Skjötuhjúin Hjörvar Hermannsson og Unnur Ágústa Guðmundsdóttir komu við í Prag í Tékklandi og eru hér með Charles-brúna í baksýn.
Skjötuhjúin Hjörvar Hermannsson og Unnur Ágústa Guðmundsdóttir komu við í Prag í Tékklandi og eru hér með Charles-brúna í baksýn.
[ Smellið til að sjá stærri mynd ]
Kærustuparið Unnur Ágústa Guðmundsdóttir og Hjörvar Hermannsson svalaði ferðaþorstanum með fimm vikna Interrail-ferðalagi um Evrópu. Jóhanna Ingvarsdóttir heyrði ferðasöguna.

Okkur hafði lengi dreymt um að fara í Interrail-ferðalag og eftir að hafa lokið stúdentsprófi frá Menntaskólanum í Kópavogi síðastliðið vor ákváðum við að slá til og skella okkur í slíka ferð,“ segja þau Unnur Ágústa Guðmundsdóttir og Hjörvar Hermannsson um tilurð ævintýrisins.

Parið byrjaði á því að fljúga til Danmerkur á tveggja daga fund vinar sem stundar nám í Herning á Jótlandi og þaðan var haldið til Hamborgar í Þýskalandi. „Við höfðum lagt mikið á okkur við að finna svefnstað í borginni, en án árangurs. Við vorum búin að ganga um borgina í þrjá tíma þegar okkur var loksins bent á gistingu í útjaðri hennar. Við mælum því með að fólk sem ætlar að leggja leið sína til Hamborgar verði sér úti um gistingu þar áður en lagt er í'ann. Í borginni nutum við hinsvegar Gwen Stefani-tónleika og heimsóknar í Hagenbeck-dýragarðinn, sem er svakalega stór og flottur. Gaman er að labba um St. Paul-götuna að kvöldlagi og kíkja á fiskmarkaðinn á sunnudögum.

Sjö tíma lestarferð tók við frá Hamborg til Prag. Borgin er stútfull af ferðamönnum enda margt að sjá. Króatar reykjandi maríjúana og syngjandi Led Zeppelin-lög voru þó fyrstu gestirnir sem við hittum fyrir á annars ágætu farfuglaheimilinu og fjöldi Íra fyllti bæði pöbba og matsölustaði, en þeir komnir voru í borgina til að hvetja sína menn í landsleik Íra og Tékka. Við skelltum okkur auðvitað á leikinn og skemmtum okkur konunglega með frændþjóðinni enda eru Írar sannir gleðimenn,“ segir Hjörvar.

Ódýrt í Bratislava

Sólin heilsaði þeim skötuhjúum hátt á lofti í Austurríki. „Vín er þægileg borg til rölts þar sem gaman er að kíkja í búðir og skoða minnisvarða. Eitt kvöldið afréðum við að taka okkur far með elsta parísarhjóli heims, sem var ágæt lífsreynsla en afar ótraustvekjandi með tilheyrandi braki og brestum allan tímann.

Við ákváðum að gista eina nótt í Bratislava í Slóvakíu sem er aðeins í klukkutíma lestarfjarlægð frá Vín. Í þann hálfa sólarhring sem við stoppuðum í borginni kíktum við út á lífið með öðrum gestum gistiheimilisins og fórum svo um morguninn í smá gönguferð um bæinn og reyndum hvað við gátum að eyða upphæð sem við höfðum tekið út úr hraðbanka og samsvaraði þrjú þúsund íslenskum krónum á fínum veitingastað. Það gekk þó ekki eftir sem skyldi þar sem allt verðlag er mjög hagstætt á þessum slóðum.“

Ótíð og læti í Zagreb

Fyrstu kynni þeirra af Búdapest í Ungverjalandi reyndust ekki góð þar sem þau bæði týndust og fengu misvísandi leiðbeiningar þegar spurt var til vegar.

„Að lokum náðum við þó gististað, sem reyndist vera vel staðsettur. Heitt var í borginni og sjaldan höfum við innbyrt jafnmikinn ís og einmitt þarna. Við gengum meðfram Dóná, kíktum á helstu byggingar og fórum í risastóra verslunarmiðstöð án þess þó að geta verslað mikið þar sem við vorum bara bakpokaferðalangar,“ segir Unnur.

Kuldatíð tók á móti íslensku turtildúfunum í Zagreb í Króatíu sem þau eru nú ekkert alltof hrifin af. „Það var ekki mikið að skoða og fólkið var heldur ekkert sérlega vingjarnlegt. Við skelltum okkur þó á fótboltaleik þar sem Zagreb Dynamo tók á móti hollenska liðinu Ajax. Slagsmál í bland við sprengingar og neyðarblys loguðu allan leikinn og við ákváðum að tala hvort við annað á ensku þar sem okkur hafði verið sagt að Króatar gerðu lítinn greinarmun á íslensku og hollensku. Við hefðum því getað lent í vondum málum líkt og tveir hollenskir strákar sem ráðist var á eftir að þeir höfðu sér það til sakar unnið að horfa á æfingu Ajax daginn fyrir leik,“ segir Hjörvar.

Iðandi fiskar í tærum sjó

Eftir kuldann í Zagreb afréðu þau að ná sér í nokkra sólargeisla og ákváðu að halda til strandbæjarins Split í Króatíu. „Sex tíma lestarferðin var einkar óþægileg, en útsýnið á leiðinni hreint unaðslegt. Split er mikill túristastaður með öllu tilheyrandi. Það var því legið á ströndinni, farið á sæskíði, snorklað og siglt. Þarna er hreint stórkostlegt að snorkla í tærum sjó iðandi af fiskum. Eyjar eru þarna allt í kring. Við sóttum eina þeirra heim og reyndist hún sannkölluð paradís í góðu veðri. Um kvöldið skall á þrumuveður svo planið okkar um góða slökun þarna fauk út í veður og vind því ekki er mikið við að vera á svona stöðum í vondu veðri. Við ákváðum að kveðja og tókum tíu tíma ferju yfir til Ítalíu og svo lest til Rómar, sem hefur margt að bjóða. Við náðum þó ekki að gera allt það sem við ætluðum okkur því helstu túristastaðirnir voru troðfullir af Ameríkönum. Við skelltum okkur því á þriðja fótboltaleikinn í ferðinni og sáum Inter Milan leggja Roma á 90 þúsund manna leikvangi,“ segir Hjörvar.

Ramblan iðar af mannlífi

Þegar hér var komið sögu var síðasta ferðavikan að renna upp. Þau Unnur og Hjörvar áttu flug heim frá Benidorm og því var ákveðið að koma við í Barcelona, en þangað er 23 tíma lestarferð frá Róm. „Barcelona er mjög falleg og skemmtileg borg og var einstaklega gaman að labba Römbluna, sem ávallt er iðandi af mannlífi og alls konar listamönnum. Eftir tveggja daga Barcelona-dvöl var haldið til Benidorm þar sem við höfðum aðgang að íbúð. Lítið var þar gert annað en að hanga á ströndinni og leika með svokallað „wakeboard“, sem líkist einna helst snjóbretti á sjó. Vinir okkar, sem heimsótt höfðu Benidorm að sumri, höfðu lýst næturlífinu þar nokkuð fjálglega fyrir okkur. En þar sem við vorum á Benidorm undir lok ferðamannatímabilsins fylltu eldri borgarar alla skemmtistaði öll kvöld,“ segir Unnur og bætir við að ekki hafi verið laust við að vart hafi orðið síþreytu hjá þeim Hjörvari eftir að hafa þurft að skipta um gistingu á þriggja daga fresti í heilar fimm vikur. Lestarferðamátinn hafi þó átt vel við þau og gaman hafi verið að kynnast og deila gistiaðstöðu með fólki af ólíku bergi brotnu.

join@mbl.is