Bandaríska ljóðskáldið Carl Sandburg yrkir í kvæði sínu, „Gras“, sem hljóðar svo í þýðingu Magnúsar Ásgeirssonar:
Hlaðið upp valköst við Waterloo og Austerlitz,
verpið þá moldu og gefið mér tóm:
Ég er gras og ég græ yfir allt.
Og hlaðið þér líkunum hátt við Gettysburg
og hrúgið þeim í kös hjá Verdun og Ypres.
Verpið þau moldu og veitið mér tóm.
Tvö ár, tíu ár,
og ferðalangur spyr fylgdarmann:
Hvar erum við nú?
Hvaða staður er þetta?
Eg er gras.
Gefið mér tóm.
Einnig þýddi Páll V.G. Kolka kvæðið.
En 7. júní 1936 birtist í Alþýðublaðinu kvæði eftir Stein Steinarr undir heitinu „Gras“. Þar eru þessi vísuorð:
Ég er gras. – Og ég græ yfir spor ykkar.
Sendið milljónir manna út á vígvöllinn
hjá Verdun og Ypres,
hlaðið líkum hinna föllnu
í fjallháa hlaða:
10 ár, 50 ár, 100 ár –.
Og einhver vegfarandi horfir með ólundarsvip
út um gluggann á járnbrautarklefanum
og spyr:
„Hvar erum við nú?“
Ég er gras. – Og ég græ yfir spor ykkar.
Steinn lét þess þá ekki getið, að þetta var lausleg þýðing á kvæði Sandburgs. Það er efni í annan pistil að rekja eftirmálin.
Athugasemdir og leiðréttingar vel þegnar.
Hannes H. Gissurarson
hannesgi@hi.is