80 ár voru liðin frá fæðingu söngvarans Vilhjálms Vilhjálmssonar hinn 11. apríl og var tímamótanna minnst með tónleikum í Hörpu.
„Þetta er ævintýri líkast,“ segir söngkonan kunna Þuríður Sigurðardóttir um tónleikana, en hún söng með Vilhjálmi á sínum tíma eins og margir landsmenn þekkja. „Að ganga inn á sviðið sem leynigestur, og finna fyrir hlýjunni og móttökunum í salnum, var mögnuð upplifun.“
Tónleikaröðinni er ekki lokið, því í dag og í kvöld eru afmælistónleikar í Hofi á Akureyri. Í Eldborgarsal í Hörpu voru þrennir tónleikar og tvennir tónleikar verða á Akureyri.
„Mér finnst þetta vera ofboðslega vel gert hjá Friðriki Ómari [Hjörleifssyni]. Hvernig hann setur tónleikana saman af virðingu fyrir Villa. Honum tekst einnig að framkalla kátínuna og gleðina sem var í kringum Villa, fyrir utan að syngja sjálfur eins og engill. Út frá listfræðilegu sjónarmiði finnst mér tónleikarnir vera listaverk en nú tala ég eins og myndlistarmaður, sem er starf mitt í dag. Ég er þakklát Friðriki Ómari fyrir að bjóða mér að vera með öllu þessu frábæra fólki sem kom að þessu. Það er mér kært og mikilvægt,“ segir Þuríður.
Minningarnar brjótast óhjákvæmilega fram hjá Þuríði í kringum afmælistónleikana. Þuríður hafði meiri áhuga á myndlistinni en söng á uppvaxtarárunum, en var ungri kippt inn í hljómsveit þar sem hún söng með Vilhjálmi.
„Þá varð tónlistin skyndilega aðalatvinna mín og við Villi stóðum saman hlið við hlið í nokkur ár í framlínu hljómsveitar Magnúsar Ingimarssonar, hvort sem það var á Röðli, víða um land eða í sjónvarps- og útvarpsþáttum. Ég var óendanlega heppin að lenda sem táningur í þeirri hljómsveit því hljómsveitarmeðlimir voru eins og bræður og pabbar mínir. Þeir tóku mér alveg ótrúlega vel,“ rifjar Þuríður upp en að sér hafi jafnframt þótt þeir vera óttalegir karlar. Síðar áttaði hún sig á því að Vilhjálmur var þó ekki nema fjórum árum eldri en hún.
„Við í hljómsveitinni höfðum ekki endilega sömu skoðanir á tónlist eða tísku. Þeir voru vatnsgreiddir og með barta. Ég sagðist ekki fara með þeim á svið svona útlítandi og þeir rökuðu bartana og létu sér vaxa hár,“ segir Þuríður og hlær.
Kann Þuríður skýringu á því að lög í flutningi Vilhjálms hafa lifað með þjóðinni eins og raun ber vitni?
„Þetta er aðgengileg tónlist en lögin eru perlur mörg hver. Vilhjálmur var mjög einlægur söngvari og einlægur í öllu sem hann gerði. Hann söng sig inn í hjörtu fólks og ég held að þjóðin öll hafi upplifað hann sem vin sinn,“ segir Þuríður Sigurðardóttir.
Aðgangur að þessari frétt í fullri lengd krefst áskriftar.
Til þess að lesa hana þarftu að skrá þig inn.
Ertu ekki með notendaaðgang? Fara í nýskráningu.
Þú ert innskráð(ur) sem ... en ert ekki með áskrift.
Aðgangur að þessari frétt í fullri lengd krefst áskriftar að Morgunblaðinu, rafræns aðgangs á borð við vikupassa eða séráskriftar að viðkomandi efnisflokki á mbl.is.