Hefði átt að leggja mat á meira en „nettótanntap“

Umboðsmaður Alþingis telur að úrskurður úrskurðarnefndar velferðarmála þar sem einungis var á því byggt að „nettótanntap“ drengs hefði verið tvær tennur en ekki fjórar hefði ekki verið í samræmi við lög. Ekki hafði verið tekin afstaða til þess hvort hann hefði orðið fyrir öðrum sambærilegum áverkum.

Þá er það álit umboðsmanns að í lögum um sjúkratryggingar sé ekki kveðið með tæmandi hætti á um hvaða rétt fólk hefur til fjárhagslegrar aðstoðar vegna tannréttinga. Sama gegnir um reglugerðarákvæði þar að lútandi. 

Upphaf málsins má rekja til þess að móðir kvartaði yfir úrskurði nefndarinnar sem staðfesti synjun sjúkratrygginga á beiðni um greiðsluþátttöku vegna reiðhjólaslyss sem sonur hennar lenti í þegar hann var átta ára gamall. Í slysinu missti drengurinn tvær framtennur en ekki fjórar eins og sjúkratryggingar sögðu að væri forsenda, samkvæmt reglugerðinni, til að fá fjárhagsstuðning

Annar sambærilegur alvarlegur skaði

Umboðsmaður benti aftur á móti á að í henni væri einnig kveðið á um að sjúkratryggður gæti hafa orðið fyrir „öðrum sambærilegum alvarlegum skaða“. Því væri um tvenns konar aðstöðu að ræða þar sem greiðsluþátttaka gæti komið til greina. Ótvírætt hefði átt að leggja mat á atviki málsins með hliðsjón af hvoru tveggja.

Þá beindi umboðsmaður þeim tilmælum til nefndarinnar að hún tæki mál sonarins til nýrrar meðferðar, komi fram beiðni þess efnis af hans hálfu, og hagi þá meðferðinni í samræmi við þau sjónarmið sem gerð er grein fyrir í álitinu.

• Blogga um frétt