„Ég byrjaði að labba á fjöll fyrir tæpum átta árum og féll strax fyrir því. Ég hef alltaf stundað einhverja hreyfingu en æfi meira í dag en ég gerði áður. Ég var svo heppin að fara til Nepal með Tindum Travel í október 2017 þar sem frábær hópur kvenna gekk í grunnbúðir Annapurna. Ferðin var algjörlega stórkostleg enda magnað að ganga í þessu stórbrotna umhverfi Himalaya-fjallanna og það má eiginlega segja að ég hafi orðið ástfangin af Nepal og fjallafegurðinni þar í þessari ferð. Ári seinna fór ég svo aftur til Nepal ásamt góðum vinkonum þar sem við ákváðum að uppfylla drauminn um að ganga í grunnbúðir Everest. Sú ganga var alls ekki síðri þrátt fyrir að ferðin hafi fengið óvæntan endi, en að ganga í þessu umhverfi er tilfinning sem maður getur ekki lýst. Rétt fyrir brottför náði ég mér í flensuskít sem ég var að berjast við fyrstu dagana í Kathmandu, höfuðborg Nepal, en ákvað samt sem áður að fara í gönguna. Fyrstu dagarnir voru nokkuð krefjandi þar sem ég var mjög slöpp og með mikinn hósta, hor og beinverki. Á fjórða göngudegi var ég svo komin með hita en þar sem súrefnismettunin var mjög góð ákvað ég að halda áfram. Næstu dagar á eftir voru ansi krefjandi en ég lét það ekki stoppa mig af því súrefnismettunin var góð, það sem ég hins vegar vissi ekki var að ég var komin með sýkingu í lungnaberkjurnar og með mikið lyfjaofnæmi sem gerði það að verkum að líkaminn var að ströggla. Að morgni áttunda göngudags, sama dag og hópurinn gekk í grunnbúðir Everest, krassaði líkaminn og ég var alveg örmagna. Ég átti erfitt með svefn nóttina áður og fann fyrir miklum verkjum og áttaði mig á því að það var eitthvað að gerast. Ég var samt alveg á því að klára gönguna og vinkona mín ætlaði svo að fylgja mér niður þegar við hefðum náð þeim áfanga. En þegar það kom í ljós að súrefnismettunin hjá mér var búin að falla gríðarlega og ég var orðin hættulega lág þá var ekkert annað í stöðunni en að kalla eftir þyrlu og koma mér undir læknishendur. Ég var komin með bráða háfjallaveiki, lungnabjúg og háan hita svo ég var orðin ansi þreklaus og lasin þegar ég var loksins flutt niður með þyrlunni. Ég lá á spítala í Kathmandu í fimm daga sem var upplifun út af fyrir sig en þessi reynsla hefur kennt mér mjög margt. Í kjölfar þessara veikinda gat ég ekki hreyft mig í þrjá mánuði, ég var alveg þreklaus og átti erfitt með að halda út heilan dag þar sem orkan var bara búin. Einfaldir hlutir eins og að fara út í búð eða jafnvel labba upp þrjár tröppur voru mér um megn í þó nokkurn tíma. Þetta breytti algjörlega hugarfari mínu til hreyfingar og í dag þakka ég fyrir það dag hvern að hafa heilsu til að hreyfa mig. Heilsan er svo sannarlega það dýrmætasta sem við eigum og mikilvægt að hlúa vel að henni,“ segir Bára Mjöll.

Hún segir að það sé eitthvað alveg sérstakt við það að ganga á fjöll, hreyfa sig utandyra og drekka náttúruna í sig. Svo ekki sé talað um allt súrefnið sem hægt er að anda að sér.

„Ég hef kynnst mörgum af mínum bestu vinkonum í gegnum fjallabröltið og erum við duglegar að koma okkur í alls konar ævintýri. Maður getur labbað sama fjallið oft og mörgum sinnum og upplifunin verið mjög mismunandi í hvert skipti. Svo erum við svo heppin að hér á landi er endalaust úrval af fjöllum til að ganga á. Fjallganga er líka eins og góður sálfræðitími. Prófið það bara ef þið trúið mér ekki. Maður kemur alltaf brosandi heim.

Annars finnst mér dásamlegt að geta stundað hreyfingu utandyra hvort sem það eru fjallgöngur, skíðaiðkun, hjólreiðar eða utanvegahlaup. Það jafnast bara ekkert á við útiveruna,“ segir hún.

Þegar Bára Mjöll er spurð út í sína hreyfingarrútínu segir hún að hún hreyfi sig að lágmarki fjórum sinnum í viku.

„Stundum hreyfi ég mig kannski átta sinnum yfir vikuna en stundum þrisvar, allt eftir því hvernig mér líður hverju sinni. En ég hvíli óhikað ef ég finn að líkaminn kallar á meiri hvíld. Ég fer í Hreyfingu að jafnaði 3-4 sinnum í viku og reyni að labba að lágmarki á eitt stykki fjall og fara á eina hlaupaæfingu svo ég nái að halda mér við á öllum vígstöðvum. Ef ég hreyfi mig ekki í tvo daga er líkaminn farinn að öskra á hreyfingu sem mér finnst frábært – það heldur mér svo sannarlega við efnið. Vinkonur mínar eru líka duglegar að hreyfa sig og það hjálpar líka, við hreyfum okkur mjög mikið saman en GAMAN SAMAN er okkar mottó. Ég er líka að labba með Fjallafélaginu, sem bræðurnir Haraldur og Örvar halda úti, en það eru skipulagðar göngur í hverjum mánuði og svo er ég í hlaupahópi sem kallar sig Skynsemin ræður með frábærum konum sem hlaupa úti í náttúrunni sér til skemmtunar.“

Þú hefur stundað Infra Power síðan í haust. Hvað er það við þessa tíma sem þú kannt að meta?

„Ég hef farið á mörg námskeið í Hreyfingu hjá Önnu Eiríks en hún er uppáhaldsþjálfarinn minn. Hún byrjaði með Infra Power-námskeiðin í haust og ég hreinlega varð að prófa. Ég vissi að þetta væru krefjandi tímar sem mér fannst spennandi en þeir eru kenndir í 34° heitum sal þar sem meðal annars er unnið með ketilbjöllur, lóð og nuddrúllur. Þessir tímar eru búnir að fara fram úr öllum væntingum en ég hef aldrei tekið jafn mikið á því eða fengið jafn mikið út úr neinum tímum. Maður er hreinlega á fullu allan tímann og svitinn bókstaflega lekur af manni. Svo er hópurinn sem hefur verið að mæta alveg frábær og eiginlega magnað hvað það er mikil stemning í tímunum, það mætti halda að við værum öll búin að vera að æfa saman í mörg ár. Ég hreinlega elska þessa tíma,“ segir hún.

Bára Mjöll segir að Infra Power-tímarnir hjá Önnu Eiríks hafi gert mikið fyrir hana.

„Það er alltaf gaman að setja sér markmið og geta fylgst með árangrinum mánuð fyrir mánuð. Ég finn að tímarnir hjálpa mér varðandi, úthald, þol og styrk en ég fann strax mikinn mun á nokkrum vikum. Svo líður mér svo vel á líkama og sál eftir tímana sem er auðvitað aðalmálið.“

Það þýðir víst lítið að æfa og æfa ef mataræðið er í steik. Þegar Bára Mjöll er spurð út í sitt mataræði segist hún borða frekar heilsusamlegan mat.

„Ég borða að öllu jöfnu nokkuð heilsusamlegan mat, þótt ég leyfi mér alveg sykur og sætindi inn á milli. Ég finn að mataræðið hefur áhrif á líðan og afköst og þess vegna legg ég mikið upp úr því að 80% af því sem fer inn fyrir mínar varir á degi hverjum sé í hollari kantinum. Ég borða í raun allt en hef minnkað kjötneyslu töluvert. Ég er að vinna í því núna að borða meira til að hjálpa mér við vöðvauppbyggingu. Ég finn þó að ég þarf að taka svefninn fastari tökum en ætli svefninn leiki ekki eitt stærsta hlutverkið þegar kemur að heilsunni?“

Hvað drífur þig áfram í lífinu?

„Ég er þakklát fyrir að vera heilbrigð og hafa tækifæri til að gera alla þá skemmtilegu hluti sem lífið hefur upp á að bjóða. Ég á þrjú yndisleg börn sem gefa mér mjög mikið og hef auk þess verið svo heppin að í kringum mig hefur raðast alveg hreint yndislegt fólk í gegnum lífið sem ég er einstaklega þakklát fyrir. Ég er mikil félagsvera og elska að vera í kringum allt þetta góða fólk sem er endalaust tilbúið að taka þátt í vitleysunni sem mér dettur í hug og styðja mig í því sem ég tek mér fyrir hendur. Annars skiptir hugarfarið öllu máli en við erum lykillinn að okkar eigin hamingju!“

Hvert verður helsta heilsutrendið 2020 og hvað ætlar þú að gera á nýja árinu sem þú hefur ekki gert fyrr?

„Það er svo auðvelt að ýta hreyfingu til hliðar af því það er svo mikið að gera, ég hef svo sannarlega gert það sjálf. Aðalmálið er að taka ákvörðun um að byrja og setja sér raunhæf markmið. Til dæmis að taka frá tíma tvisvar í viku til að hreyfa sig, það skiptir ekki máli hvernig aðalmálið að hver finni hreyfingu við hæfi og velji eitthvað sem þeim finnst skemmtilegt.

Þeim er alltaf að fjölga sem stunda hreyfingu utandyra s.s. fjallgöngur, gönguskíði, fjallaskíði og utanvegahlaup og ég er nokkuð viss um að það verði áfram mikil aukning í þess konar hreyfingu árið 2020. Annars hugsa ég að núvitund og hugleiðsla komi enn sterkari inn hjá fólki á nýju ári. Fólk er alltaf að verða meðvitaðra um áhrif núvitundar á andlega og líkamlega líðan svo ég spái því að það verði trend ársins 2020.

Ég er að skoða alls konar spennandi hluti sem mig langar að gera á nýju ári. Ég er búin að festa gönguskíðaferð í Landmannalaugar í góðra kvenna hópi – og hlakka mikið til. Mig langar líka að fara á fjallaskíði en það hefur verið draumur í nokkur ár. Annars snýst þetta um að njóta og gera hluti sem gleðja og það ætla ég mér svo sannarlega að gera.“