Erla María Erlendsdóttir

Mamma fæddist árið 1947 í Hafnarfirði, yngst sjö systkina. Frá upphafi var hún umlukt fjölskyldu sem varð miðpunktur lífs hennar alla tíð.

Mamma var kona með mikinn karakter og sterkar siðferðislegar stoðir. Hún var umhyggjusöm, hreinskilin (stundum of), heiðarleg, þrautseig, trygg börnum sínum, hlý og með góða kímnigáfu. Hún hafði listrænt auga og skilning á fallegum hlutum sem endurspeglaðist í öllu sem hún snerti.

Lífsleið mömmu var ekki auðveld. Hún mætti mörgum áskorunum og erfiðleikum, en hún átti líka margar gleðistundir og eftirminnileg ævintýri. Hún helgaði líf sitt að mestu börnunum sínum: fyrst mér, næst Kristófer bróður og síðan Vilhelmínu (Helmu) systur. Við vorum henni allt og hún var kletturinn sem við gátum alltaf treyst á.

Ég og mamma áttum margar minnisstæðar stundir saman, sérstaklega á þeim árum sem hún var gift sínum öðrum eiginmanni. Við fluttum víða um Bandaríkin og Ísland tímabil fullt af ævintýrum og áskorunum sem mótuðu mig og gerðu mig að þeim manni sem ég er í dag. Í gegnum öll þessi ævintýri, breytingar, áskoranir og erfiði, var eitt alltaf stöðugt: ástin og stuðningur mömmu.

Kristófer fæddist á þessum árum falleg og blíð sál sem mamma dáði. Við bræðurnir reyndum stundum á þolinmæði hennar, sérstaklega eftir að við fluttum aftur heim til Íslands. Ég með mínum mótorhjólaævintýrum og Kristófer með sínum lífsraunum. En mamma var alltaf til staðar, með ást, umhyggju og óbilandi tryggð.

Síðan fæddist Helma. Hún varð akkeri í lífi mömmu, hið fullkomna barn fyrir hana. Samband þeirra var einstakt bestu vinkonur og trúnaðarvinir. Helma veitti mömmu þá ró og öryggi sem hún þurfti á síðari árum.

Þegar Kristófer lést skömmu eftir aldamótin brotnaði eitthvað innra með mömmu. Ég trúi því að hluti af mömmu hafi dáið með honum. En mamma fann nýja merkingu í lífinu með Emblu, dóttur Kristófers, sem hafði fæðst ári áður. Mamma var yndisleg amma og lagði grunn að þeim gildum sem hafa gert Emblu að þeirri mögnuðu manneskju sem hún er í dag.

Mamma var glæsileg kona, ávallt fín og virðuleg. Heimili hennar endurspeglaði innri fegurð hennar smekklegt, hlýtt og fallegt. Þeir sem þekktu hana sögðu oft að hún hefði átt að verða innanhússarkitekt svo mikla hæfileika hafði hún til að skapa fallegt heimili.

Hún elskaði að ferðast og kynnast nýjum menningarheimum. Hún heillaðist af sögu, listum og menningu sérstaklega í stórborgum. París var hennar uppáhaldsborg, og hún heimsótti hana oft með gleði og aðdáun.

Mamma mótaði minn karakter og á ég henni margt að þakka. Hún kenndi mér að lifa með heiðarleika, seiglu og reisn. Hún trúði á mig, jafnvel þegar ég gerði það ekki sjálfur. Hún hvatti mig til náms, þroska og að gera eitthvað úr lífinu. Þegar ég efast heyri ég enn rödd hennar: Já, já, þú getur þetta alveg.

Hún kenndi mér einnig hvernig maður elskar hvernig maður byggir fjölskyldu á trausti, virðingu og kærleika. Áhrif hennar lifa áfram í hverri góðri ákvörðun sem ég reyni að taka.

Mömmu skorti aldrei ást og hún sagði okkur, börnum sínum, oft að hún elskaði okkur, og nú sé ég hversu dýrmæt þessi orð voru og eru. Ég er svo þakklátur fyrir að hafa átt móður sem sýndi kærleika sinn svo óhikað og stóð alltaf með og fyrir okkur.

Ég hvet alla til að nýta hvert tækifæri til að tjá ást ykkar til þeirra sem þið elskið, þetta eru meira en bara orð.

Ég elskaði mömmu mikið og mun ávallt elska hana. Ég er óendanlega þakklátur fyrir að hafa fengið hana sem móður. Ég er líka þakklátur fyrir að hafa fengið tækifæri til að segja henni á hennar síðustu augnablikum hversu mikið ég elskaði hana, hvað hún skipti mig miklu máli, og hversu mikið ég mat allt sem hún gerði fyrir mig.

Elsku mamma, ég mun alltaf elska þig og ég sakna þín meira en orð fá lýst. Þakka þér fyrir allt. Þú lifir áfram í mér, í Helmu, í þínum barnabörnum og í öllum þeim sem þekktu þig og fengu að njóta nærveru þinnar.

Með ást og þakklæti,
Þinn sonur,