Ber er hver að baki nema sé bróður eigi er eins konar stef í sögunni. Hún fjallar í grunninn um samskipti para, bræðra, vina og vinnufélaga, um brotnar fjölskyldur, foreldra, börn, ást, missi, söknuð, hatur og hefnd. Að reimleikum ónefndum. Slæm atvik í æsku fylgja sumum alla tíð og gera það að verkum að viðkomandi ná illa fótfestu, en aðrir horfast í augu við orðinn hlut og gera allt sem þeir geta til að finna aftur fast land undir fótum.

Gjarnan er sagt að allir þekki alla á Íslandi. Það er auðvitað ofmælt en vissulega eru meiri líkur á því í fámenni, eins og í þorpum á Vestfjörðum, en á höfuðborgarsvæðinu. Það auðveldar rannsókn málsins og fljótlega þrengist hringurinn, ekki síst vegna þess hve Elena er lausmál, en engu að síður er ekki allt sem sýnist.

Uppbygging sögunnar, yfirborðsleg á stundum með óþarflega mörgum persónum, er römmuð inn með hamraveggjum fjarðanna. Helstu persónur eru eðlilegar og trúverðugar, þar sem Jórunn er einna skemmtilegust, og vandamálin þekkt í daglegu lífi margra. Umhverfið er kunnugt íbúum á svæðinu og gestum, og borgarfólk eins og Ragna fær aldrei nóg af fegurðinni. Hætturnar eru samt víðar en margan grunar og syndir fortíðar eru geymdar en ekki gleymdar.