Fyrr­ver­andi knatt­spyrnukapp­inn Rúrik Gísla­son fór til Mala­ví í janú­ar þar sem hann heim­sótti barnaþorp á veg­um SOS á Íslandi. Rúrik sem hef­ur verið vel­gjörðasendi­herra síðan árið 2018 seg­ir að ferðin til Mala­ví hafi haft ótrú­lega mik­il áhrif á hann og breytt sýn hans á lífið. 

At­hygl­in sem Rúrik fékk í kjöl­far þátt­töku ís­lenska karla­landsliðsins í knatt­spyrnu á heims­meist­ara­mót­inu 2018 varð meðal annars til þess að hann tók að sér að vekja athygli á starfsemi SOS Barnaþorpanna, sem velgjörðasendiherra samtakanna á Íslandi. „Ég sagði við sjálf­an mig að mig langaði miklu frek­ar að láta gott af mér leiða held­ur en að selja ein­hverj­ar galla­bux­ur sem ein­hver áhrifa­vald­ur,“ seg­ir Rúrik. Það var eins og for­svars­menn SOS Barnaþorpa á Íslandi hefðu lesið hugs­an­ir hans þar sem fljót­lega var haft sam­band við Rúrik um að leggja mál­efn­inu lið. „Ég þurfti ekki að hugsa mig um í meira en hálfa sek­úndu og þá var ég bú­inn að segja já,“ segir Rúrik. 

Rúrik brennur fyrir málefnum þeirra sem eiga um sárt að binda. Ljósmynd/@jonfromiceland

„Styrkt­ar­starf SOS er tvíþætt. Þú get­ur verið SOS for­eldri þar sem þú borg­ar 3.900 krón­ur á mánuði og þá færð þú út­hlutað einu barni sem þú styður við og ert í sam­bandi við. Þú færð bréf frá því barni og get­ur valið að senda því bréf. Svo get­ur þú líka valið að styrkja fjöl­skyldu­efl­ingu SOS sem er nýtt af nál­inni en það er verk­efni sem fer í rót vand­ans. Þá ertu að styrkja verk­efni sem kem­ur í veg fyr­ir að fjöl­skyld­ur sundrist og börn­in verði munaðarlaus,“ seg­ir Rúrik um góðgerðarsamtökin. 

Knattspyrna er tungumál sem allir skilja og nýtti Rúrik sér það í ferðinni. Ljósmynd/@jonfromiceland

Erfitt að útskýra tilfinningarnar

Sjálf­ur á Rúrik styrkt­ar­son sem hann fékk að hitta í barnaþorpi SOS í Mala­ví núna í janú­ar. Með hon­um í ferðinni var einnig mág­ur hans, Jó­hann­es Ásbjörns­son veit­ingamaður, sem á einnig styrkt­ar­barn. Jón Ragnar Jónsson kvikmyndagerðarmaður, betur þekktur sem @jonfromiceland, fór í ferðina með félögunum og tók upp heimildarmynd sem verður sýnd í tveim­ur hlut­um í Sjón­varpi Sím­ans um pásk­ana. „Til­gang­ur ferðar­inn­ar var að fara og heim­sækja barnaþorpið og styrkt­ar­son minn og styrkt­ar­dótt­ur Jó­hann­esar mágs míns. Við tókum upp heim­ild­ar­mynd sem sýn­ir al­mennt frá lífi fólks í Mala­ví og hvernig börn í barnaþorpi búa. Þetta eru munaðarlaus börn sem eru þeirra gæfu aðnjót­andi að eiga heim­ili þökk sé SOS,“ seg­ir hann. 

Jóhannes Ásbjörnsson fór með til Malaví en hann er styrtkarforeldri SOS. Ljósmynd/@jonfromiceland

„Ég gerði mér enga grein fyr­ir hvað ég var að fara út í. Það er erfitt að út­skýra upp­lif­un­ina, áhrif­in og til­finn­ing­arn­ar sem ferðin hafði i för með sér. Mynd­irn­ar munu tala sínu máli. Upp­lif­un­in sem slík var ótrú­leg. Ég fékk að fara í eitt barnaþorp en SOS eru með 66 þúsund börn á sínu fram­færi í 130 lönd­um. Ég er bú­inn að lofa sjálf­um mér því að þetta er eitt­hvað sem ég ætla að kynn­ast bet­ur og reyna að vekja meiri at­hygli á,“ seg­ir Rúrik. 

Rúrik seg­ir að raun­veru­leiki fólks í Mala­ví sé mjög fjar­læg­ur því sem fólk í hinum vest­ræna heimi þekk­ir en landið er meðal fá­tæk­ustu ríkja í heimi. „Það eru ekk­ert marg­ir sem fá að upp­lifa það sem við feng­um að upp­lifa, að sjá fá­tækt­ina, að sjá hvað einn vatns­brunn­ur get­ur haft mikla þýðingu fyr­ir eitt þorp,“ seg­ir hann. 

Einn vantnbrunnur getur skipt gríðarlega miklu máli fyrir þorp í Malaví. Ljósmynd/@jonfromiceland

Gleymum hvað við höfum það gott

Ferðin setti allt í nýtt sam­hengi. „Auðvitað búa Íslend­ing­ar mis­vel. Það er fullt að fólki á Íslandi sem á við sárt að binda. En ég vona að ég muni hugsa mig tvisvar um áður en ég byrja að kvarta og kveina yfir ein­hverju sem í raun og veru skipt­ir engu máli. Ég held að það hafi all­ir svo­lítið gott af þessu og upp­lifa þetta. Maður er alltaf að læra og víkka sjón­deild­ar­hring­inn. Ég tel að við höf­um öll gott af því að kynna okk­ur þessa starf­semi og við hvaða aðstæður sumt fólk býr.“

Fátæktin í Malaví er gríðarlega mikil. Ljósmynd/@jonfromiceland

Þrátt fyr­ir þær erfiðu aðstæður sem íbú­ar Mala­ví búa við seg­ir Rúrik að sama hvar hann og ferðafé­lag­ar hans komu brosti fólk. „Það sem skein í gegn var þessi sam­heldni. Við fór­um til dæm­is í einn skóla sem þró­un­ar­vinna á veg­um ís­lenska rík­is­ins er búin að byggja fyr­ir börn. Börn­in sungu fyr­ir okk­ur lag sem fjallaði um að vera ánægð af því að þau hafa hvort annað. Það eru aðeins önn­ur gildi þarna og það þarf aðeins minna til að gleðja fólk,“ seg­ir Rúrik og bendir á að við sem höf­um það betra gleym­um stund­um hvað við höf­um það gott. Mala­ví er litlu stærra en Ísland að flat­ar­máli en þar búa rúm­lega 21,2 millj­ón­ir sem ger­ir ríkið að einu þétt­býl­asta ríki Afr­íku. 

Rúrik heimsótti meðal annars skóla í Malaví. Ljósmynd/@jonfromiceland

Rúrik er full­ur þakk­læt­is fyr­ir að hafa fengið að fara í ferðina. „Svona ferð breyt­ir al­gjör­lega hug­ar­fari manns. Ég vona inni­lega að fólk taki sér tíma til þess að kynna sér bet­ur starf­semi SOS,“ seg­ir Rúrik. Hann er full­viss að ef fólk kynn­ir sér starf­semi SOS langi það til að taka þátt og leggja sitt af mörkum. Að sama skapi ef það tek­ur þátt til dæm­is með því að styrkja barn eins og hann ger­ir fær það borgað marg­falt til baka með gleði. 

Rúrik upplifði mikla gleði í Malaví þrátt fyrir fátæktina. Ljósmynd/@jonfromiceland

Hefur meiri tíma og frelsi eftir fótboltann

„Maður veit aldrei hvert lífið tek­ur mann,“ seg­ir Rúrik vera setn­ingu sem eigi vel við um líf sitt. Verk­efn­in sem hann hef­ur tekið sér fyr­ir hend­ur eft­ir að hann lagði takka­skóna á hill­una eru afar fjöl­breytt. Auk þess að sinna góðgerðar­starfi hef­ur hann meðal ann­ars tekið þátt í vin­sæl­um dans­sjón­varpsþætti í Þýskalandi, gefið út tónlist og leikið í tveim­ur kvik­mynd­um. 

„Ég er þakk­lát­ur fyr­ir allt sem kem­ur inn á borð hjá mér. Ég er mjög ánægður með að hafa frelsi og tíma til að geta sagt já við hlut­um eins og að fara til Afr­íku og upp­lifa þetta. Það er al­veg klárt að ef ég hefði enn verið í fót­bolt­an­um hefði ég aldrei haft tíma til að fara í þessa ferð. Ég held að það sé al­gjör­lega hægt að segja um allt sem ég hef tekið mér fyr­ir hend­ur eft­ir fót­bolt­ann að ég hefði aldrei bú­ist við að gera neitt af þessu. Ég segi ekki já við öllu. Ég segi já við öllu sem ég tel að geti haft góð áhrif á mig og sem ég held að ég læri eitt­hvað af. Ég geri mér grein fyrir því að sumir sem hætta í fótbolta hafa lítið að gera. Ég sest al­veg niður og hugsa um hvað ég er þakk­lát­ur fyr­ir að hafa öll þessi tæki­færi.“

Jón Ragnar Jónsson kvikmyndagerðarmaður, betur þekktur sem @jonfromiceland, fór með í ferðina og gerði heimildarmynd sem sýnir líf fólks í Malaví og heimsóknina í barnaþorp SOS. Ljósmynd/@jonfromiceland

Tengdar fréttir

Uppeldi og heilsa

Valkyrjurnar sýndu danshæfileikana

• Myndskeið af íslenskum og kenískum fána vekur athygli
• „Það er dæmi um mjög vafasamar tannlækningar“
• Sjálfsálit einstaklinga á stafrænni öld
• ACT-meðferð til að sporna gegn einelti

» Fleiri tengdar fréttir

• Blogga um frétt