Ég fékk nokkuð skemmtilegan lista sendann frá vinkonu minni, sem er ensk að uppruna þótt hún búi nú í Suður-Afríku. Listinn er samantekt á matarvenjum í Englandi á sjötta áratug síðustu aldar. Hægt er að sjá samsvörun milli mataræðis þar og þess sem var hér á landi á þeim áratug. Mér fannst hann nokkuð skemmtilegur og ákvað að deila honum hér, en listinn er svona:

• Pasta var ekki borðað í Englandi.
• Curry var eftirnafn.
• “Take-away” var heiti á stræðfræðilegu úrlausnarefni.
• Pizza var eitthvað sem hafði að gera með skakkan turn.
• Allar kartöfluflögur voru eins; eina valið var á milli þess hvort á þær væru saltaðar eða ekki.
• Hrísgrjón voru bara borðuð sem grjónagrautur.
• Calamari var kallaður smokkfiskur og við notuðum hann sem beitu við fiskveiðar.
• “Big Mac” var eitthvð sem við gengum í þegar rigndi. (Í Englandi voru regnkápur í þá daga kallaðar Macintosh).
• Brúnt brauð var eitthvað sem einungis þeir fátæku borðuðu.
• Olía var notuð til að smyrja með, fita var notuð við eldamennsku.
• Te var lagað í tekatli úr telaufum og þau voru aldrei græn.
• Sykur naut virðingar í þá daga og á hann var litið sem hvítt gull. Molasykur þótti smart.
• Fiskur var ekki með “fingur” í þá daga.
• Það kallaðist fátækt að borða hráan fisk, ekki sushi.
• Ekkert okkar hafði heyrt um jógúrt.
• Heilbrigður matur samanstóð af öllu sem ætt var.
• Fólk sem ekki skrældi kartöflurnar var talið latt.
• Indverskir veitingastaðir voru bara á Indlandi.
• Eldun utandyra kallaðist útilega.
• Ekki var litið á þang sem viðurkennda fæðu.
• “Kebab” var ekki einu sinni orð, hvað þá fæða.
• Sveskjur voru taldar gott hægðalyf.
• Það kann að koma á óvart, en músli var þegar á markaðnum. Það kallaðist nautgripafóður.
• Vatn kom úr krananum. Ef einhver hefði stungið upp á því að setja það á flöskur og rukka meira fyrir það en bensín, hefði verið gert grín að honum!
• Það eina sem aldrei var á borðum hjá okkur á sjötta áratugnum voru “olnbogar eða símar”!!!

Nú til dags situr fólk ekki einu sinni við borð þegar það borðar!