Berglind Hreišarsdóttir, mat­ar- og ęv­in­tżra­blogg­ari į Gotterķ og gersemar, fór ķ skemmtilegt feršalag um Noršurland ķ sumar. Feršalag Berglindar og fjölskyldu var algjört ęvintżrafrķ en auk žess aš spóka sig um į Hśsavķk og Akureyri nutu žau žess aš vera ķ sveitinni hjį fręndfólki. Berglind skrifar um feršalagiš ķ nżjum pistli: 

„Viš yfirgįfum yndislega Austurlandiš į sólrķkum degi eftir aš hafa dvališ žar ķ nokkrar nętur og skošaš żmislegt įhugavert. Leišin lį nęst til Hśsavķkur og byrjušum viš į žvķ aš stoppa viš Dettifoss og ganga upp aš žessum magnaša fossi. Krafturinn er svo svakalegur aš mašur hreinlega fęr ķ magann bara viš aš standa og horfa į hann. Eftir aš hafa skošaš Dettifoss fórum viš ķ Įsbyrgi ķ stutta göngu nišur aš Botnstjörn. Žaš er ęvintżri lķkast aš ganga um ķ Įsbyrgi, klettarnir, gróšurinn og frišsęldin er engu lķk,“ segir Berglind. 

Hśsavķk

„Viš komum inn į Hśsavķk aš kvöldi til, fengum okkur aš borša og höfšum žaš sķšan kósż į hótelherberginu okkar eftir ęvintżralegan dag. Stelpurnar horfšu į Eurovision myndina žvķ nęsta dag įtti sko sannarlega aš fara ķ leišangur og finna įlfahśsiš, Jaja-Ding-Dong barinn og fleira skemmtilegt.

Viš vorum svo heppin nęsta dag aš žaš var akkśrat veriš aš vinna ķ Eurovision safninu į Jaja-Ding-Dong barnum og okkur var leyft aš kķkja ašeins inn fyrir. Stelpunum žótti žaš mjög gaman og viš žurfum klįrlega aš kķkja į žetta safn sķšar žegar žaš hefur opnaš og allt veršur tilbśiš,“ skrifar Berglind og segir aš Hulda Sif dóttir sķn hafi veriš mjög spennt aš sjį įlfahśsiš og segir hana hafa veriš frekar spęlda žegar ķ ljós kom aš leikararnir voru ekki ķ hśsinu. 

Nęst lį leišin ķ Hvalasafniš į Hśsavķk en žangaš höfum viš komiš įšur. Žar eru beinagrindur af hvölum ķ fullri stęrš og margt įhugavert aš skoša. Stelpunum žótt samt sorglegt hversu mikiš af plasti fer ķ sjóinn og veršur mörgum sjįvardżrum aš brįš. Žaš er svo mikilvęgt aš setja rusl réttu leišina og aldrei aš henda žvķ śt ķ nįttśruna!

Viš uršum aušvitaš aš halda įfram aš prófa alla nżju sundstašina og kķktum ķ GeoSea. Žar er ótrślega fallegt og notalegt aš slaka į. Hulda Sif elskar reyndar mest af öllu aš kafa ķ sundi og var hśn ekki alveg nógu sįtt meš saltvatniš. 

Eftir baš og sķšbśinn hįdegisverš yfirgįfum viš Hśsavķk og stoppušum viš Gullfiskatjörnina į leišinni śt śr bęnum. Žessi yltjörn er hluti af Kaldbakstjörnum en ķ hana rennur heitt vatn svo hśn er ylvolg allt įriš og ķ henni lifa villtir gullfiskar. Viš sįum marga, stóra gullfiska sem stelpurnar reyndu aš nį ķ hįfana sķna en žeir voru ekki alveg tilbśnir ķ žaš og létu hafa fyrir sér. Žaš voru žvķ ašeins annars konar sķli veidd žennan dag en mikiš sem žęr skemmtu sér vel og virkilega gaman aš sjį alla žessa gullfiska ķ vatninu.“

Öšruvķsi tjaldferš

„Nęsti nęturstašur var heldur betur ęvintżralegur! Stelpurnar vildu svo mikiš fį aš gista ķ tjaldi ķ feršalaginu en viš erum ekki beint śtilegufólk. Žaš er hins vegar hęgt aš bóka gistingu ķ tjaldi sem er upphitaš meš uppįbśnum rśmum hjį Original North. Viš duttum inn į žennan gistimöguleika fyrir algjöra tilviljun og vissum aš žetta myndi slį ķ gegn hjį okkar dömum. Žaš var žvķ mikil spenna sem rķkti yfir „tjaldśtilegunni“ sem framundan var.

Viš vorum ķ fjölskyldutjaldi svo žaš var nóg plįss fyrir alla. Stašsetningin og śtsżniš į žessum staš ķ Žingeyjarsveitinni, mašur minn! Žetta er engu lķkt og svo frišsęll og fallegur stašur. Ekki skemmdi góša vešriš fyrir og žaš er alveg klįrt mįl aš viš munum heimsękja žennan staš aftur sķšar.

Viš skelltum okkur sķšan ķ rafmagnshjólaferš į fjallahjólum um Fosselsskóg og gengum aš Ullarfossi. Žetta var mögnuš upplifun og helst langar okkur bara aš eiga svona hjól žetta var svo gaman. Bošiš var upp į flatkökur meš heimareyktum silungi ķ skóginum og var žessi ferš dįsamleg ķ alla staši. Ullarfoss er nįttśruperla og er viš gljśfur Skjįlfandafljóts.“

Sveitin

„Įšur en viš fórum inn ķ bęinn tókum viš klassķska hringinn og kķktum ķ Kaffi Kś og ķ Jólahśsiš. Žaš eru skyldustopp žegar fariš er noršur og mjög mikilvęgt aš fį sér karamelluepli og karamellupopp ķ Jólahśsinu og anda aš sér ilminum af arineldi og jólunum, ó svo dįsamlegt. 

Nęst héldum viš af staš inn ķ bę og eyddum deginum į Akureyri įšur en haldiš var śt į Įrskógsströnd aš gista hjį fręndfólki okkar. Žaš er alltaf gaman aš vera į Akureyri og ętli žaš sé kannski rétt sem Noršlendingarnir segja meš aš žaš sé alltaf gott vešur į Akureyri? Ég bara spyr. Žaš er sķšan alltaf best ķ sveitinni! Žar mį hoppa, leika, veiša, tķna ber og sķšan er mjög mikilvęgt aš elda og borša nóg af góšum mat ķ sumarfrķi.

Į mešan viš dvöldum ķ sveitinni kķktum viš ķ hvalaskošun meš stangveiši frį Hauganesi og žaš var alveg geggjaš. Aš komast svona nįlęgt hvölum į svona flottum hvalaskošunarbįti og draga glęnżjan žorsk upp śr sjónum var alveg magnaš. Krakkarnir elskušu žetta og toppurinn var sķšan aš fį heimabakaša kanilsnśša og heitt kakó į mišri leiš.“