Ekki nota jólgjöfina til að umbuna

Stjórnendur eru ekki öfundsverðir af því hlutskipti að þurfa að velja hina fullkomnu jólagjöf fyrir heilan vinnustað. Ef gjöfin heppnast vel má reikna með að hún auki starfsánægju og komi starfsfólkinu í jólaskap, en mislukkist gjafavalið má eiga von á gremju og fýlu.

Guðríður Sigurðardóttir, ráðgjafi og einn eigenda Attentus, segir ágætt að minna á það að fyrirtækjum og stofnunum ber engin skylda til að gefa starfsfólki jólagjafir. „Séð frá því sjónarhorni er ekkert til sem heitir léleg gjöf, og ætti að þakka fyrir allar gjafir. En flestir líta ekki lengur á fyrirtækjagjafirnar með þessum hætti, heldur vænta þess að fá gjöf sem n.k. jólabónus.“

Guðríður myndi ráðleggja stjórnendum fjölmennra vinnustaða að gera sér fyrst af öllu grein fyrir því að það mun seint takast að finna gjöf sem allir verða hæstánægðir með. Óskir fólks, þarfir og smekkur séu einfaldlega of fjölbreytt til að gera megi öllum til geðs. Er þó hægt að hafa nokkur atriði til hliðsjónar til að auka líkurnar á að gjöfin gleðji:

Varist merkingar og heimilisskraut

„Það virðist t.d. ekki mælast mjög vel fyrir þegar fyrirtæki gefa gjafir og merkja þær með áberandi hætti. Mögulega sjá fyrirtækin það sem góða kynningu að gefa starfsfólkinu treyju eða yfirhöfn með nafni fyrirtækisins prentað stórum stöfum, eða að það efli liðsheildina að hafa alla í eins flík, en útkoman er æði oft sú að starfsfólkið er óánægt með þess háttar gjafir og líkar illa að eiga að vera gangandi auglýsing. Það má setja merki einhvers staðar, en það ætti þá að hafa merkinguna smáa og smekklega.“

Guðríður segir einnig snúið að velja hönnunar- eða nytjavöru fyrir heimilið. Hún segir vissulega gaman að gefa flotta hönnun sem þiggjandinn stillir upp á besta stað í stofunni, eða áhald sem kemur í góðar þarfir í eldhúsinu, en sá stíll sem fólk vill hafa á heimilum sínum sé mjög breytilegur og það sem einum þyki til prýði vilji annar ekki sjá.

En hvað með að gefa þá matvöru? Er einhver sem myndi fúlsa við körfu af sælkeramat og jólakræsingum? „Matarkarfan er öruggari kostur en margt annað, en getur samt verið vandmeðfarin enda ófáir sem velja að vera á sérstöku fæði, hvort sem fólk vill sleppa dýraafurðum, kolvetnum eða vera á einhverri annarri línu varðandi mat. Flestir geta þó nýtt gjafakörfurnar, ef ekki fyrir sig sjálfa þá fyrir fjölskyldumeðlimi og gesti. Þá bætir líttillega við flækjustigið að matur er ferskvara og stundum áskorun að dreifa matarkörfum í stórum fyrirtækjum án þess að hætta á að maturinn skemmist.“

Gjafakort og eitthvað sætt

Mögulega er öruggast af öllu að gefa gjafakort en Guðríður segir að mörgum þyki umslag með greiðslukorti eða inneignarnótu ekkert sérstaklega hátíðleg gjöf, og óneitanlega skemmtilegra að gefa pakka. „Það er orðið vinsælt að gefa gjafakort hvort sem það er gefið út af banka, eða af verslunarmiðstöð. Bankakortunum hefur vaxið ásmegin enda hafa þau þann kost að þau má nota hvar sem er,“ útskýrir hún. „Margir fara þá leið að láta litla, sæta og táknrækna jólagjöf fylgja kortinu, svo að úr verði meiri pakki, og gæti t.d. askja með konfekti og gjafakort verið góð blanda.“

Ræður Guðríður stjórnendum frá því að gefa starfsmönnum misdýrar gjafir, eða gjafakort með misháum upphæðum. Það geti verið viðkvæmt mál að nota jólagjöfina sem umbun fyrir vel unnin verk á árinu ef það á ekki við allan hópinn, og ef það skyldi spyrjast út að sumir fengu meira en aðrir er næsta víst að það hefði neikvæð áhrif á gleði hinna. „Ég mæli svo heilshugar með gjöfum sem fela í sér stuðning við gott málefni, s.s. með því að láta fylgja með gjafakorti til starfsmanna einhvers konar styrk til góðagerðarmálefnis. Góðgerðarfélögin bjóða nú orðið upp á ýmsar vörur eða styrktarleiðir sem væru flottar í jólapakkann og fylgir þeim hinn sanni andi jólanna.“