Rakel Tómasdóttir myndlistarkona vill að fólk staldri við verkin hennar og þurfi aðeins að velta þeim fyrir sér. Hún vinnur mikið með líkama og andlit í sínum verkum og segir að henni hafi alltaf þótt líkamstjáning mjög áhugaverð, kannski sérstaklega vegna þess að hún hafi í gegnum tíðina sjálf ekki átt auðvelt með að tjá tilfinningar sínar.