Boðað hefur verið til þingfundar í dag, sunnudag, kl. 13. Þetta heyrir til tíðinda enda er afar fáheyrt að boðað sé til fundar á sunnudögum.
Eftir því sem mbl.is kemst næst hefur þetta aðeins gerst tvisvar sinnum svo heimildir séu fyrir því, og þar af var annað skiptið áður en Ísland hlaut lýðveldi og fullveldi.
Undanfarna daga hefur svokölluð Bókun 35 við samninginn um evrópska efnahagssvæðið verið til annarra umræðu. Miðflokkurinn hefur verið fremstur meðal flokka í þeirri umræðu.
Sunnudaginn 2. ágúst 1914 var haldinn þingfundur en samkvæmt viðtali mbl.is við Helga Bernódusson frá árinu 2015 var boðað til þess þingfundar vegna þess að grípa þurfti til neyðarrástafana við upphaf fyrra stríðs.
Í sama viðtali sagði Helgi:
„Eins og áður hefur komið fram hafa stundum verið settir fundir í þinginu á aðfaranótt sunnudags, til dæmis við þinglok. Reglan er þó skýr, að Alþingi heldur ekki þingfundi á sunnudögum. Henni hefur verið fylgt síðustu áratugina býsna stíft.“
Nokkur dæmi eru um að þingfundir sem hefjist á laugardegi gangi inn í sunnudaginn, eins og gerðist í nótt, og dæmi er um að boðað sé til fundar sé boðað seint á sunnudegi vegna sérstakra aðstæðna.
Hið síðarnefnda kom til árið 2015, en þá var verið að klára afgreiðslu frumvarpa vegna gjaldeyrishaftamála svo þeim væri lokið áður en markaðir opnuðu á mánudegi, til að tryggja jafnræði markaðsaðila.
Um það sagði Össur Skarphéðinsson, þá þingmaður Samfylkingarinnar, í ræðu á Alþingi þann sunnudaginn:
„Þetta er í fyrsta skipti sem Alþingi er kvatt saman á sunnudegi. Það hefur aldrei gerst á lýðveldistímanum fyrr. Það hlýtur að vera eitthvað mjög mikilvægt. Jú, það er þetta frumvarp, en ríkisstjórnin er búin að vera mánuðum saman að undirbúa þetta. Hvers vegna er þá nauðsynlegt að gera þetta núna í kvöld?“
Þingmenn Miðflokksins spurðu forseta þingsins, Þórunni Sveinbjarnardóttur, að því hverju sætti að þingfundur stæði enn eftir miðnætti liðna nótt. Sigríður Á. Andersen gerði við það alvarlegar athugasemdir..
„Að hér sé fundað á sunnudegi, jafnvel þótt það sé ekki kominn dagur eða messutími, en að það sé gengið yfir miðnætti á sunnudegi hér í þinghaldi. Mér telst til að það hafi gerst þrisvar á síðasta aldarfjórðungi og þá átti við um brýnt neyðaratvik í sögu þjóðarinnar.“
Forseti þingsins bætti í kjölfarið í og greindi frá því að hún hefði sent skilaboð á formenn þingflokkanna um að það komi til greina að hald þingfund á sunnudeginum, en ekki hefði verið tekin ákvörðun um það.
„Hvað varðar hvíldardaginn, þá er hann vissulega haldinn heilagur víða um heim. Ekki alltaf á sunnudögum, stundum á laugardögum og stundum á föstudögum. Sunnudagur er fyrsti dagurinn í vikunni. Góður til vinnu og góður til heilla hugsana. Við skulum bara sjá hvað verður.“
Úr varð að þingfundur stóð fram á þriðja tímann í nótt og jafnframt var boðað til þingfundar í dag. Ljóst er því að hefðir og venjur um að þinghald sé ekki á sunnudögum, eru tvíbrotnar á þessum sögulega sunnudegi.
Ekki er augljós brýn þörf á fundarhaldi á sunnudegi, en Sigmundur Davíð Gunnlaugsson viðraði sínar kenningar um hina brýnu þörf í ræðu á þingi í nótt þegar klukkan var langt gengin í eitt:
„Þá vitum við hvað telst þjóðarvá að mati núverandi ríkisstjórnar og meirihluta hér í þinginu. Það er ekki heimsfaraldur, það er ekki efnahagshrun, það er ekki eldgos, heldur óttinn við það að það verði tafir á því að ríkisstjórnin geti gefið eftir af fullveldisrétti Íslendinga til Evrópusambandsins.“