Blíðara' og fegurra kvöldi ei kynnist kvistur á heiði né gára á sjó. Nálægð við fjarlægð í faðmlögum minnist. Fjallræðan ómar frá sérhverri tó. Eins er þó varnað: Hvað var það, sem dó? Dalurinn minn á dögginni sýpur. Draumblæja liggur um hæðir og mó.

Blíðara' og fegurra kvöldi ei kynnist

kvistur á heiði né gára á sjó.

Nálægð við fjarlægð í faðmlögum minnist.

Fjallræðan ómar frá sérhverri tó.

Eins er þó varnað: Hvað var það, sem dó?

Dalurinn minn á dögginni sýpur.

Draumblæja liggur um hæðir og mó.

Auðmýkt gegn hásæti himinsins krýpur.

Háfjöllin lækka í blámóðu sjó.

Allt er svo fagurt, en eitthvað mér dó.

Fjalldrapinn teygir úr táginni sinni,

treystir hann svörðinn barkaðri kló.

Snjallhreina náttkul, í nærveru þinni

nú skil ég huluna', er yfir mér bjó:

Gjallanda hreimur í hlíðunum dó.

Jón Þorsteinsson.