„Vinna viš garšana var eiginlega stoppuš ķ nótt. Helgast žaš svolķtiš af vešrinu en Vešurstofan gaf žaš śt aš hśn gęti ekki vaktaš svęšiš tryggilega meš loftgęšamęlum žannig aš viš tókum žį įkvöršun aš stoppa ķ nótt og ętlum aš stoppa lķka ķ dag. Viš munum svo endurmeta stöšuna seinni partinn ķ dag, įšur en nęturvaktin į aš byrja. Žannig aš žetta er stašan ķ augnablikinu.“
Žetta segir Arnar Smįri Žorvaršarson, byggingatęknifręšingur hjį Verkķs, inntur eftir žvķ hvort nżtt hęttumat, sem gefiš var śt ķ gęr, hafi aš einhverju leyti breytt įformum viš uppbyggingu varnargaršanna į Reykjanesskaga.
Komnir langt meš fyrsta įfanga
Segir Arnar Smįri aš vinnunni hafi mišaš įgętlega įfram en unniš hafi veriš dag og nótt į 12 tķma vöktum viš uppbygginguna.
„Viš erum komnir alls stašar af staš og mešfram Sundhnśkagķgum, žar erum viš komnir nokkuš langt meš žennan fyrsta įfanga sem viš rįšgeršum, austan viš Grindavķkurveg aš Sżlingarfelli. Žar er nś kominn žó nokkuš hįr garšur.“
Aš sögn Arnars Smįra vinnur hópurinn, sem telur rśmlega 50 manns, höršum höndum aš žvķ aš klįra verkiš hratt og vel.
„Aš vissu leyti er žetta kapp viš tķmann en aušvitaš sjįum viš ekki žaš sem er aš ógna okkur enn žį eša veršum varir viš žaš. En viš vinnum dag og nótt, į 12 tķma vöktum ķ senn,“ segir hann.
Žriggja metra hęš afstęš
Spuršur śt ķ žaš hvort hękka žurfi varnargaršana ķ ljósi aukins landriss viš Svartsengi sķšustu daga segir Arnar Smįri žess ekki žurfa.
„Nei, ekki hvaš hękkun žeirra varšar. Viš erum bara aš keppast viš aš taka žennan fyrsta įfanga sem er aš fara upp ķ žriggja metra hęš. Viš forgangsröšum įfangaskiptingum žeirra mišaš viš žį rįšgjöf sem viš fįum frį eldfjallafręšingum og mišaš viš rennslisspįr, hvar hrauniš gęti komiš upp. Žaš tekur svolķtiš miš af žvķ hvernig viš įfangaröšum garšinum.“
Segir hann ķ framhaldinu aš byrjaš hafi veriš viš Sżlingarfelliš og unniš til vesturs en ķ gęr hafi svo vinna viš Žorbjörn hafist, į žvķ svęši garšsins sem er lengst til sušurs.
En hvaš meš įętluš verklok, sjį žeir fyrir sér hvenęr garšarnir verša tilbśnir?
„Žessi fyrsta vika var žannig aš viš vorum bara einbeittir aš keyra, keyra og keyra eins og hęgt er, en menn eru svolķtiš aš horfa į žaš nśna kannski ķ vikunni aš stilla upp einhverri raunhęfri tķmaįętlun um žetta,“ segir hann.
„Viš erum bśnir aš vera aš nį žessum fyrsta įfanga ķ hęš, erum aš nįlgast žaš į fellinu viš Sundhnśkagķga. Erum ekki komnir meš žaš alla leiš en erum aš keppa viš žaš.“
Tekur hann fram aš žessir umręddu žrķr metrar séu ķ rauninni svolķtiš afstęšir.
„Ef viš horfum til žess aš nį žriggja metra hęš yfir svona hįpunkta, žaš er aš segja žar sem hrauniš flęšir, aš žį viljum viš vera žrjį metra yfir žeim. Sem žżšir svona innan gęsalappa aš žrķr metrar geta oršiš fimm eša sex metrar einhvers stašar, “ segir hann og bętir viš aš žannig verši varnargaršarnir töluvert hęrri sums stašar meš tilliti til hraunflęšilķkananna.
Menn standa enn žį keikir
Inntur eftir lķšan starfsmanna į svęšinu svarar Arnar Smįri žvķ til aš fólki lķši almennt įgętlega.
„Viš verkstjórarnir höfum rętt žaš į žessum öryggisfundum aš menn lįti vita ef žeir treysta sér ekki til aš vera hérna. Žį tökum viš į žvķ og reynum aš fęra menn til en žaš hefur ekki komiš neitt slķkt upp. Menn standa allir keikir hérna enn žį,“ segir hann og bętir viš aš lokum aš žaš sé įréttaš į öllum fundum aš žaš hafi allir skilning į žvķ ef einhverjum lķši illa viš žessar ašstęšur og treysti sér ekki til aš vinna į svęšinu.