Landsréttur hefur snúið við dómi Héraðsdóms Norðurlands eystra frá því á síðasta ári, þar sem karlmaður á fertugsaldri var dæmdur í tveggja ára fangelsi fyrir nauðgun. Maðurinn var ákærður fyrir fyrir nauðgun með því að hafa haft samræði og önnur kynferðismök við konu án hennar samþykkis og vilja með því að beita hana ofbeldi og ólögmætri nauðung.
Í dómi Landsréttar er tekið fram að engin ástæða sé til þess að efast um frásögn þolanda af upplifun sinni umrætt sinn. Það væri hins vegar ekki hægt að sanna að ákærða hefði verið það ljóst í upphafi kynmakanna eða á síðari stigum að konan væri ekki samþykk þeim. Orðaskipti þeirra hefðu verið með þeim hætti.
Fram kemur í dómi héraðsdóms að konan og maðurinn hafi farið í partí í heimahúsi eftir skemmtun í miðbæ Akureyrar, þar sem þau hafi verið ásamt húsráðanda og vinkonu konunnar. Þar hafi maðurinn verið annars staðar í íbúðinni en hin þrjú og konan fór að athuga með hann. Reyndist hann vera inni á baðherbergi þar sem hún sagði hann hafa brotið á sér.
Maðurinn neitaði að hafa brotið á konunni. Hann sagði að þau hefðu byrjað á að kyssast inni í eldhúsi, farið þaðan inn á baðherbergi þar sem þau hefðu haldið áfram að kyssast. Þannig hefði eitt leitt af öðru.
Vinkonan sagðist hafa komið inn á baðherbergið þar sem konan hefði verið í sjokki og farið að gráta. Hún hefði lýst því að allt hefði verið vont og hún hefði sagt manninum að hún hefði ekki viljað stunda kynlíf en hann hefði samt haldið áfram.
Í dómi Landsréttar segir að ákærði og brotaþoli hafi í meginatriðum verið staðföst og samkvæm sjálfum sér í framburði af atvikum og var hann metinn trúverðugur. Þau voru sammála um að brotaþoli hefði átti frumkvæði að því að kyssa ákærða og að þau hefðu farið heim til vinar ákærða þar sem þau hefðu með samþykki beggja farið inn á baðherbergi. Þá hefði ákærði lokað og læst dyrunum. Þeim bar einnig saman um að ákærði hefði fengið sáðlát á gólfið að ósk brotaþola. Það var hins vegar orð gegn orði um það hvort hún hefði tjáð honum í orði eða verki að hún vildi ekki eiga kynmök.
Í niðurstöðu dómsins segir það því ekki hafið yfir skynsamlegan vafa að ákærði hafi haft ásetning til að eiga samræði og önnur kynferðismök við brotaþola með ofbeldi. Maðurinn var því sýknaður af ákærunni.