„Ég tók mér árs frí eftir námið í Manhattan School of Music til að undirbúa mig fyrir inntökuprófin en þau eru langt ferli,“ segir Gunnlaugur Björnsson, eða Gulli eins og hann er kallaður, sem hefur í haust meistaranám í Yale School of Music í klassískum gítar.
Gunnlaugur lærði fyrst á gítar í Tónlistarskóla Kópavogs. Hann hlaut svo styrk til B.Mus-náms í Manhattan School of Music og lauk hann gráðu þaðan með sóma vorið 2014, en hann fékk afhent Andrés Segovia Award fyrir framúrskarandi árangur við útskrift. Í desember 2014 var svo umsóknarfrestur í meistaranám í flestum skólum í Bandaríkjunum. Inntökuferlið í skólann sem hann valdi var langt og strangt.
„Fyrst þurfti ég að senda inn umsókn, ferilskrá og lög sem ég ætlaði að spila. Síðan velja prófessorarnir úr umsóknunum þá sem fá að koma í inntökupróf í febrúar. Þar færð þú að spila í 10-15 mínútur og þeir dæma þig á meðan. Þú þarft meðal annars að senda prófessorunum 40 mínútna myndband þar sem þú ert að spila mjög krefjandi lög. Síðan ef þú ert valinn í inntökpróf þá færðu þú nótur sendar af tónverki og hefur þrjár vikur til þess að læra það. Það var sérstaklega erfitt,“ segir Gunnlaugur.
Fáir komast inn í námið í Yale School of Music og mörgum finnst það strembið að vera í inntökuprófum á meðan þeir eru ennþá í námi. Gunnlaugur hins vegar tók sér árs frí eftir B.Mus-námið og hafði því tíma til að undirbúa sig.
Yale School of Music er um tíu ára gamall sjálfstæður tónlistarskóli innan hins aldagamla Yale-háskóla. Um 180 nemendur eru í skólanum og útskrifar skólinn nemendur með meistara- og doktorsgráðu í tónlist auk þess sem hægt er að fá svokallað Artist Diploma. Enginn Íslendingur hefur stundað nám við skólann áður. Hann er sérstaklega eftirsóknarverður á meðal gítarleikara í Bandaríkjunum því hann er eini skólinn sem veitir fullan skólastyrk til nemenda í Masternámi í gítarleik. Auk fulls skólastyrks hlaut Gunnlaugur Fulbright styrk sem gagnast honum einnig.
Gunnlaugur mun hefja meistaranám við skólann en hefur ekki ákveðið hvað muni svo taka við. „Það er góða spurningin, ég fékk Fulbright styrk og verð að koma heim í tvö ár að loknu námi. Það kemur líka til greina að bæta við sig Artist Diploma eða jafnvel doktorsnámi en ekkert er þó ákveðið ennþá.“
„Síðan er maður að fara á stað þar sem eru margir flinkir hljóðfæraleikarar og ég fæ að kynnast fólki sem getur opnað fyrir mann dyr. Draumurinn er að fá að spila á hátíðum út um allan heim, fá að ferðast og sýna tónlistina sína.“
„Síðan er möguleiki í Bandaríkjunum að taka þátt í gítarkeppnum og svoleiðis. Ef maður nær góðum árangri í þeim getur það verið stökkpallur,“ segir Gunnlaugur.
Í sumar hefur Gunnlaugur undirbúið sig fyrir námið í haust og unnið með skapandi sumarhópum í Kópavogi. Þar hefur hann ásamt félaga sínum unnið að því að gera sjón- og hljóðlistaverk. Félagi minn vann að því að gera sjónræn vídeó við tónlist sem ég samdi. Ég lærði svolítið í kvikmyndatónlist í Bandaríkjunum og samdi þannig tónlist. Við gerðum svo níu lög og níu myndbönd við þau og ætlum að sýna þau á tónleikum á miðvikudag,“ segir Gunnlaugur.
Aðspurður hvernig tónlistanám á Íslandi hafi undirbúið hann fyrir nám erlendis segir hann það hafa kennt sér margt. „Námið var nokkuð góður undirbúningur, sérstaklega hvað varðar formlega tónlistarkennslu. En það eru nokkrur hlutir sem var ábótavant, til dæmis bóklega kennslan. Maður er meðal annars í sjö ára tónfræðinámi sem gaf mér lítið því ég lærði allt á íslensku. Þegar ég fór í stöðupróf á ensku þá var allt mjög ruglandi varðandi hugtök. Hljómfræðikennsla á ensku, fyrir nemendur í framhaldsnámi, væri ekki slæm hugmynd held ég,“ segir Gunnlaugur og bætir við að fyrsta veturinn sinn í Manhattan School of Music hafi einnig verið krefjandi þar sem hann hafi nánast þurft að læra að spila á gítar upp á nýtt.
„Áður en ég fór út spilaði ég alltaf mikið en ég hafði ekki lært hvernig maður á að bera líkamann og hugsa um líkamann sem tónlistarmaður. Ef maður spilar of mikið þá getur maður meitt sig eða reynt of mikið á sig. Kennarinn minn kenndi mér eiginlega að spila upp á nýtt, hann straujaði mig alveg. Sagði að ég væri kominn að vegg og til að bæta mig þyrfti ég að breyta flestum grunnatriðum. En það skilaði sér klárlega. Ég var aðeins fenginn til þess að hugsa: Hvers vegna spila ég svona? Hvernig spilar maður best?“ segir Gunnlaugur.