„Góða nautasteik vil ég ekki trufla of mikið“

Arnþór Birkisson

Það má með sanni segja að allt frá opnun Hamborgarafabrikkunnar hafi kjöt, grillun þess og steiking, verið ær og kýr Jóhannesar Ásbjörnssonar, eða Jóa eins og alþjóð þekkir hann. Nú þegar grilltímabilið er að nálgast hámarkið er því kjörið að heyra í kappanum og forvitnast um grillsiði hans og eftirlætiskjöt.

Það hefur löngum þótt sérkenni íslenskra grillara að „grillveður“ er afstætt hugtak í þeirra huga; hér á landi grillar fólk í flestum ef ekki öllum veðrum, alla mánuði ársins. Hvernig horfa þessi mál við Jóa? Er hann heilsársgrillari; vill hann hafa skikkanlegt veður þegar fírað er upp í grillinu? „Ég grilla allan ársins hring, í frosti jafnt sem funa,“ segir hann án þess að hugsa sig um. „Ég reyni þó að forðast mikið rokveður.“

Spurður um verstu aðstæður sem hann man eftir við grillið rifjar hann upp að hafa galdrað fram lambalæri á einnota grilli í tjaldútilegu í grenjandi rigningu.

„Það var áskorun, enda þurfti að fara krókaleiðir í að framkalla „lok“ á grillið og skýla kjötinu.“

Draumurinn er heilgrillaður skrokkur á teini

Íslendingar eru sem alkunna er sólgnir í íslenska lambakjötið, en á grillið er nautið alltaf jafn vinsælt. Hvort skyldi vera í meira uppáhaldi hjá okkar manni?

„Naut er fyrsti valkostur á grillið hjá mér þó að ég elski lambið.“

Hvað eftirlætisbitann á grillið varðar segist Jói hafa mikla unun af því að kljást við stórar rib eye-steikur á beini.

„Þær eru líka svo tilkomumiklar þegar þær eru komnar á fallegt viðarbretti.“

Og draumagrillunin sem hann á ennþá eftir að láta rætast?

„Ég á eftir að heilgrilla skrokk á teini. Mig hefur alltaf langað til að prófa það.“

Best þegar kjötbragðið fær að njóta sín

Eins og gengur með vana grillara eru sumir sem eru einráðir, hreinlega alráðir, við grillið. Þar eru þeir kóngar í ríki sínu, niðursokknir í allra handa grillhefðir sem enginn má hrófla við eða ónáða á nokkurn hátt. Jói tengir að einhverju leyti við týpuna en segir þó af og frá að enginn megi koma nálægt sér þegar hann grillar.

„Ég er nokkuð líbó á því. En ég fæ samt yfirleitt að vera í friði með sjálfa eldamennskuna. Mér finnst samt notalegt að hafa selskap við grillið, sérstaklega þegar góðir vinir eru í heimsókn,“ bætir hann við. Auk þess kemur upp úr dúrnum að hann grillar á gasi – „af því að það er fljótlegra.“

Talið berst að hamborgurum, grillmat sem Jói þekkir eðli máls samkvæmt flestum betur, en borgarar eru vitaskuld kjarni málsins á Hamborgarafabrikkunni sem Jói hefur stússast í allt frá opnun árið 2010.

Hvernig lýsir hann sínum eftirlætishamborgara?

„Ég er ansi hlutdrægur, en ég nota að sjálfsögðu kjötið okkar á Fabrikkunni, þekki gæðin þar út og inn. Svo er allur gangur á því hvernig hamborgara ég set saman. Það veltur oft á því hvað er til í ísskápnum. Það má samt ekki gleyma því að þó að það sé mikið úrval til af sósum og meðlæti þá er einfaldur hamborgari oft langbestur. Þar sem kjötbragðið fær að njóta sín með feitum og bragðmiklum osti.“

Sama er uppi á teningnum hjá Jóa þegar grillkjöt er annars vegar, stundum er gaman að föndra með marineringar, sósur, kryddblöndur og þess háttar, en á móti koma tímar þar sem hann vill finna sem tærast og óspilltast kjötbragð.

„Það fer eftir kjötinu. Góða nautasteik vil ég ekki trufla of mikið. En ég fikta oft heilmikið í lambi, svíni og kjúlla.“

Nánar um málið
í Morgunblaðinu
Áskrifendur:
Nánar um málið
í Morgunblaðinu
Áskrifendur:
Fleira áhugavert
Fleira áhugavert