Hinn 13. mars sl. var öld liðin frá fæðingu Jakobs Ó. Péturssonar ritstjóra Íslendings.
Hann var meðal fremstu hagyrðinga um sína daga og hélt úti lausavísnaþætti í blaði sínu, sem þótti vel unninn og enn er vitnað til. Þessi staka er mjög í hans anda:
Það að yrkja er þjóðargaman.
Þetta er önnur hendingin.
Vísu þessa set ég saman.
Svona verður endingin.
Hann hafði gaman af málshátta- og orðtækjavísum:
Ef barnið þitt er brekótt,
villt, ber það oft um dugnað vott.
"Fátt er svo með öllu illt
að ekki boði nokkuð gott".
Í háttalykli hans stendur þessi braghenda:
Eitt er það, sem víkja mætti úr voru landi: Þessi gamli aldarandi
að eira í vondu hjónabandi.
Og enn kvað hann:
Oft mig þyrsti í angan blóðs,
oft ég kyssti í laumi.
Er ég gisti í faðmi fljóðs,
fljótt ég missti af taumi.
Jakob var fæddur á Hranastöðum í Eyjafirði og þótti vænt um sveitina og fjörðinn:
Angan berst frá yrktri jörð,
allt er í mjúkum línum,
aldrei leit ég Eyjafjörð
yndislegri sýnum.
pebl@mbl.is