Kristrún Frostadóttir forsætisráðherra ítrekaði það á opnum fundi stjórnskipunar- og eftirlitsnefndar, þar sem fjallað var um meðferð forsætisráðuneytisins á erindi um persónulegt málefni Ásthildar Lóu Þórsdóttur, fyrrverandi mennta- og barnamálaráðherra, að engar upplýsingar hefðu borist á milli ráðuneytanna eftir að fyrir lá hvert erindið var.
Aðstoðarmenn hefðu skipst á upplýsingum um málið þegar aðeins lá fyrir beiðni um fund með forsætisráðherra, en þegar upplýsingar um erindið lágu fyrir hafi orðið sú eðlisbreyting að um það ríkti trúnaður, enda ljóst að það innihélt persónulegar og viðkvæmar upplýsingar.
Ólöf Björnsdóttir hafði þá sent forsætisráðuneytinu upplýsingar um að Ásthildur Lóa Þórsdóttir, fyrrverandi mennta- og barnamálaráðherra, hefði eignast barn með 16 ára dreng þegar hún sjálf var 23 ára, fyrir 35 árum. En Ólöf er fyrrverandi tengdamóðir barnsföður Ásthildar.
Kristrún fullyrti einnig og ítrekaði að hún hefði ekki rætt við Ásthildi um erindið fyrr en daginn sem fjallað var um það í fjölmiðlum, eða viku eftir að upplýsingar um erindið bárust. Það hefði verið metið svo af hálfu forsætisráðuneytisins að ekki hefði verið rétt að bera upplýsingarnar strax undir Ásthildi til að sannreyna þær. Það hefði enn verið til skoðunar hjá ráðuneytinu hvernig bregðast ætti við málinu þegar það rataði í fjölmiðla.
Bergþór Ólason, þingmaður Miðflokksins, sagðist á fundinum varla trúa því að forsætisráðherra hafi ekki rætt strax við mennta- og barnamálaráðherra þegar lá fyrir hvert erindið var.
Enda hafi forsætisráðherra og fyrrverandi mennta- og barnamálaráðherra hist á fundi þar sem fjallað var um fjármálaáætlun daginn eftir að upplýsingar um erindið bárust forsætisráðuneytinu. Sagði Bergþór það ekki standast „skynsemisskoðun“ að Kristrún hefði ekki rætt við Ásthildi, til að mynda eftir þann fund.
„Ég bara trúi því varla að þú hafir átt fund með menntamálaráðherra daginn eftir, um fjármálaáætlun, gefum okkur að það hafi verið fundarefnið, en ekki beðið hana að sitja eftir í stutt spjall,“ sagði Bergþór og spurði svo hvort það hefði virkilega verið þannig að hún hafi ekki minnst á það einu orði við Ásthildi.
Kristrún sagði að á þeim tímapunkti hefðu legið fyrir óstaðfestar viðkvæmar upplýsingar frá borgara úti í bæ, en einmitt þá hafi það verið álitið sem svo að það ríkti ákveðin þagnarskylda um málið.
„Vegna þess var það ekki fyrsta skref í málinu að hafa samband við ráðherra og ræða þetta viðkvæma mál við hana. Það var einfaldlega ekki búið að taka afstöðu til þess með hvaða hætti væri eðlilegt að vinna úr þessu máli.“
Það hafi þurft að flýta sér hægt í málinu, enda hafi ekki legið fyrir hvort upplýsingarnar væru réttar og sú sem hafði samband hafi ekki verið aðili málsins.
„Þú tekur ekki bara upp símann og fundar með aðila eða ráðherra um efni máls, einmitt vegna þess að það var vilji til að fara gætilega til að virða trúnað í þessu tilviki, þegar það liggur fyrir að við vitum erindi málsins. Þá var ekki farið með málið beint til ráðherra.“
Sagði hún að vissulega hefði á einhverjum tímapunkti komið að slíku samtali, en tíminn væri aðalatriðið. Ekki hefði verið búið að taka ákvörðun um það með hvaða hætti það væri hægt að virða það við þennan einstakling að þessar upplýsingar væru komnar fram.