betur.

„Svo fengum við ekki að vita neitt meira fyrr en við fengum bréf í ábyrgðarpósti síðastliðinn mánudag frá bankanum þar sem segir að við þurfum að skila lyklunum fyrir fjögur þar sem bankinn vill rýma húsið. Ég hringdi og spurði hvort það væri möguleiki að fá að halda áfram að leigja það en svarið var nei,“ segir Arek. Hann segir Landsbankann vilja selja húsnæðið en bendir á að mörg hús standi auð í Þorlákshöfn og seljist ekki. 

Ættu ekki að geta lifað á tekjunum

Arek hefur um 198.000 krónur í laun eftir skatt á mánuði. Linda er atvinnulaus en hefur fullnýtt rétt sinn til atvinnuleysisbóta og fær ekki framfærslu frá sveitarfélaginu þar sem þau eru skráð í sambúð og ætlast er til að laun Areks nægi fjölskyldunni. Þar sem þau búa í litlu sveitarfélagi hefur þeim einnig verið tjáð að þau muni ekki komast upp með að skrá sig úr sambúð enda viti starfsmenn sveitarfélagsins að þau búa saman. Þau fá sérstakar húsaleigubætur og auk launa Areks eru þær einu ráðstöfunartekjurnar sem fjölskyldan hefur úr að spila. „

<span>Við fórum í fjármálaráðgjöf þar sem okkur var sagt að við ættum hreinlega ekki að geta lifað á þeim tekjum sem við höfum en </span><span>við erum</span><span> samt búin að gera það síðustu tvö árin.“</span>

Þegar 

<span>Arek fór að svipast um eftir nýju húsnæði fyrir fjölskyldu sína kom í ljós að afar lítið væri á boði á leigumarkaðinum. Hann fann þó eina íbúð sem hentaði en heildarkostnaður við að flytja inn í hana, með tryggingu, var 600 þúsund krónur. Arek sóttist eftir láni frá Landsbankanum en var neitað. „Útibússtjórinn í Þorlákshöfn sagði að hann gæti því miður ekki aðstoðað okkur þó ég segðst geta útvegað helminginn af tryggingunni.“ </span>

Arek telur sig hafa fullreynt öll úrræði. Hjá íbúðalánasjóði fékk hann þær upplýsingar að hann gæti mest tekið lán upp á fimm milljónir en hann telur sig hafa lært af biturri reynslu að bankarnir muni ávallt yfirbjóða þá upphæð. Þegar hann leitaði til sveitarfélagsins var honum tjáð að þar væri ekkert hægt að gera fyrir fjölskylduna og þegar hann að endingu leitaði til barnaverndarnefndar mætti honum velvilji en ráðaleysi. 

Þurfa að sofa í sendibíl

<span>„Við erum á dauðapunktinum,“ segir Arek. „Foreldrar mínir eru búnir að bjóða okkur að flytja inn hjá sér en í því tveggja herbergja einbýlishúsi býr líka bróðir minn. Það er áfall fyrir börnin að fara að troðast með okkur í einu herbergi.“ Hann segir það eina í stöðunni vera að láta börnin sofa hjá foreldrunum og að hann og Linda Steinunn sofi þá í sendibíl sem þau geti fengið að láni. </span>

„Við yrðum heimilislaus og það er enginn sem getur komið til móts við okkur. Það er skylda sveitarfélagsins að bjarga svona málum, við erum fjölskylda í neyð en þau segjast ekki geta aðstoðað okkur þrátt fyrir að ég segi þeim að við munum lenda á götunni,“ segir 

<span>Arek.</span>

„Ég er ráðalaus, ég finn enga lausn en ég mun berjast þangað til ég næ einhverjum árangri. Ég neita að yfirgefa húsið fyrr en ég fæ annað húsnæði, ég veit ég á ekki séns en ég mun gera það barnanna vegna,“ heldur hann áfram en viðurkennir að ástandið taki sinn toll andlega. „Maður

<span> er aðeins að brotna niður, ég get þetta ekki endalaust, að geta ekki gefið börnunum manns það sem þau þurfa étur mann að innan.“</span>