Undarlega haf. Þú skilur meginlöndin að. Nakinn er ég á strönd þinni og bið öldurnar að flytja orð mín yfir til hennar. En orð mín hafa smáa vængi. Sólin er að setjast. Ég fylli lófann skeljasandi. Já, augu þín eru perlur og munnur þinn ilmar blóði og rödd þín er bjölluhljómur en þú ert á annarri strönd.


JÓHANNES

EIRÍKSSON



HAF

ORÐANNA

Undarlega haf.

Þú skilur meginlöndin að.

Nakinn er ég á strönd þinni

og bið öldurnar að flytja orð mín

yfir til hennar.

En orð mín hafa smáa vængi.



Sólin er að setjast.

Ég fylli lófann skeljasandi.

Já, augu þín eru perlur

og munnur þinn ilmar blóði

og rödd þín er bjölluhljómur

en þú ert á annarri strönd.

Höfundur er prentari og leigubílstjóri í Reykjavík.