Breki Karlsson og Þorgerður M. Þorbjarnardóttir
Í gegnum tíðina hefur verið litið svo á að aðgengi að hreinu vatni séu hrein og klár mannréttindi. Samfélagslegur sáttmáli ríkir um að skylda öll sveitarfélög til að afhenda heimilum landsins vatn á viðráðanlegu verði og með afar hóflegri arðsemi.
Lengi vel laut rafmagnið sömu lögmálum. Rafvæðingin í byrjun síðustu aldar var lífskjarabylting og aðgangur að raforku á sanngjörnu verði er enn grundvöllur velsældar heimilanna í landinu. Stærstu fyrirtækin, sem framleiða um 90% af raforku á Íslandi, eru enn í eigu almennings, heimilanna í landinu, sem þó nota aðeins um 5% raforkunnar.
Eftirspurn eftir raforku fer vaxandi, og virðist óseðjandi. Sífellt fleiri orkufrek fyrirtæki krefjast meiri raforku. Heimilin eru ekki varin fyrir þessari ásókn. Í núverandi
...