Hallur Steingrímsson fæddist á Ingvörum í Svarfaðardal 29. mars 1948. Hann lést á gjörgæsludeild SAK 22. apríl 2025.


Foreldrar hans voru Steingrímur Eiðsson, f. 1915, d. 1976, og Sigrún Árnadóttir, f. 1912, d. 1952. Alsystkini hans eru Árni Veigar, f. 1943, d. 2009. Eiður Valur, f. 1943, d. 2015. Júlíus Tryggvi, f. 1945, d. 2016. Una Sigríður, f. 1946. Steinar, f. 1949, d. 2022. Hálfsystkini eru Sigrún Hulda Steingrímsdóttir, f. og 1956. Björn Einarsson, f. 1958.


Hallur giftist Önnu Dýrleif Sveinbjörnsdóttur, f. 1951, þann 28. júní 1970. Þau eignuðust fimm börn: 1) Sólveig, f. 1970, hennar maður er Brynjar Zóphoníasson, f. 1968, þeirra börn: a) Heiðar, f. 1985, b) Börkur, f. 1989, c) Aníta, f. 1991, og d) Tanja, f. 1994. 2) Gauti, f. 1972, hans kona er Þóra Guðný Baldursdóttir, f. 1972, þeirra börn a) Aron, f. 1995, b) Baldur Logi, f. 2000, og c) Elín Lind, f. 2004. 3) Guðný, f. 1974, börn hennar og Baldurs L Jónssonar eru: a) Anna Margrét, f. 1992, b) Hallur Már, f. 1996, og c) Hafþór Máni, f. 2000, fyrir átti Baldur Hjalta Örn, f. 1985, og Elvu Mary, f. 1989. 4) Birna, f. 1978, hennar maður er Kristján Ólafsson, f. 1970, þeirra börn a) Ásta María, f. 2002, b) Ólafur Már, f. 2004, og c) Ína Maren, f. 2012. 5) Húni, f. 1980, sambýliskona hans er Sanja Rajsic en börn Húna og Linu Eriksson eru a) Viktor, f. 2015, og b) Vilma, f. 2015. Hallur átti orðið 15 barnabörn og átta langafabörn þegar hann lést.


Hallur bjó stórann hluta ævinnar á Skáldalæk í Svarfaðardal, fyrst sem bóndi en síðar sem vélamaður. Hann vann nánast alla tíð við ýtu eða vélavinnu samhliða bústörfum. Hann fluttist til Reykjavíkur árið 1998 og vann sem vélamaður hjá m.a. Háfelli og Ístak og síðar í eigin fyrirtæki, Ýtumanninum, þar til hann veiktist og fluttist norður á Akureyri árið 2018.
Útför Halls fer fram frá Dalvíkurkirkju í dag, 8. maí 2025, og hefst hún klukkan 13. Streymt er frá útför.

Hallur bróðir var síðastur af albræðrunum fimm frá Ingvörum til að kveðja. Hann varð þeirra bræðra elstur, 77 ára þegar hann lést. Nú erum við systkinin bara þrjú eftir, Una, alsystir þeirra Ingvarabræðra og svo við Björn.

Fyrstu minningar mínar um Hall eru frá Ingvörum. Það var alltaf sama Ingvarafýlan í þeim bræðrum mínum. Þeir voru alltaf eitthvað að gantast og glettnin skein úr augunum á Halli. Ofurlítil stríðni fylgdi einnig með, en ég litla systirin slapp við hana. Ég fylgdist bara með.

Hallur og Anna, hans lífsfélagi, urðu par á unglingsárum og börnin komu eitt af öðru, fimm á tíu árum. Fljótlega tóku þau við búskap á Skáldalæk af foreldrum Önnu. Hallur og Anna byggðu íbúðarhús á Skáldalæk og unnu að ýmsum endurbótum. Hallur vann á vinnuvélum með búskapnum. Þetta voru annasamir tímar.

Hallur þótti afburðaflinkur tækjamaður. Þar var hann á heimavelli. Þegar Hallur sléttaði gólfið á fokheldri Svarfdælabúð fyrir steypu var hann á Belarus-vél með dragtönn aftan á. Ekki sást milli veggja vegna reyks úr vélinni og því var ekki hægt að taka út verkið fyrr en daginn eftir. Þá kom í ljós að ekkert þurfti að lagfæra.

Eftir að búskap Halls og Önnu á Skáldalæk lauk skildi leiðir. Hallur fór suður að vinna á vinnuvélum, en Anna var fyrir norðan. Strengurinn milli þeirra var sterkur. Fljótlega fór Hallur að bjóða Önnu í heimsóknir til sín og á dansleiki með sænsku hljómsveitinni Vikingarna. Innan skamms flutti Anna suður til Halls. Iðulega skutlaði Anna mér á milli staða í borginni. Þá tók ég eftir að tónlist Vikingarna ómaði í bílnum.

Hallur og Anna undu sér vel í borginni, en við starfslok fluttu þau norður aftur. Mér er minnisstæð afmælisferð sem við Una systir fórum saman til Reykjavíkur. Í þeirri ferð stjönuðu Hallur og Anna við okkur. Hallur náði í okkur Unu á flugvöllinn og byrjaði á að sýna okkur það sem honum fannst markverðast í borginni.

Hallur sýndi okkur Unu umferðarmannvirkin sem hann hafði unnið við og rúntaði með okkur um stórt vinnuvélasvæði til að sýna okkur dýrðina. En við Una biðum bara eftir að komast í búðir og Anna bjargaði því. Þessa haustdaga áttum við fjögur virkilega góðar stundir saman.

Hallur var félagslyndur. Síðustu árin kom hann oft við hjá okkur og fór í fastar heimsóknir til frænda og vina. Hann kom reglulega við í vinnunni hjá Birni bróður okkar. Þar spjallaði hann við kúnnahópinn og gaf þeim kaffi meðan þeir biðu eftir afgreiðslu.

Góð minning kemur í hugann. Við Una, Hallur og Anna erum að fara frá Gauta, syni Halls, eftir notalega stund. Hallur og Anna ráðgera hvað á að horfa á í sjónvarpinu þegar heim er komið. Hallur snarast svo út í snjómugguna, nær í bílinn og keyrir hann alveg upp að dyrum fyrir Önnu sína.

Hallur bróðir hefur marga hildina háð síðustu árin þegar kemur að veikindum, en alltaf risið upp aftur. Í þetta sinn sagði líkaminn stopp. Ég er viss um Hallur minn að nú ertu á svipuðu dýrðarsvæði og þú sýndir okkur Unu forðum og ert að kanna vélakostinn. Megi góðar minningar ylja okkur öllum sem minnumst þín.

Hulda Steingrímsdóttir.